در حالی که معاملات داخلی و صادراتی انواع محصولات از تب و تاب افتاده، تشدید قطعی برق در واحدهای تولیدی شرایط کار را بیش از پیش سخت کرده است و پیشبینی میشود طی هفتههای آتی وضعیت بخش فولاد سختتر شود؛ مگر آنکه دولت چهاردهم تصمیمهای جدیدی را برای صنعت و بهویژه این بخش در دستور کار خود قرار دهد.
بخــــش فولاد در شـــرایطی به سر میبرد که با توجه به چالشهای موجود در این صنعت، رکود بر معاملات حاکم است و از طرفی قیمت محصولات فولادی در حال افزایش است. کمبود نقدینگی، تشدید خاموشیها و سهمیهبندی برق در واحدهای تولیدی و کمبود تقاضا در بازار داخل و قوانین سختگیرانه صادرات و بیانگیزه شدن تجار موجب شده است تا شرایط تولید برای فعالان این حوزه بهسختی پیش برود.
در شرایطی که تقاضا برای محصولات پایانی زنجیره فولاد با محدودیت مواجه است، قیمت انواع محصولات فولادی، از حلقه ابتدایی گرفته تا زنجیره نهایی، با رشد مواجه است. با توجه به شرایط سیاسی کشور و در آستانه انتخابات ریاستجمهوری، نرخ ارز از ابتدای هفته گذشته به یکباره با افزایش ۲هزار تومانی از کانال ۵۹هزار تومان وارد کانال جدید ۶۱هزار تومان شد و از اینرو قیمت پایه محصولات زنجیره فولاد نیز تحتتاثیر این موضوع رشد را تجربه کرد، این در حالی است که رکود در معاملات موج میزند.
طبق روال سالهای گذشته، قطعی برق که بیشتر در واحدهای احیای مستقیم اتفاق میافتد، به طور طبیعی موجب کاهش تولید آهن اسفنجی میشود و ادامه این مسیر کاهش مواد اولیه برای صنایع پاییندستی را در پی خواهد داشت و با توجه به این موضوع و برای جلوگیری از ضررهای احتمالی در دوماه ابتدایی تابستان، باید میزان تقاضا برای آهن اسفنجی طی هفته گذشته افزایشی میشد و رشد قیمت رقابتی به ثبت میرسید، اما میزان تقاضا از ابتدای اردیبهشتماه برای محصول نخست زنجیره فولاد با افت تدریجی همراه شد، به طوری کمترین معاملات در سالجاری رقم خورد.
شرایط در رینگ فیزیکی شمش به گونهای دیگر است، به طوری که این محصول میانی نیز تحتتاثیر افزایش انتظارات تورمی با رشد قیمت همراه شده؛ اما همچنان تقاضاهای بالای ۸۰درصد در تالار صنعتی و معدنی بورسکالای ایران طی هفتههای گذشته به ثبت رسیده است و از آنجا قیمت تمامشده شمش در کارخانه و با احتساب ارکان بورس و هزینه حمل و تولید به ۲۶هزار تومان به ازای هر کیلوگرم میرسد و با این نرخ شمش حداقل قیمت میلگرد به ۲۸هزار تومان به ازای هر کیلوگرم خواهد رسید که در شرایط فعلی تولید و با وجود چالشهای متعدد، عملا خرید شمش برای واحدهای نورد صرفه اقتصادی ندارد.
بنابراین میتوان گفت بخش اعظم مشتریان شمش در رینگ فیزیکی حقیقی نیستند. از طرفی با وجود قطعی برق در واحدهای فولادی برای جلوگیری از تعطیلی کارخانهها میزان تقاضا برای شمش افزایش یافته است تا چرخ تولید تا پایان فصل تابستان همچون گذشته اما با سرعت کمتری در حرکت باشد.
روز گذشته حدود ۱۳۰هزار تن شمش فولاد با قیمت پایهای در بازه ۲۱هزار و ۵۰۰تومان تا ۲۲هزار و ۳۸۹تومان به ازای هر کیلوگرم در رینگ صنعتی بورسکالا عرضه شد که برای این محصول تقاضایی بالغ بر ۲۵۸هزار تن به ثبت رسید و در نهایت به فروش ۱۱۶هزار تن شمش فولاد با میانگین قیمت ۲۲هزار و ۶۶۶تومان از این بازار انجامید.
به نظر میرسد واهمه از قطعی گاز و کاهش تولید باعث شده است تا بهرغم رشد قیمتهای پایه بر حجم فروش شمس فولاد از رینگ فیزیکی افزوده شود. این در حالی است که افزایش مجدد نرخ ارز در بازار آزاد نیز از رشد حجم معاملات حمایت کرده است.
با احتساب مالیات ارزشافزوده و کارمزد ارکان بورس، قیمت تمامشده شمش فولاد به ۲۴هزار و ۸۵۰تومان میرسد. با در نظر گرفتن هزینه تبدیل و حمل نرخ تمامشده، میلگرد تولیدی با این شمش در کف کانال قیمتی ۲۷هزار تومان جا خوش خواهد کرد که البته در شرایط کنونی خبری از تقاضا برای این شمش در بازار آزاد داخلی نیست. با توجه به تصمیم وزارت صمت مبنی بر اینکه کل ارز صادرات باید با نرخ ارز نیمایی انجام شود، انگیزهای برای صادرات وجود ندارد و همه محصولات مجددا به بازار داخلی بازمیگردند و از اینرو با بازار منفی روبهرو هستیم.
سایه رکود بر معاملات آهن اسفنجی
تالار صنعتی و معدنی بورسکالای ایران روز شنبه ۹تیر میزبان عرضه ۲۴۵هزار تن آهن اسفنجی بود که با توجه به ثبت تقاضای ۰.۴برابری نسبت به عرضه، ۳۹درصد عرضهها مورد معامله قرار گرفت. قیمت پایه هر کیلوگرم آهن اسفنجی در معاملات اخیر نسبت به هفته گذشته ۰.۱درصد رشد داشت و به ۱۲هزار و ۱۱۷تومان رسید.
به عبارت بهتر در معاملات روز شنبه ۹۶هزار و ۵۰تن آهن اسفنجی معادل ۳۹درصد به فروش رسید که با توجه به تشدید خاموشیها در واحدهای احیای مستقیم این میزان معامله منطقی به نظر میرسد؛ هرچند طی هفتههای گذشته میزان تقاضا برای آهن اسفنجی کمتر بود. پیشبینی میشود با توجه به شرایط تولید و قطعی برق، میزان تولید و تقاضا تا پایان مردادماه سالجاری با روند تدریجی کاهشی همراه باشد و قیمت این محصول ابتدایی زنجیره نیز در کانال نزولی قرار بگیرد.
منبع: دنیای اقتصاد
مطالب مرتبط