بیرونیت در این گزارش، چند احتمال را بررسی کرده است:

۱. تشکل‌های تخصصی گزارش‌های نادرستی درباره تأثیر قطعی برق بر تولید ارائه داده‌اند یا در بیان مشکلات دچار بزرگ‌نمایی شده‌اند.

۲. مدیران عامل شرکت‌های فولادی با به‌کارگیری روش‌های مدیریتی و برنامه‌ریزی دقیق، توانسته‌اند کمبود برق را بدون افت تولید مدیریت کنند.

۳. احتمال دیگر آن است که در عمل، برق صنایع فولادی به‌طور کامل قطع نشده و محدودیت‌ها کمتر از آنچه گفته شده، بوده است.

۴. شاید شرکت‌ها با استفاده از برق سبز، برق آزاد یا نیروگاه‌های خودتأمین توانسته‌اند تولید را پایدار نگه دارند.

۵. یا در نهایت، باید بررسی شود که آمار اعلام‌شده از تولید فولاد، تا چه اندازه واقعی و قابل استناد است.

به گزارش بیرونیت، اگر برخی از مدیران فولادی و تشکل‌های صنعتی، برای جلب حمایت یا فشار به سیاست‌گذار، تأثیر قطعی برق را بزرگ‌نمایی کرده باشند، این اقدام در بلندمدت می‌تواند به سلب اعتماد سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران از داده‌ها و تحلیل‌های صنعت منجر شود.

شاید لازم باشد در این زمینه توضیحات دقیق‌تری ارائه شود که چرا در بحرانی‌ترین ماه‌های کمبود برق و گرمای شدید، تولید فولاد نه‌تنها کاهش نیافت، بلکه افزایش پیدا کرد. در غیر این صورت، از این پس نه مشکلات صنایع جدی گرفته خواهد شد و نه آمار و ارقام آن‌ها مورد اعتماد قرار می‌گیرد.