رضا تسلیمی، گفت: ما به عنوان بخش ابتدایی از زنجیره تولید فولاد کشور که به عنوان یکی از صنایع اصلی و بالادستی اقتصاد ایران به شمار می‌‌‌رود و محصول تولیدی ما رکن اصلی در روند تولیدی فولاد کشور به شمار می‌‌‌رود. در مورد جایگاه تولیدکنندگان فولاد متاسفانه کم لطفی شده است. به طوری که با قیمت‌‌‌گذاری‌‌‌های دستوری و دور شدن از قیمت واقعی، سعی دارند که قیمت تمام شده محصولات خود را پایین بیاورند تا در نهایت سود بیشتری داشته باشند. در حالی که در بلند مدت این موضوع به ضرر آنها نیز تمام می‌‌‌شود.

وی ادامه داد: اگر تولیدکننده نتواند قیمت واقعی محصول خود را در بازار عرضه کند، در نهایت از دور خارج شده و توان تولید نخواهد داشت. وقتی تولیدکننده از عرصه خارج شود، عرضه پایین می‌‌‌آید و به این ترتیب قیمت نهایی برای مردم که مصرف‌کننده نهایی هستند بالا می‌‌‌رود و همه ضرر می‌‌‌کنند. به این ترتیب وقتی یک مصرف کننده در میانه زنجیره تولید می‌‌‌خواهد همزمان قیمت پایین روی محصول بگذارد و حاشیه سود خود را نیز پایین نیاورد، فضایی به وجود می‌‌‌آورد که دود آن به چشم تمام فعالان اقتصادی و مصرف‌کنندگان نهایی می‌‌‌رود.

مدیرعامل پایا فولاد کویر یزد با بیان اینکه اولویت اصلی در حوزه فولاد را نمی‌‌‌توان تنها به افزایش تولید داد، توضیح داد: در این حوزه ما مسائل جنبی داریم که فراموش کردن آنها در نهایت به زیان تولید و مصرف‌‌‌کننده منجر می‌‌‌شود. مسائلی مانند ایمنی، بهداشت فردی، محیط‌زیست و مصرف انرژی اگر فراموش شوند، صنعت ضرر خواهد کرد. موضوعاتی مانند فولاد سبز یا محاسبه کربن، مسائلی حاشیه‌‌‌ای نیستند که بتوان آنها را کنار گذاشت. تولید محصول با کیفیت بالا و مصرف منابع پایین، باید اولویتی باشد که در بلندمدت به نقع اقتصاد ایران تمام شود. تسلیمی افزود: اگر تولیدکننده این موضوعات را در دستور کار قرار ندهد، در نهایت چه تجربه‌‌‌ای رخ خواهد داد؟

جز اینکه منابع کشور مصرف شود و نسل آینده با مشکل مواجه شود و بهره‌وری به سطحی پایین برسد؟ قطعا تا دیگر اولویت‌‌‌های به ظاهر جانبی در مسیر تولید قرار نگیرند، صرف یک آمار تولیدی بالا راه به جایی نخواهد برد. چرخه تولید آب و برق بسیار طولانی‌‌‌تر از دوره مصرف آن است و از این رو با استفاده بی‌رویه، دست نسل آینده را خالی می‌‌‌کنیم. نگاه به آینده و تلاش برای حفظ ایران برای آینده، باید اولویت جدی باشد. آموزش و سرمایه‌گذاری در حوزه‌‌‌های ملی و منابع انسانی باید به عنوان یک اولویت مهم در این حوزه در نظر گرفته شود. اگر در این مسیر قرار نگیریم، هر صنعتی محکوم شکست است و فولاد نیز از این موضوع مستثنی نیست.

او با بیان اینکه در حوزه صادرات، اعتقاد جدی ما این است که نیاز کشور ارز‌آوری و حضور در بازارهای جهانی است، تاکید کرد: با وجود این متاسفانه همچنان شاهد این هستیم که خودتحریمی‌‌‌ها و سیاست‌‌‌ها و مقررات غلط، سد راه صادرکنندگان می‌‌‌شود. در سال‌‌‌های گذشته موضوعاتی مانند تعهدات ارزی یا مشکلاتی در حوزه مالی داشتیم که تداوم آنها یک نتیجه خواهد داشت و آن خسته و ناامید کردن صادرکننده از ادامه دادن راهی است که با دشواری آغاز کرده است. به گفته تسلیمی، در این تردیدی وجود ندارد که تحریم‌‌‌ها تاثیری جدی در این حوزه داشته‌‌‌اند. هیچ کس نمی‌‌‌تواند منکر این موضوع شود که تحریم مسائلی مانند افزایش هزینه‌‌‌ها، بالا رفتن استهلاک، دور شدن از بازار جهانی و سخت شدن واردات فناوری جدید را به وجود آورده است.

اما همزمان باید در نظر داشت که شرایط فعلی ما این است و صرف‌نظر از تحریم‌‌‌ها، تلاش کرده‌‌‌ایم که حتی از اهداف خود جلوتر باشیم و طوری عمل کرده‌‌‌ایم که دسترسی به فناوری و به کار گرفتن جدیدترین ابزارها در دستور کار باشد. این فرآیند برای ما گران‌‌‌تر از حالت عادی بوده اما با تلاش‌‌‌های صورت گرفته هرگز متوقف نشده است. مدیرعامل پایا فولاد کویر یزد درباره عملکرد این شرکت در سال گذشته نیز توضیح داد: پایا فولاد در سال ۱۴۰۲ خط دوم تولید کنسانتره خود را افتتاح کرد و در آغاز به کار رسمی آن، ظرفیت تولید کنسانتره به ۲میلیون تن در سال رسیده است. از سوی دیگر سیستم آبگیری از باطله در پایا فولاد آغاز به کار کرده و به این ترتیب، مصرف آب ۶۰ تا ۷۰ درصد کاهش یافته است.

تقویت عظیم زیرساخت‌‌‌ها، به روزرسانی سیستم‌‌‌ها و استفاده از نرم‌افزار کنترل از راه دور و استفاده از متخصصان مختلف برای ایجاد سیستم‌‌‌های مدیریتی، فنی و کنترلی دیگر اولویت مهمی است که از سوی پایا فولاد دنبال می‌‌‌شود. تسلیمی درباره اصلی‌‌‌ترین اولویت‌‌‌هایی که باید از سوی دولت در صنعت فولاد دنبال شود نیز گفت: مهم‌‌‌ترین موضوعی که دولت باید آن را حل کند، ناترازی انرژی است. سه ماه از سال، تولید کنسانتره متوقف می‌‌‌شود. در زمستان بار دیگر به دلیل نبود گاز بخشی از تولید متوقف می‌‌‌شود. از سوی دیگر مشکل ارز نیز باید حل شده و اختیار ارز به صاحب آن واگذار شود. اگر می‌‌‌خواهیم نگران رانت و مسائلی شبیه به آن نباشیم، باید ارز را به بازار آزاد سپرد، در این بازار عرضه کننده و خریدار با نرخی که خود به آن می‌‌‌رسند معامله می‌‌‌کنند و مشکلات برطرف می‌‌‌شود. دولت باید به این نتیجه برسد، اقتصاد دستورپذیر نیست و نمی‌‌‌توان آن را با دستور یا بخشنامه اداره کرد.

منبع: دنیای اقتصاد