امروز مدیریت منابع انرژی به یکی از چالشهای اقتصادی تبدیل شده است. در واقع رویکرد مدیریتی که بر ایجاد محدودیت برای صنایع تکیه دارد، به جای آنکه راهکاری اساسی ارائه دهد، در حال تبدیل شدن به یک عادت است.
این رویکرد نهتنها به تولید داخلی آسیب میزند، بلکه پیامدهای اقتصادی گستردهای را نیز به دنبال خواهد داشت. در این بین صنایعی مانند فولاد که نقش کلیدی در تولید و اشتغال کشور دارند، بیشترین ضرر را از قطعی برق متحمل میشوند.
اینها در شرایطی است که سال گذشته مسوولان قیمت برق را چندین برابر کردهاند و ارقام میلیاردی عجیبی از سوی اداره برق برای فولادیها صادر شده است. این در حالی است که انتظار میرود برای امسال بهای میزان برق مصرفی را همچون سال گذشته اعمال نکنند.
به نظر میرسد آسانترین و در عین حال پرهزینهترین گزینه، یعنی محدودیت یا قطع برق صنایع، توسط مسوولان انتخاب شده است. این در حالی است که میتوان با اتخاذ تدابیر و راهکارهای اساسی، همچون بهبود کارایی مصرف انرژی در صنایع، توسعه زیرساختهای انرژیهای تجدیدپذیر و اصلاح الگوی مصرف، به جبران ناترازی انرژی پرداخت.
صدور قبض ۴۰ میلیارد تومانی برق منصفانه نیست
یک فعال فولادی گفت: برنامه کاری شرکتهای فولادی بنا به فرموده مسوولان دستخوش تغییرات متعددی شده است و این محدودیتها باعث شده میزان تولید همچون سال گذشته کاهش یابد که قطعا با افزایش دما محدودیت مصرف برق برای تولیدکنندگان نیز بیشتر خواهد شد.
محمد میرحسنی اظهار داشت: در حال حاضر ۸۸هزار تن شمش فولادی و ۱۲۸هزار تن میلگرد تولید میکنیم که نسبت به سال گذشته ۱۰هزار تن میزان تولیداتمان افزایش پیدا کرده است.
وی با اشاره به تبعات کمبود برق برای کارخانجات ادامه داد: متاسفانه مطابق زمانبندی صورت گرفته یعنی از ۸خرداد ماه به بعد با محدودیت در مصرف برق مواجه شدهایم و براساس نامه صادر شده در ابتدا این محدودیت به ۱۲مگاوات و پس آن باز هم کمتر شده است.
این فعال فولادی عنوان کرد: یک موضوع عجیبتر اینکه قیمت برق سال گذشته را چندین برابر کردهاند و ۴۰میلیارد تومان فاکتور از سمت اداره برق برای ما صادر شده است.
میرحسنی با بیان اینکه هر ساله با نزدیک شدن به فصل گرما و سرما شاهد تکرار سناریوی محدودیت مصرف انرژی هستیم، گفت: به دلیل محدودیتهای برقی در دوره تعمیرات کارخانه به سر میبریم اما یک تولیدکننده چگونه میتواند تنها با هشت مگاوات برق، محصول خود را تولید کند؟
وی بیان کرد: برنامه کاری شرکت بنا به فرموده مسوولان دستخوش تغییرات متعددی شده است و این محدودیتها باعث شده میزان تولید همچون سال گذشته کاهش یابد که قطعا با افزایش دما محدودیت مصرف برق برای تولیدکنندگان نیز بیشتر خواهد شد.
مدیرعامل شرکت فولاد شاهرود عنوان کرد: اگر این شرایط حکمفرما نبود، قطعا میزان تولید ما افزایش پیدا میکرد چراکه در سال گذشته به همان نسبت طی دو ماه میزان تولیدات ما نصف شده است و با این وجود نمیتوانیم میزان قابل پیشبینیای برای تولید برق متصور شویم.
این تولیدکننده اظهار کرد: انتظار داریم برای امسال بهای میزان برق مصرفی را همچون سال گذشته اعمال نکنند و بهتر آن است که اگر دولت قرار است افزایش قیمتی را اعمال کند از این تاریخ به بعد باشد، نه اینکه قبل را هم در نظر بگیرند.
