این آماری است که اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران منتشر کرده و گوشه‌ای از زیان سنگین ناترازی انرژی در بازار ایران را به تصویر کشیده است.

این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که ایران دومین مالک بزرگ ذخایر گاز جهان است و بخش عمده‌ای از نیروگاه‌های برق آن با سوخت گاز کار می‌کنند، اما عقب‌ماندگی تاریخی در بهره‌برداری از منابع گازی و تحریم موجب شده است که ایران نه‌تنها نتواند در بازار انرژی جهان حرفی برای گفتن داشته باشد که خود حالا یکی از واردکنندگان برق و گاز است.

ناترازی در بازار انرژی ایران، موجب جیره‌بندی برق و گاز صنایع شده است. صنایعی که تابستان‌ها با کمبود برق و زمستان‌ها با کمبود گاز مواجه هستند و به ناچار به مازوت‌سوزی روی می‌آورند. مازوت‌سوزی صنایع بارها ایران را به صدر فهرست کشورهایی با بیشترین آلایندگی هوا رسانده و هنوز هم روشنایی شهری در بسیاری از بزرگراه‌ها و خیابان‌های شهر تهران ضعیف است تا کمبود برق رقم واردات انرژی را درشت‌تر نکند.

دود ناترازی انرژی در ایران بیش از همه در چشم صنایع رفته است و اگرچه ایران یک کشور صنعتی به شمار نمی‌آید، اما تأمین انرژی همین تعداد صنایع موجود با مضیقه مواجه شده و دولت برای اینکه مانع از قطع گاز و برق منازل شهروندان ایرانی شود، ناچار شده است که تابستان‌ها برق و زمستان‌ها گاز صنایع را جیره‌بندی کند.

البته گه‌گداری دامنه ناترازی برق به خانه شهروندان ایرانی هم رسیده و سال‌های گذشته قطع برق خانگی بارها موجب اعتراض بسیاری از شهروندان شد. در سال‌های گذشته دامنه ناترازی برق صنایع به زمستان هم رسید و دولت برای صرفه‌جویی در مصرف برق، روشنایی شهری معابر را کاهش داد. در آن زمان شرکت توزیع برق توضیح داد که ذخایر سوخت نیروگاه‌ها به حد کافی تأمین نشده و نیروگاه‌های گازسوز دچار مشکل شده‌اند.
هم‌زمان صنایع برای تأمین گاز زمستانه خود هم دچار مشکل شدند و به مازوت‌سوزی روی آوردند که نتیجه آن آلودگی شدید هوا و تعطیلی ادارات و مدارس بود. ناترازی برق در شرایطی رخ می‌دهد که ایران گرفتار بحران آب است و بخش درخور توجهی از نیروگاه‌های برق‌آبی با حداقل ظرفیت تولید کار می‌کنند. از آن سمت بخش عمده‌ای از نیروگاه‌های برق ایران نیروگاه‌های حرارتی با راندمان پایین هستند.‌

