به گزارش معدن‌نامه، برنامه افزایش تولید فولاد به 55 میلیون تن به نوعی با برنامه افزایش ظرفیت صنعت نسوز همراه شده است. این در شرایطی است که خریداران نسوز اغلب کارخانه‌های فولاد هستند و فولادی‌ها در راستای کاهش هزینه تولید به دنبال خرید محصولات بی‌کیفیت هستند و همین امر صنعت نسوز را با چالش جدی روبه‌رو کرده است.

در حال حاضر میزان ظرفیت نصب شده نسوز در ایران 570 هزار تن است و طبق برنامه‌‌‌‌ریزی‌ها قرار است در سال 1399 یعنی سه سال دیگر این رقم به 650 هزار تن برسد. آنطور که انجمن کارفرمایی صنعت مواد نسوز اعلام کرده، میزان مصرف نسوز در حال‌حاضر حدود 400 هزار تن در سال است که به حدود 590 هزار تن می‌رسد. بر اساس همین آمار، تعداد واحدهای نسوز در حال فعالیت کشور 57 واحد است که انواع آجرهای سنگین، سبک و جرم‌های کوبیدنی و پاشیدنی را برای صنایع مختلف تامین می‌کند.

با این حال فعالان این صنعت معتقدند به رغم رشد خوبی که در تولید نسوزها داشته‌ایم اما رقابت‌های منفی سبب شده رقابت‌های ناسالمی در دل این صنعت  قوت بگیرد. اگرچه آنها راه نجات از این وضعیت را ایجاد سامانه‌ نظارتی می‌دانند و معتقدند با تشکیل چنین سامانه‌ای برای همیشه مکانیزم بازار شفاف می‌شود.

تولیدکنندگان بر این باورند با توجه به اینکه هم اکنون میزان تولید نسوز بیش از تقاضاست و بر اساس طرح جامع فولاد تا سال 1404 قرار است ظرفیت تولید فولاد به 55 میلیون تن و سیمان به 120 میلیون تن برسد، چشم‌انداز روشنی برای این صنعت ترسیم شود. از سویی منظور از رقابت منفی در صنعت نسوز این است که با توجه به اینکه شرکت‌های کوچک به اصطلاح زیرپله‌ای هزینه تولیدشان کمتر است، محصولات خود را با قیمت پایین‌تری روانه بازار می‌کنند و همین موضوع علاوه بر تخریب نرخ نهایی مقدمه‌ای برای ایجاد رقابت منفی خواهد شد. در مقطع کنونی این رقابت منفی سبب کاهش کیفیت محصولات نسوز شده است.

 فعالان صنایع نسوز معتقدند در ابتدا تولیدکنندگان نسوز از میزان سود خود برای حفظ کیفیت محصول کاهش می‌دادند اما پس از برهه‌‌ای با کاهش قیمت درصدد کاهش کیفیت محصولات خود شدند. این چالش سبب شده نگرانی بابت اینکه مواد نسوز در صنایع کشور از طول عمر گذشته برخوردار نباشد، به وجود آید. ضمن اینکه با کاهش کیفیت نسوزها فولادسازان ناچار می‌شوند هزینه بیشتری برای تعمیرات  در طول یک سال تولید متحمل شوند.

 بر اساس این گزارش، صنعت فولاد کشور با بیش از 80 درصد مصرف تولیدات نسوز در رتبه نخست و سپس سیمان و سرامیک، نفت، گاز و پتروشیمی قرار دارند. بیش از 96 درصد نسوزهای مصرفی در داخل کشور تامین می‌شود و فقط مقداری نسوزهای سنگین و قطعات پیچیده وارد می‌شود که ساخت آنها در داخل به صرفه نیست.