چه کسی مردم اصفهان را کتک می زد؟

آقای «کاف»

معدن نامه|فردی که گفته می شود یکی از بانیان اصلی سرکوب اصلاحات در اصفهان بود چگونه در رسانه ها نفوذ پیدا کرده است؟ گروه فشاری که زندگی طبیعی مردم را در مرکز ایران مورد هدف خود قرار داده بود امروز وارد اقتصاد شده و با رانت خواهی از صنعت فولاد نوکیسگی جدیدی را به راه انداخته اند. معدن نامه مستنداتی از عملکرد این افراد دارد که بخشی از آن را در این شمار می خوانید.

«ک. ک» و «الف. ک». برای فعالان سیاسی و اقتصادی اصفهان این باند مخوف غریبه نیست. افرادی که به عنوان گروه فشار اصفهان شناخته می شوند و در جریان های مختلف سیاسی، به سرکوب مردم اصفهان اقدام کرده اند.

باند «ک» را همه در اصفهان می شناسند. کافیست در موتور جستجوگر گوگل آن را جستجو کنید. این افراد شاید در ابتدا از نظر ایدئولوژیکی به اقدامات خود دست می زدند اما در ادامه چون دیدند چیزی گیرشان نیامده به قطب صنایع فولاد اصفهان حمله ور شدند.

آنان در طی سال های اخیر با باج گیری از شرکت های معظمی چون ذوب آهن و مبارکه به درآمدهای چند هزار میلیارد تومانی دست یافته و به مانند دزدان سرگردنه، شمشیر بر گلوی مدیران فولادی کشور و سیاستگذاران گذاشته و اقدام به باج خواهی کرده اند.

معدن نامه این افراد را مورد شناسایی قرار داده و لازم به افشاگری بیشتر درباره آنان نمی داند چون به اندازه کافی در فضای مجازی این افراد معرفی شده اند. فقط آنچه که امروز در صنعت فولاد کشور می گذرد و جریان هایی که قصد دارند با سنگ اندازی در جلوی صادرات محصولات مبارکه، از صادرات این کارخانه جلوگیری کنند، بخشی از این افراد هستند. آنان بر اثر مدیریت صحیح مبارکه به مانند گذشته نتوانسته اند، در لوای حمایت از تولید داخل و تولید داخلی، به تجارت سودجویانه خود ادامه دهند.

***
سندیکای لوله پروفیل یا اتاق اخاذی؟

معدن نامه|چرا صنایع پایین دستی فولاد در قالب سندیکای لوله و پروفیل به سنگ پیش پای صنایع بزرگ تبدیل شده اند؟

صنایع بزرگ کشور همواره به دلیل اینکه محصولات واسطه ای را به تولید می رسانند، تحت تاثیر صنایع پایین دستی به تولید و تجارت مشغولند.

در دهه های گذشته به دلیل صدور مجوزهای گوناگون و وجود رانت در توزیع ورق های فولادی برخی صنایع در قالب لوله و پروفیل شکل گرفته اند و به تولید مشغول شده اند. این صنایع اما به دلیل نبود شرایط رقابت نتوانسته اند خود را تجهیز کرده و در بازاری رقابتی به فعالیت مشغول شوند.

این صنایع بعدها در قالب تشکلی مطالبات صنفی خود را ادامه دادند و در نرخ گذاری تعرفه های واردات نقش آفرینی کرده انواع ورق را با این تعرفه های وارد کشور کردند.

حال رونق صادرات فولاد است این صنایع دادشان درآمده که فولاد مبارکه ورق مورد نیاز را به آنان نمی دهد این در حالیست که مدیران ارشد مبارکه همواره چنین موضوعی را تکذیب کرده اند.

داستان از این قرار است که چون صادرات فولاد به صرفه شده، برخی از صنایع پایین دستی به دنبال گرفتن سهمیه ورق فولادی با قیمت های غیر واقعی جهانی هستند. آنان بخشی از این میزان ورق ها را به تولید محصولات اختصاص می دهند اما بخشی دیگر را در بازارهای آزاد با قیمت های واقعی به فروش می رسانند.

با توجه به واقعی نبودن قیمت فولاد در کشور، نوعی رانت در آن ایجاد شده که برخی از گروه های ذینفع را وادار کرده به دنبال سهمیه های ارزان فولاد باشند و اجازه آزادسازی قیمت را ندهند.

در چنین شرایطی بهتر است قیمت فولاد آزاد شده و تعرفه واردات آن کاهش یابد که تولیدکننده واقعی و رقابتی در سایه آن به فعالیت های سالم اقتصادی مشغول شود.

تجربه چهارماه اخیر نشان داده که واقعی نبودن قیمت ها و تعیین قیمت های دستوری و فرمولیزه کردن آن چیزی جز تشویق و ترویج فساد را به دنبال نداشته است.

از این رو بهترین راه برای مبارزه با رانت و فساد کنونی آزادسازی قیمت ها در همه ابعاد است.