بر اساس آخرین گزارش وزارت نیرو، ظرفیت اسمی تولید برق کشور به ۸۸ هزار مگاوات رسیده است. بر این اساس نیروگاه‌های حرارتی شامل نیروگاه‌های بخاری، گازی و سیکل ترکیبی، سهم ۸۰.۷ درصدی از ظرفیت اسمی تولید برق کشور دارند و نیروگاه‌های برق‌آبی با ظرفیت اسمی ۱۲‌هزار‌و ۴۴۲ مگاوات، سهمی ۱۴.۱‌درصدی از ظرفیت اسمی تولید برق کشور را به خود اختصاص داده‌اند. انرژی‌های تجدیدپذیر هم کماکان زیر هزار مگاوات ظرفیت نصب شده و سهمی حدود یک درصد در ظرفیت اسمی تولید برق کشور دارند.
با وجود وابستگی بالای نیروگاه‌های برق ایران به گاز، ایران در تأمین کامل گاز مورد نیاز بازار داخلی ناتوان بوده و در مقاطعی نیازمند واردات گاز می‌شود.با تحریم هشت شرکت فولادی کشور بازار صادرات ما دچار مشکل شده و از آنجا که جزء ده کشور برتر در زمینه تولید فولاد به شمار می‌رویم پس باید دنبال بازار‌های مناسب برای صادرات باشیم. اما کشورهای دیگر مانند ترکیه و عراق که مشتری‌های ما بوده‌اند با وضع قوانینی مانند اخذ مالیات‌های زیاد صادرات ما را مشکل کرده‌اند.
اصلی ترین مانع امروز صنعت فولادتامین مواد اولیه از موضوعات مهمی است که می‌تواند تولید فولاد ایران و نرخ تمام‌شده آن را تحت‌تاثیر قرار دهد.افزایش اکتشافات در سال‌های اخیر توانسته است به کمک فولادی‌ها بیاید؛ اما همچنان نگرانی‌ها در زمینه تامین مواد اولیه باقی است.

افزایش اکتشاف و اجرای پروژه‌های برون‌مرزی می‌تواند در تامین سنگ‌آهن موردنیاز تاثیر داشته باشد؛ اما این پروژه‌ها به‌سرعت نتیجه نخواهند داشت.اما شاید اصلی‌ترین مانع امروز صنعت فولاد، چه در تامین نیاز داخل و چه حضور در بازارهای صادراتی، تامین انرژی باشد.کمبود برق در تابستان امسال توانست تولید مردادماه را نسبت به اردیبهشت به میزان ۵۰‌درصد کاهش دهد،

در حالی که توانمندی داخلی واحدهای فولادی در رکوردزنی‌های ماهانه به‌خوبی قابل رویت است. اما عدم‌تامین انرژی علاوه بر آنکه تحقق چشم‌انداز ۱۴۰۴ را با تردید همراه کرده، می‌تواند به کاهش صادرات و از دست رفتن بازارهایی منجر شود که در شرایط تحریمی به‌سختی به‌دست آمده است.
نگاهی به بازار عراق نشان می‌دهد که کشوری مثل ترکیه در تلاش است تا رقبا را کنار زده و سهم بیشتری را در اختیار بگیرد.

ترکیه توانست بازار عراق را از آن خود کند و ایران را به جایگاه دوم برساند. درحال‌حاضر ترکیه با افزایش ۲۰درصدی نرخ برق صنایع، هزینه تولید فولاد در این کشور را افزایش می‌دهد، با این حال اثر چالش انرژی به میزانی است که می‌تواند رقابت‌پذیری ایران را کاهش دهد.

البته در کنار این موارد موضوعاتی همچون برگشت ۱۰۰درصدی ارز حاصل از صادرات، وضع ۲درصدی مالیات بر صادرات و دیگر بخشنامه‌های ناگهانی مانند ترمزی عمل می‌کند که سرعت قطار صادرات را کاهش می‌دهد. امروز صنعت فولاد با توجه به سرمایه‌گذاری‌‌‌های بسیار و اشتغال‌زایی که به همراه دارد، دیگر زمانی برای از دست دادن نداشته و جبران چنین موضوعی آسان نخواهد بود.
 دولت باید با حمایت ویژه از صنعت فولاد میزان صادرات غیرنفتی را افزایش دهد. توسعه میادین گازی و ساخت نیروگاه‌‌‌ها می‌تواند با کمک فولادی‌‌‌ها محقق شود، اما لازمه آن تسهیل این مسیر است.
 در غیر‌این صورت با توجه به برنامه‌ریزی کشورهای دیگر از جمله عربستان در توسعه صنعت فولاد و ورود به بازارهای منطقه سال‌های سختی برای رقابت در بازارهای جهانی پیش‌رو است.

منبع: روزنامه روزگار معدن