سال گذشته ظرفیت بالفعل تولید فولاد چیزی حدود ۳۲میلیون تن بوده است و برای امسال اظهار امیدواری می‌شود که به ۳۵میلیون تن برسد، اما مساله مهم تر این است که اگر با همه تلاش‌ها به ۵۵میلیون تن ظرفیت اعلامی هم برسیم نمی‌توانیم از آن بهره‌برداری کنیم که مهم‌ترین دلیل هم بحث انرژی و کمبود برق و گاز است. کمااینکه اگر محدودیت برق و گاز نداشتیم قطعا تولید ما بیش از ۴۰میلیون تن بود.
در این خصوص رییس انجمن تولیدکنندگان فولاد به «جهان‌صنعت» گفت: وقتی یک کارخانه یک‌میلیون تنی احداث می‌شود باید بدانیم که ظرفیت بالقوه آن یک‌ملیون تومان است ولی ظرفیت بالفعل آن چیزی است که تولید می‌کند، بنابراین یک‌کارخانه یک‌میلیون تنی ممکن است در سال تنها ۲۰۰هزار تن تولید کند. با توجه به این مهم باید گفت که قرار بوده در سال‌۱۴۰۴ حدود ۵۵میلیون تن ظرفیت ایجاد شود که با توجه به آمارها باید گفت که الان خیلی دور از ارقام و اعداد اعلامی نیستیم. به این صورت که چیزی حدود ۴۷میلیون تن ظرفیت ایجاد شده و ۸میلیون تن ظرفیت می‌خواهیم که تا ۱۴۰۴ باید ایجاد شود که در نهایت به تولید ۵۵میلیون تن برسیم.
بهرام سبحانی ادامه داد: این فقط یک ظرفیت است و آنچه که از این ظرفیت بالقوه به صورت بالفعل درآمده چیزی حدود ۳۲میلیون تن است که در سال قبل اتفاق افتاد و امیدواریم امسال به ۳۵میلیون تن برسد اما مساله این است که اگر به ۵۰ یا ۵۵میلیون تن ظرفیت برسیم از آن نمی‌توان بهره‌برداری کرد مهم‌ترین دلیل هم بحث انرژی و مواد اولیه است.
او تصریح کرد: با تلاش دست‌اندرکاران و برنامه‌ریزان ظرفیت‌های زیادی در صنعت فولاد کشور براساس افق ۲۰ساله و چشم‌انداز ۱۴۰۴ ایجاد شده تا بتوانیم در سال‌۱۴۰۴ به تولید ۵۵میلیون تن دست پیدا کنیم و با این برنامه‌ریزی تولید صنعت فولاد کشور باید در سال یادشده سالانه به ۵۵میلیون تن محصولات فولادی افزایش یابد.
رییس انجمن تولیدکنندگان فولاد با اشاره به مشکل کمبود انرژی اظهار کرد: به هر حال ما در تابستان محدودیت برق داریم و حدود ۳ماه تابستان را کارخانجات فولادی محدودیت شدید مصرف برق دارند. در فصل سرما هم محدودیت گاز داریم و به محض سرد شدن هوا با مشکل روبه‌رو شده و ظرفیت‌شان کاهشی می‌شود. در نتیجه علی‌رغم اینکه در حال حاضر حدودا ۴۶میلیون تن ظرفیت ایجاد شده اما بیش از ۳۵میلیون تن امکان بهره‌برداری نداریم.
او تصریح کرد: البته تنها مشکل انرژی نیست و مشکلات دیگری را هم می‌توان نام برد اما عمده مشکلات همین دو مورد برق و گاز است، کمااینکه اگر محدودیت برق و گاز نداشتیم قطعا تولید ما بیش از ۴۰میلیون تن بود. سبحانی افزود: برای استفاده از ظرفیت‌ها وظیفه وزارت نیرو و وزارت نفت است تا بتوانند با افزایش تولید برق و گاز زمینه‌های استفاده صنعت فولاد از این ظرفیت را فراهم کنند.
اهمیت توسعه صادرات
رییس انجمن تولیدکنندگان فولاد در خصوص اهمیت صادرات نیز گفت: وقتی مازاد نیاز داخل تولید می‌شود باید آن را صادر کنیم و اگر هر محدودیتی به هر شکلی برای صادرات ایجاد شود، کالا روی دست تولید‌کننده مانده و نهایتا باید تولید خود را کاهشی کند. این منطقی نیست که تولید‌کننده هزینه کند، مواد اولیه خریده، دستمزد کارگر بدهد و بعد هم کالای خود را انبار کرده و نتواند به فروش برساند، بنابراین یک الزام است که حتما آنچه که تولید می‌شود باید فروخته شود.
او با اشاره به کشش بازار داخلی گفت: هرچه مورد تقاضا و کشش بازار داخلی است در داخل فروخته می‌شود و مازاد آن باید صادر شود. در نتیجه هرگونه محدودیت صادراتی از جمله حمل‌و‌نقل، گمرک، بندر، قوانین و مقرارت و… به هر شکلی مانعی بر سر راه صادرات ایجاد می‌شود و به ضرر همه است.
سبحانی تاکید کرد: وقتی تولید در داخل بازاری ندارد، تولید‌کننده ما نباید به دلیل محدودیت‌ها با مشکل روبه‌رو شود. در نتیجه هرچه ظرفیت ۳۵میلیون تنی افزایشی شود به همان نسبت باید صادرات تسهیل شود. این واقعیت را باید بپذیریم که بازار داخلی آنقدر کشش ندارد و مسیر توسعه صادرات را هموار کنیم.
رییس انجمن تولیدکنندگان فولاد در پاسخ به این سوال که وضعیت منطقه و کشورهای اطراف ما در این عرصه به چه صورت است، گفت: با آمدن عربستان و بقیه کشورها از جمله قطر، امارات، عمان و… که به سرعت صنعت فولاد خود را توسعه می‌دهند طبیعتا هر ظرفیتی در منطقه ‌ایجاد شود جای ما را پر می‌کند. این کشورها می‌توانند به صادرات روی آورده و بازارهای ما را بگیرند. در نتیجه هرگونه توسعه صنعت فولاد در منطقه تهدیدهای خود را دارد که مهم‌ترین دلیلش هم این است که بازار و تقاضا محدود است.

منبع: روزنامه جهان صنعت