وی بیان کرد: هرچند قیمت میلگرد و محصولات دیگر را با توجه به قیمت تمام شده تعیین کردهایم اما باز هم دولت فاکتور جدیدی مبنی بر افزایش قیمت برق سال گذشته برای ما صادر کرده است که تمامی قیمت تمامشده محصولات ما را به هم میریزد.
این فعال فولادی با بیان اینکه دولت باید نظم و انضباطی در بخش انرژی داشته باشد، گفت: دولت هر روز قوانین عجیب و غریبی را برای تولیدکنندگان به اجرا میگذارد، این در حالی است که اگر در حوزه زیرساختها و انرژی سرمایهگذاری بیشتری صورت گیرد دیگر نیازی به اعمال محدودیتها در مصرف انرژی نخواهد بود.
تکرار سناریوی محدودیت مصرف برق برای فولاد و سیمان
عضو هیات رییسه انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران گفت: صنایعی مانند فولاد و سیمان که نقش کلیدی در تولید و اشتغال کشور دارند، بیشترین ضرر را از قطعی برق متحمل میشوند. احمد دنیانور گفت: برای حل ناترازی انرژی نیازمند راهکارهایی از سوی دولت برای بهبود کارایی مصرف انرژی در صنایع هستیم.
او درخصوص لزوم مصرف بهینه انرژی در تابستان گفت: در شرایطی که ایران با تحریمهای گسترده روبهرو بوده و مدیریت منابع انرژی به یکی از چالشهای اقتصاد ملی بدل شده است، با این وجود رویکرد مدیریتی که بر ایجاد محدودیت برای صنایع تکیه دارد، به جای آنکه راهکاری اساسی و بنیادین باشد، در حال تبدیل شدن به یک عادت است. این رویکرد نهتنها به تولید داخلی آسیب میزند، بلکه پیامدهای اقتصادی گستردهای را به دنبال دارد.
وی افزود: هر ساله با نزدیک شدن به فصل گرما، شاهد تکرار سناریوی محدودیت مصرف برق برای صنایع هستیم. صنایعی مانند فولاد و سیمان که نقش کلیدی در تولید و اشتغال کشور دارند، بیشترین ضرر را متحمل میشوند. این محدودیتها نهتنها موجب کاهش تولید و افزایش هزینههای تولید میشوند، بلکه باعث از دست رفتن بازارهای داخلی و خارجی نیز میشوند.
عضو هیات رییسه انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران افزود: متاسفانه به نظر میرسد آسانترین و در عین حال پرهزینهترین گزینه، یعنی محدودیت یا قطع برق صنایع، توسط متولیان امور انتخاب میشود. این در حالی است که میتوان با اتخاذ تدابیر و راهکارهای اساسی، نظیر بهبود کارایی مصرف انرژی در صنایع، توسعه زیرساختهای انرژیهای تجدیدپذیر و اصلاح الگوی مصرف، به جبران ناترازی انرژی پرداخت.
دنیانور افزود: لازم است مسوولان در این خصوص قاطعانه ورود کرده و با برنامهریزی دقیق و اتخاذ سیاستهای کلان، از تکرار این عادت نامیمون جلوگیری کنند. مدیریت مصرف انرژی نباید به قیمت توقف چرخهای تولید و افزایش نرخ بیکاری تمام شود بلکه باید با هدف حفظ و تقویت تولید و اشتغال انجام پذیرد.
وی ادامه داد: باید دانست که هنر مدیریت منابع انرژی آن است که بدون فشار به صنعت و اقتصاد، مساله ناترازی مدیریت شود. این میتواند با مشارکت مردم و فرهنگسازی برای مصرف بهینه، همچنین با سرمایهگذاریهای کلان در جهت توسعه منابع پایدار صورت بگیرد. بدین ترتیب میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که تولید و اقتصاد ملی در مسیر رشد و توسعه باقی میماند و ناترازی انرژی به شکلی پایدار و هوشمندانه مدیریت میشود.
منبع: روزنامه جهان صنعت
مطالب مرتبط