به گزارش «دنیای‌اقتصاد» صنعت سنگ می‌تواند یکی از صنایعی باشد که با توسعه صادرات علاوه‌بر ارزآوری برای کشور توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی را نیز به‌همراه داشته‌ باشد. اما در سال‌های اخیر تصمیمات غیر‌کارشناسی و وضع عوارض صادراتی در دهه‌۹۰ باعث شد این بازار به رقبا واگذار شود؛ در حالی که مزیت‌های فراوانی در حوزه سنگ وجود دارد که با بهره‌برداری از آنها در کنار ارتقای تکنولوژی و دانش به‌ویژه در بحث برش سنگ می‌توان سهم این حوزه در صادرات را افزایش داد.
یکی از موضوعاتی که می‌تواند به توسعه صادراتی سنگ کشور کمک کند ایجاد کنسرسیوم‌های سنگی است. این راهکار می‌تواند به‌عنوان گام اول در توسعه فعالیت‌های این بخش از سوی معدن‌کاران و فعالان صنعت سنگ برداشته شود.

بهرام شکوری؛ رئیس انجمن سنگ ایران با تاکید بر اهمیت صادرات بیان کرد: ما باید دانش صادراتی را در اختیار داشته باشیم. درواقع فاکتورهایی در صنعت سنگ وجود دارند که می‌توانند قابلیت‌های صادراتی ما در بازارهای جهانی را افزایش دهند.

در این بین رعایت استانداردهای موجود در بازارهای جهانی از فاکتورهای مهمی است که باید تولیدکنندگان سنگ آن را در اولویت خود قرار دهند. بسیاری از این استانداردها به نوع برش سنگ‌ها بازمی‌گردد که استفاده از دانش روز می‌تواند در این زمینه اثرگذار باشد.

شکوری با اشاره به این موضوع بیان کرد: رعایت استاندارهای جهانی بر قابلیت صادراتی می‌افزاید. به‌عنوان مثال یک کارخانه در ترکیه برش‌ها را براساس استاندارهای اروپا انجام می‌دهد، به‌همین‌دلیل نوع خواسته بازار صادراتی مهم است و باید آن را در صادرات سنگ درنظر گرفت. توجه به ذائقه بازار تقاضا می‌تواند حضور در بازارهای جهانی را آسان‌تر کند.

توجه به نیازهای بازارمصرفی می‌تواند تولیدکنندگان سنگ را به تغییرات نزدیک‌کرده و قدرت رقابت‌پذیری آنها را افزایش دهد. البته باید به این نکته توجه داشت که برای افزایش توان رقابتی باید در صنعت سنگ سرمایه‌گذاری انجام شود. تهیه اطلس سنگ از سوی انجمن سنگ ایران می‌تواند فرصت‌های موجود در این صنعت را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهد، اما در کنار این اطلس، تشکیل کنسرسیوم نیز باید در دستور کار فعالان این حوزه قرار بگیرد.

شکوری در این‌باره بیان کرد: زمانی‌که می‌گوییم کنسرسیوم صادراتی ایجاد شود باید فضایی شکل بگیرد که سنگ‌ها براساس استاندارهای جهانی تولید و صادر شوند.

وی ادامه‌داد: گاهی تحریم‌ها باعث می‌شود قیمت تمام‌شده ما افزایش پیدا کند، اما در برخی بازارها گپ قیمت وجود دارد و می‌توان شاهد سود خوبی بود.
رئیس انجمن سنگ ایران تصریح کرد: راه نجات صنعت سنگ این است که کنسرسیوم‌هایی شکل بگیرد و سنگ را به بازارهای جهانی عرضه کنیم.

شکوری تصریح کرد: باید سیستمی شکل بگیرد که مدیریت این کنسرسیوم‌ها به افرادی داده شود که دانش صنعت سنگ را در اختیار دارند. اگر در کنار هم قرارگرفته و دست به‌دست هم دهیم، می‌توانیم قیمت تمام‌شده در این صنعت را کاهش دهیم. امروز صنعت سنگ با تشکیل کنسرسیوم‌های مختلف می‌تواند ‌بار دیگر در بازارهای جهانی خوش بدرخشد و از رقبای خود پیشی‌بگیرد. ورود نقدینگی و همچنین بر‌‌گزاری دوره‌های آموزشی مختلف علاوه‌بر افزایش بهره‌وری در داخل، توان رقابتی در بازارهای خارجی را هم افزایش می‌دهد. با وجود اینکه ذخایر معادن کشور حدود ۳.۰۲میلیارد‌تن برآورد می‌شود و به میزان ۳۲‌میلیون‌تن ظرفیت تولید ایجادشده، اما میزان تولید ۸ تا ۱۲‌میلیون‌تن است و در تولید رتبه پنجم دنیا را در اختیار داریم.

ترکیه سالانه ۱۱‌میلیون‌تن سنگ ساختمانی تولید می‌کند که ۸۰‌‌‌‌‌درصد آن صادر می‌شود اما بیش از ۹۰‌‌‌‌‌درصد سنگ‌‌‌‌‌‌های تولیدی کشور در داخل مصرف می‌شود؛ این در حالی است که در آینده ممکن است کشورها به‌جای سنگ سراغ مصالح دیگر بروند و ذخایر ما هیچ ارزش و اعتباری نداشته‌باشد؛ درحالی‌که برداشت بالا و صادرات آن حتی به‌صورت فرآوری نشده هم برای کشور ارز‌‌‌‌‌آور است و این صنعت قادر است سالانه ۵‌میلیارد دلار ارز‌‌‌‌‌آوری داشته‌باشد. به همین‌دلیل ضروری است تغییرات در این حوزه با حمایت دولت آغاز شود.
منبع: دنیای اقتصاد