به گزارش بیرونیت، روزنامه جهان صنعت نوشت: درنتیجه این صنعت ارزآوری حدود ۴۵۰ میلیون دلاری را در سال ۱۴۰۱ از دست داد. به این ترتیب برای اجتناب از چنین روند تاسف‌باری، تاکید می‌شود که دولت باید انرژی مورد نیاز سیمانی‌ها را افزایش دهد. امسال گفته می‌شود که دست‌کم ۶۵ درصد برق مورد نیاز کارخانجات سیمان تا مرحله تولید کلینکر باید تامین شود و اگر به هر دلیلی این روند کاهشی شود، افت راندمان تولید را شاهد خواهیم بود.

مساله مهم این است که به دلیل محدودیت در تامین انرژی، سال قبل صنعت سیمان
۲۰ درصد کمتر از ظرفیت اسمی خود کار کرد که در نتیجه شاهد کاهش تولید و افزایش مصرف سوخت بودیم. مساله تاسف‌بار دیگر اینکه آنقدر بی‌مهری‌ها به سیمانی‌ها زیاد است که باعث شده کسی دیگر علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در این حوزه نداشته باشد و درنتیجه دستگاه‌ها به شدت فرسوده رها‌شده و سرمایه‌ها از سوق دادن به این سمت گریزان هستند.
امسال متاسفانه با توجه به افزایش گرمای هوا، به گفته دبیر انجمن سیمان کشور دو کارخانه سیمانی که از جمله بزرگ‌ترین‌ها در این عرصه بوده‌اند، از مدار خارج شده‌اند. بنابراین انجمن سیمان از مردم و مسوولان می‌خواهد که تلاش کنند با همکاری‌های لازم صنعت سیمان را پایدار نگه دارند. با توجه به اینکه صنعت سیمان در شرایط ناترازی قرار گرفته است، به این صورت که در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۵ میلیون تن مزیت صادراتی و ۴۵۰ میلیون دلار ارزآوری داشته که همه اینها را از دست داده، بنابراین تاکید می‌شود که بخش‌های مختلف به یکدیگر کمک کنند. مساله دیگر بحث قیمت‌ها و تفاوت نرخ سیمان و فولاد است. با اینکه در کشورهای دیگر قیمت فولاد ۷ برابر سیمان است، اما در حال حاضر در ایران قیمت فولاد بیش از ۳۰ برابر قیمت سیمان است که تفاوتی چشمگیر است و نشان می‌دهد که گویا سیمان چندان مورد دغدغه مسوولان نیست. به گفته فعالان این عرصه، اگر قیمت‌ها منطقی نباشند و به قیمت‌های جهانی نزدیک نشوند، هر چه سریع‌تر به این مرحله می‌رسیم که تولید سیمان مقرون به صرفه نبوده و در نهایت ناچار به وارداتش می‌شویم. در این خصوص دبیر انجمن سیمان کشور در نشست خبری با خبرنگاران با بیان اینکه سود صنعت سیمان در افزایش میزان فروش است و نه قیمت‌ها، تصریح کرد: قیمت همچون تیغ دو‌لبه عمل می‌کند. در این بین کنترل قیمت سیالیت صنعت سیمان را از بین می‌برد، درحالی که در مکانیسم عرضه‌و‌تقاضا چنین وضعیتی حاکم نیست. درواقع به این صورت نیست که اگر قیمت‌ها از کنترل خارج شوند، همه چیز بالا می‌رود و می‌شود شرایط را طور دیگری در نظر گرفت. بنابراین کارخانه‌های سیمانی چندان علاقه‌مند به افزایش قیمت‌ها نیستند به این دلیل که بازار را از دست خواهند داد. درواقع علاقه‌مندی آنها به افزایش مقدار فروش است به دلیل اینکه آنها با هزینه‌های سربار روبه‌رو هستند.

افزایش قیمت سیمان ارتباطی به مسکن ندارد
علی‌اکبر الوندیان با اشاره به اینکه کارخانه‌های سیمانی می‌توانند سیمان مورد نیاز ساخت مسکن را در کشور تامین کنند، خاطرنشان کرد: سیمان در ساخت مسکن منهای زمین ۲ درصد و در فروش مسکن نیم‌درصد سهم دارد. درنتیجه با توجه به این آمار ناچیز می‌توان گفت که افزایش قیمت سیمان چندان روی مسکن تاثیری نخواهد داشت.
دبیر انجمن سیمان کشور با بیان اینکه ما هیچ نگرانی‌ای برای تامین سیمان مسکن ملی نداریم، گفت: بر اساس آمار میزان تولید سیمان در فروردین ماه سال جاری ۵۶۷/۱۵۵/۶ میلیون تن بوده، اما در خرداد‌ماه ۰۴۵/۵۰۰/۴ بوده که نشان می‌دهد روند تولید ما افزایشی است.
او افزود: سال گذشته ۱۴ میلیون تن سیمان صادر و همین مقدار را هم ذخیره کردیم. پیش‌بینی شده که امسال هم در ماه پر مصرف یک میلیون تن افزایش تقاضا نسبت به سال قبل داشته باشیم که می‌توانیم آن را تامین کنیم. در ادامه باید گفت که سه ماهه ابتدایی سال صادرات کاهشی بوده به این دلیل که اولویت ما تامین سیمان داخل بوده است، بنابراین در تامین سیمان داخل هیچ مشکلی نداریم.
الوندیان با اشاره به قیمت متوسط ۶۳۰ هزار تومانی هر تن سیمان فله، تاکید کرد: افزایش تدریجی و با شیب ملایم قیمت سیمان در فضای رقابتی و تحت نظارت دستگاه‌های متولی، می‌تواند ارتقای این صنعت را به دنبال داشته باشد.

