این وضعیت کمبود اکسیژن در بافت‌ها را تشدید کرده و روند ترمیم عضله را مختل می‌سازد. همچنین، اختلال در سیستم نوروکیمیک عضله سبب افزایش حساسیت در گیرنده‌های درد می‌شود.

نواحی شایع درگیر در نقاط ماشه‌ای:
شایع‌ترین نقاط ماشه‌ای در نواحی سر، گردن، شانه، کمر و پشت قرار دارند و در عضلاتی که درگیری‌های فعالیت روزمره، تمرینات ورزشی و وضعیت نادرست بدن دارند، مشاهده می‌شوند.

مکانیسم‌های درد ناشی از نقاط ماشه‌ای

- درد موضعی: ناشی از مواد شیمیایی دردآور در نودول‌ها که گیرنده‌های درد را تحریک می‌کنند.
- درد ارجاعی: تحریک عصب‌های مجاور، سبب احساس درد در نواحی دیگر می‌شود.
- حساس‌سازی: تداوم حضور نقاط ماشه‌ای باعث افزایش فعالیت سیستم عصبی در پردازش درد می‌شود و شدت درد را افزایش می‌دهد.
- اختلال در عملکرد عضله: نقاط ماشه‌ای عملکرد عضله را مختل کرده، موجب ضعف، محدودیت حرکتی و درد می‌شود.

روش‌های درمانی

- فشار ایزومتریک‌: وارد کردن فشار تدریجی و مستمر بر نودول‌ها برای غیرفعال‌سازی آن‌ها.
- رِلِیز میوفاشیال: کشش و حرکت‌های آرام برای آزادسازی فاشیا و بهبود گردش خون.
- درای نیدلینگ و طب سوزنی: وارد کردن سوزن‌های نازک به نقاط ماشه‌ای برای تخریب چرخه‌های انقباضی و بهبود گردش خون.
- تمرینات کششی و تقویتی: کشش عضلات مرتبط و تمرین برای افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش اسپاسم.

- اصلاح ارگونومی: تصحیح وضعیت بدن نادرست برای کاهش تنش و فشار روی عضلات.

(همیشه قبل از شروع تمرین یا روش درمانی جدید،با پزشک متخصص یا فیزیو‌تراپ به خصوص در صورت درد مزمن و شدید مشورت کنید)