به گزارش معدن نامه، علی‌اکبر جلالی امروز در مراسم روز صنعت و معدن پشت تریبون قرار گرفت و قصد داشت با تصاویری اهمیت ظهور استارتاپ‌ها در اقتصاد دنیا را به حضار نشان دهد که به دلیل نقص فنی این تصاویر از دوربین‌های سالن اجلاس سران پخش نشد. او با بیان اینکه من50 ساعت برای تهیه این پاور پوینت و تصاویر وقت گذاشتم و اکنون به دلیل ضعف فناوری در سالن اجلاس امکان پخش پیدا نکرد، گفت: اکنون زمان سرمایه‌گذاری در صنعت فناوری است چرا که مسیر دنیا تغییر کرده و شرکت‌های مبتنی بر دانش بنیان یا همان استارتاپ‌ها اقتصاد اغلب کشورها را متحول کرده است.

جلالی افزود: با نگاه سنتی نمی‌توان در صنایع شغل ایجاد کرد و بهتر است برای افزایش حضور استارتاپ‌ها و در راستای حمایت از صنعت فناوری استراتژی داشته باشیم. اگر فکر ما بزرگ باشد و چند پروژه بزرگ اجرا کنیم مطمئنا می‌توانیم برای بسیاری از جوانان کشور اشتغال آفرینی کنیم. چرا که برجام یک سرمایه ملی است و برنامه جامع مشترک برای ایران اعتبار به ارمغان آورد.

او با بیان اینکه امروز فقط سه درصد اقتصاد جهان فیزیکی و صنایع سنگین است، گفت: 97 درصد اقتصاد جهان را اعتبار و سرمایه اجتماعی تشکیل می دهد. امروز دنیا به سمت هوشمندسازی رفته و صنعت فیزیکی اهمیت خود را از دست داده است. فرصت آن رسیده که صنایع به بازارهای مجازی رجوع کنند. ظرفیت‌های صنعت فناوری زمانی شکوفا می‌شود که از برجام و بهبود روابط بین‌المللی که یک فرصت‌طلایی است و در دولت یازدهم شکل گرفته را قدر بدانیم.

رئیس کرسی آموزش الکترونیک یونسکو در تهران افزود: مشاغل آینده مشاغل دانش بنیان و حرفه ای محور است و در مقطع کنونی باید نگاه ها و دیدگاه های سنتی را تغییر داد. امروز نیازمند تعریف مگاپروژه های متعدد در بخش های مختلف کشور هستیم اگرچه برخی حتی اجازه واردات هواپیماهای جدید به ارزش سه میلیارد دلار به کشور را نمی دهند. در صورتی که هواپیمای A380 دارای چهار میلیون قطعه است و این به معنای ایجاد چهار میلیون شغل جدید است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه ما قادر به کسب موفقیت در جهان امروزی هستیم، به شرط اینکه افکارمان را بزرگ کنیم، اظهار داشت: تا زمانی که مگا پروژه نداشته باشیم، ایجاد صنایع کوچک و حمایت از آنها هیچ فایده ای نخواهد داشت. ضمن اینکه باید صدا و سیمای کشور هم برای توسعه صنعت فناوری و مشاغل دانش‌بنیان فرهنگسازی کند و در این زمینه بر اساس ذائقه خودش عمل نکند.

او پیشنهاد داد: صنعت و دانشگاه باید ارتباط نزدیکتری داشته باشند و پیرو این می‌توان کلاس‌های حضوری دانشجویان را حذف کرد و از طریق شبکه‌های اجتماعی به آنها مباحث علمی را آموزش داد و آنها را به صنایع مختلف فرستاد تا هم از نزدیک صنعتگری را لمس کنند و هم شغلی داشته باشند. از این طریق صنایع‌مان نیز نیروهای متخصصی هم پرورش خواهند داد.