انجمن سیمان کنار بورس کالاست
دبیر انجمن سیمان کشور با اشاره به ایجاد کارشکنی‌ها در عرصه سیمان و بورس کالا گفت: این زمزمه وجود دارد که برخی می‌خواهند صنعت سیمان را به دلیل بحث مسکن ملی از بورس خارج کنند، اما مساله این است که بزرگ‌ترین دستاور دولت بردن صنعت سیمان به بورس بوده است. در این عرصه به شدت به فضای شفاف، قابل ردیابی و رقابتی بورس نیاز داریم. کسانی بوده‌اند که به دلیل فرار مالیاتی سیمان نمی‌خریدند؛ بنابراین شفافیت بورس به مزاج عده‌ای خوش نمی‌آید. در واقع کسانی که به دنبال خروج سیمان از بورس هستند، همان‌هایی هستند که با شفافیت مشکل دارند.
الوندیان ادامه داد: این در حالی است که زمانی که خارج از بورس بودیم مشکلات هم زیاد بود، اما امروز مدیران نقد می‌فروشند و پول را نقد هم دریافت می‌کنند و همه مزاحمت‌ها نیز حذف شده‌اند. امروز انجمن سیمان کنار بورس کالاست و در نهایت این فرد است که تصمیم می‌گیرد که از کجا سیمان را خریداری کند. بنابراین همه باید به شفافیت احترام بگذاریم و سیمان مورد تقاضای مسکن ملی را تامین کنیم.

کاهش تولید به دلیل ضعف انرژی
دبیر انجمن سیمان کشور در ادامه گفت: با توجه به کمبود انرژی شاهد بودیم که صنعت سیمان با اینکه می‌توانست ۸۹ میلیون تن تولید بالفعل داشته باشد، اما با مشکل ضعف انرژی به تولید ۷۲ میلیون تن دست یافت. در این بین دولت باید انرژی مورد نیاز را افزایش دهد. ما هم در این بین تلاش می‌کنیم برای توسعه سیمان مصرف انرژی را کاهش دهیم.
وی یادآور شد: به دلیل محدودیت در تامین انرژی، سال گذشته صنعت سیمان ۲۰ درصد زیر ظرفیت اسمی خود کار کرد که کاهش تولید و افزایش مصرف سوخت را به دنبال داشت.
الوندیان بیان کرد: قطع گاز، مشروط به تامین سوخت دوم (مازوت) خللی در برنامه‌های تولید به وجود نمی‌آورد، هرچند در مناطقی همچون تهران، اصفهان، آبیک و غیره که نزدیک مناطق شهری است و خطر آلودگی هوا را به دنبال دارد، انتظار می‌رود تامین گاز قطع نشود.
او با بیان اینکه تکلیف انجمن توسعه صنعت سیمان است، تاکید کرد: ما متخصص برق و نیروگاه نیستیم، چراکه نیروگاه دانش نگهداری و تخصص لازم خود را می‌خواهد که ما نداریم، بنابراین ترجیح می‌دهیم تمرکزمان بیشتر روی تولید سیمان باشد، ضمن اینکه باور داریم در شرایط فعلی سود سیمانی‌ها در پایدار بودن تولید است و بحث ما توجه به انرژی‌های تجدید‌پذیر است.
دبیر انجمن سیمان کشور تصریح کرد: هرچند مجموعه وزارت نیرو می‌خواهد به ما کمک کند، اما همه در شرایط ناترازی قرار گرفته‌ایم که راه‌حل آن این است که به یکدیگر کمک کنیم. در واقع صنعت سیمان در ناترازی انرژی در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۵ میلیون تن مزیت صادراتی و ۴۵۰ میلیون دلار ارزآوری داشت، اما همه اینها را از دست داد. وی در عین حال تاکید کرد: صنعت سیمان نیز باید به سمت و سوی ارتقای فناوری و بهینه‌سازی مصرف سوخت حرکت کند تا مصرف برق کمتری را شاهد باشیم. در این راستا باید به سمت توسعه تولید و استفاده از سیمان‌های آمیخته حرکت کرد. الوندیان یادآوری کرد: سیمان نازل‌ترین قیمت را در بین کالاهای ساختمانی دارد و با توجه به نیاز ۶ هزار میلیارد تومانی برای ایجاد یک واحد یک میلیون تنی سیمان، مزیتی برای سرمایه‌گذاری ندارد. وی با اشاره به عمر بیش از ۵۰ ساله برخی کارخانجات کشور افزود: بنا به همه این دلایل، در ۱۰ سال گذشته شاهد سرمایه‌گذاری جدید در این صنعت نبوده‌ایم و نوسازی نیز در آن اتفاق نیفتاده است و حتی برخی پروژه‌های جدید مسکوت مانده‌اند. وی همچنین خواستار آن شد اکنون که مخازن مازوت شرکت‌ها خالی و ناوگان حمل‌ونقل نیز در دسترس است، وزارت نفت نسبت به تامین مازوت شرکت‌ها و ذخیره‌سازی آن برای فصول سرد سال اقدام کند.