منصور قربانی در گفتوگو با بیرونیت عنوان کرد: برای بسیاری از پروژههایی که در کشور انجام شده است، مطالعات اصولی زمینشناسی اقلیمی و زیست محیطی به شیوه صحیح انجام نشده و خرد علمی را در آنها بکار نگرفتهایم. به علم توجه نکرده و با طبیعت بد رفتاری کردهایم. خلاصه در یک جمله بسیار بد مدیریت کردهایم.
او افزود: مناطقی از کشور که سرنوشتی مانند سد گتوند را دارند کم نیستند. گرچه بر روی برخی پروژهها مطالعاتی انجام شده، اما مطالعات کافی نبوده و دارای کاستی است.
قربانی ادامه داد: در تهران پروژههایی که درباره طرح فاضلاب در دستور کار قرار گرفته در دراز مدت اثرات نامطلوبی را به دنبال خواهد داشت به عنوان مثال توجه کنیم به بوی نامطبوعی که در نزدیکی فرودگاه وجود دارد.
به گفته او اگر تهران را به دو قسمت شمال و جنوب تقسیم کنیم (در واقع از تهران پارس خطی به سمت میدان آزادی وصل کنیم و قسمت شمالی آن را شمال تهران و قسمت جنوبی آن را جنوب تهران در نظر بگیریم) بخش شمالی با توجه به آبرفتهای دانه درشت و همچنین ضخامت بالای هزار متری رسوبات نیازی به طرح فاضلاب نداشت این در حالی است که در بخش جنوبی تهران به دلیل شرایط دانهبندی و ضخامت رسوبات و همچنین شیب دشت تهران که به سمت جنوب است، احداث فاضلاب نیازی اساسی بوده است.
رئیس انجمن زمینشناسی یکی دیگر از پروژههایی را که مطالعه زمینشناسی زیست محیطی و اقلیمی و همچنین بهینهسازی انرژی برای آن به درستی انجام نشده است را موضوع لوله کشی گاز در تهران دانست و گفت: اگر به دقت مطالعات انجام میگرفت از این پروژه میتوانستیم به نفع احسن استفاده کنیم. میتوانستیم با ایجاد نیروگاههای حراتی در جنوب تهران (دشت ورامین و مسیر تهران – قم) برق تولید کرده و انرژی برق را برای تمام موارد مصرفی بکار بگیریم و از این طریق از آلودگی هوا نیز بکاهیم. از سویی دیگر خطرات استفاده از انرژی برق نسبت به گاز بسیار کمتر است.
به گفته او پروژههای کشور در زمینههای شهری و احداث سد و انتقال بین حوضهای باید بر اساس وضعیت اقلیم ترسالی و خشکسالی، نیازهای مناطق و توزیع واحدهای صنعتی انجام شود. همچنین شرایط برای تاسیس واحدهای کشاورزی و صنعتی در یک دوره زمانی حداقل ۳۰ ساله سنجیده شود. در این راستا نباید به راحتی مجوز تغییرات کاربری و سطح کشت و نوع کشت صادر شود.
قربانی در ادامه با بیان اینکه تامین آب استانهای جنوبی کشور با برنامهریزی و مطالعات دقیق زمینشناسی و محیط زیستی بدون هیچگونه مشکلی میتوانست در دستور کار قرار بگیرد، تصریح کرد: برای استانهای بوشهر، هرمزگان و بخصوص سیستان و بلوچستان با برنامهریزی و مطالعات دقیق میتوانستیم از طریق آب شیرین کن آب مورد نیاز این استانها را تامین کنیم تا گرفتار چنین شرایطی در وضعیت خشکسالی نباشند. از سویی دیگر عموم صنایع سنگین به سواحل مکران برود.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی در بخش دیگری از گفتههای خویش با اشاره به موضوع فرو نشست زمین گفت: برای فرونشست زمین هیچ راه حلی پیشنهاد نمیشود، چرا که از آبهای زیرزمینی بدون برنامه استفاده شده است و اکنون با برداشت میلیاردها متر مکعب از آبهای زیرزمینی (که مقدار آنها محدود است) سطح آبهای زیرزمینی بسیار پایین رفته است که دلیل آن عدم مطالعه و مدیریت بد منابع آبی و همچنین استفاده از چاههای زیاد غیر مجاز و همچنین صدور غیر کارشناسی مجوز برای حفر چاه است.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: در جلوگیری از احداث چاههای غیر مجاز آنچنان که میبایست عمل نکردهایم و در تغییر نوع کشت و افزایش سطح کشت بی تفاوت بودهایم و یا حتی کشاورزان را به این کار تشویق کردهایم( یادمان نرفته شعار خودکفایی میدادیم).
قربانی در پایان گفت: بهتر است در چنین مواقعی با استفاده تعریف و کار کرد آب در فضای مجازی فرصتی را برای کشور فراهم کنیم تا محصولاتی که تولید آنها به آب زیاد نیاز دارند کشت نشوند و آنها را از خارج وارد کنیم. همچنین به این نکته مهم توجه کنیم که بین منابع آبی کشور و میزان جمیعت چه نسبتی باید برقرار کنیم.
مطالب مرتبط