به گزارش بیرونیت به نقل از روابط عمومی شرکت فولاد هرمزگان، در این پنل تخصصی، علیرضا رحیم با بررسی عملکرد صادرات فولاد ایران در سال‌های اخیر گفت: سال ۱۴۰۳ صادرات فولاد کشور حدود پنج میلیارد دلار بود، در حالی که معمولاً این رقم بین شش تا هشت میلیارد دلار در نوسان است. تحلیل‌های کارشناسی نشان می‌دهد در صورت اجرای بدترین شرایط تحریم و اسنپ‌بک، این میزان تنها به چهار میلیارد دلار کاهش می‌یابد.

وی با تأکید بر اهمیت شرکت‌های مستقر در کنار دریا افزود: با اصلاح قوانین و بخشنامه‌ها و تمرکز بر واحدهای فولادی کنار دریا، واحدهای فولادی مستقر در کنار دریا توانایی تضمین حداقل چهار تا چهار و نیم میلیارد دلار ارزآوری صادراتی را دارند. این شرکت‌ها به دلیل مزیت حمل‌ونقل دریایی و موقعیت استراتژیک، نقش کلیدی در پایداری صادرات فولاد کشور خواهند داشت.

تجدید نظر در سیاست‌گذاری زنجیره فولاد ضروری است

مدیرعامل شرکت فولاد هرمزگان اضافه کرد: از یک‌سو شاهدیم که مواد اولیه از شمال شرق ایران به واحدهای فولادی جنوب منتقل می‌شوند و از سوی دیگر، محصولات فولادی از جنوب به واحدهای مصرف‌کننده در شمال انتقال می‌یابند. ضروری است که در سیاست‌گذاری‌های زنجیره فولاد برای جلوگیری از عدم توازن تجدید نظر شود.

وی ادامه داد: واحدهایی مانند فولاد هرمزگان از اساس قرار بود به دلیل مزیت صادراتی در کنار دریا احداث شوند و هم‌اکنون نیز در منطقه ویژه اقتصادی قرار دارد. از این رو ضروری است که از عرضه محصول خود در بازار داخلی برای صادرات و ارزآوری معاف شود.

صادرات مزیت رقابتی صنعت فولاد است
رحیم درباره اثرات تحریم‌ها بر هزینه‌های تولید و قیمت‌های صادراتی توضیح داد: افزایش هزینه‌های تولید و فشار بر قیمت‌ها قابل پیش‌بینی است، اما با مدیریت منابع و بهره‌گیری از مزیت‌های مکانی شرکت‌های کنار دریا، می‌توان شرایط پایداری را برای صادرات فراهم کرد و مزیت رقابتی کشور را حفظ نمود.

واحدهای فولادی به سمت تولید فولادهای پیشرفته و خاص بروند

مدیرعامل فولاد هرمزگان با اشاره به روند جهانی صنعت فولاد گفت: بازار جهانی به سمت تولید فولادهای خاص و محصولات با ارزش افزوده بالا حرکت کرده است. بنابراین تمرکز صرف بر افزایش حجم تولید و توناژ دیگر پاسخگو نیست و لازم است ایران مسیر تولید محصولات با کیفیت و متنوع کردن مشتریان صادراتی را در دستور کار قرار دهد.

وی در پایان تأکید کرد: ادامه سیاست‌ها و روش‌های گذشته صنعت فولاد کشور را با محدودیت مواجه می‌کند. ایجاد نگاه استراتژیک جدید که تمرکز آن بر تولید محصولات خاص، صادرات محصولات نهایی و مدیریت هوشمند منابع باشد، مسیر توسعه پایدار و حفظ سهم بازار صادراتی کشور را تضمین خواهد کرد.