در این میان مشکلات و چالش‌ها نمایان‌تر شد و در این مسیر عنوان چراغ راه فولاد برای توسعه این صنعت را به خود گرفت. اگرچه برخی از کارشناسان معتقدند طرح جامع برای صنعت فولاد مسیر اشتباهی تلقی می‌شود و پارامترهایی که در گذشته مد نظر قرار گرفته است با اجرای طرح‌های توسعه در این صنعت فاصله دارد، اما برآیند کار نشان می‌دهد حتی‌المقدور از سردرگمی‌ در مسیر توسعه جلوگیری کرده و تولید و توزیع محصولات را به شکل آماری رصد می‌کند.

البته مهم‌ترین بخش از طرح جامع نیز رصد آمارها است که بر اساس آن می‌توان دانست تا چه میزان از مسیر توسعه به درستی طی شده است.

طرح جامع فولاد که اخیرا از سوی شرکت ملی فولاد، ایمیدرو و شرکت فولاد تکنیک پایش شده است، پیش‌بینی افزایش میزان تولید در تمامی ‌حلقه‌های زنجیره را دارد. از مهم‌ترین محور‌هایی که این طرح دنبال می‌کند مطالعات اقتصادی و بازار، اکتشاف، استخراج، فرآوری مواد اولیه اصلی و نهاده‌های تولید، زیرساخت‌ها نظیر ریل، جاده و بندر، انرژی، تکنولوژی و بومی‌سازی، سرمایه‌گذاری واحد‌های زنجیره فولاد، مسائل زیست‌محیطی و ایمنی و سلامت شغلی، مکان‌یابی و جانمایی واحد‌های فولادی و استراتژی توسعه است.

این در حالی است که طرح جامع بخش‌هایی را که دچار عقب‌ماندگی شده‌اند و نسبت به سایر بخش‌ها توسعه کمتری داشته اند به درستی مشخص می‌کند. از مهم‌ترین آنها بحث زیرساخت حمل‌ونقل، تامین آب و تامین مواد اولیه است. اگرچه این طرح برای سال ۱۴۰۰ پیش‌بینی کرده است که می‌توان افزایش تولید با توجه به اتصال واحد‌های جدید به زنجیره تولید فولاد را انتظار داشت و تاکید دارد که با توجه به افزایش ظرفیت در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ و رسیدن به ظرفیت اسمی ‌واحدهای تولیدکننده در سال ۱۴۰۰ افزایش تولید قابل توجهی در بخش احیای مستقیم را می‌توان شاهد بود. در حالی که طرح جامع فولاد قرار است نتیجه‌ای معادل تولید ۵۵میلیون تن فولاد داشته باشد، برآورد میزان مصرف در افق ۱۴۰۴ بر اساس روش اقتصادسنجی معادل ۲/ ۲۰میلیون تن است. در صورت میانگین‌گیری از روش‌های مختلف، پیش‌بینی در پایش‌های طرح جامع فولاد کشور رقم یاد شده حدود ۷/ ۲۲میلیون تن خواهد بود.

از سویی عامل مهم و اساسی برای دستیابی به موفقیت در این طرح، تامین به موقع مواد اولیه یعنی سنگ‌آهن است. ذخیره قطعی در کشور که نیاز به استخراج دارد ۳/ ۳میلیارد تن است که با عیار متوسط سنگ آهن ایران با ۴۶درصد در پایش‌های جدید اعلام شده است، این در حالی است که پایش سال ۹۲ حکایت از عیار ۵۱درصد داشته است. این ذخایر به طور عمده در عمق بوده و باید استخراج آنها به صورت اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد.

بر همین اساس ۹/ ۲میلیارد تن ذخیره قابل استخراج تا سال ۱۴۰۴ است که در صورت تولید ۵۵میلیون تن فولاد در افق تعیین‌شده و انجام تولید به طور کامل، بیش از ۸/ ۰میلیارد تن سنگ آهن مصرف می‌شود.

با در نظر گرفتن این موارد سالانه نیاز به استخراج ۱۶۶میلیون تن سنگ آهن است و از این رو ذخایر سنگ‌آهن کشور به طور تقریبی تکافوی حدود ۱۳ سال بعد از سال ۱۴۰۴ را دارد. از طرفی آب مورد نیاز برای تحقق ظرفیت ۵۵ میلیون تن نیز بالغ بر ۲۵۵میلیون متر مکعب در سال است. این رقم حدود ۱/ ۳برابر مقدار آب مورد نیاز برای ظرفیت موجود است.

نیاز به نقدینگی جهت تکمیل
برای دستیابی به این مهم از سال جاری تا سال ۱۴۰۴ به طور حتم همه ساله مبلغ سرمایه‌گذاری‌ها رو به افزایش خواهد گذاشت.

مطابق مطالعات به روز شده در این طرح، پیش‌بینی شده است در سال‌جاری معادل ۱۱۸۱هزار میلیارد ریال سرمایه‌گذاری برای تحقق مصرف در افق ۱۴۰۴ نیاز است. این پیش‌بینی از رقم سرمایه‌گذاری برای تحقق مصرف به میزان ۱۴۹۲هزار میلیارد ریال حکایت دارد.

در همین حال می‌توان یادآور شد تکمیل زنجیره و تولید ۵۵ میلیون تن فولاد (با احتساب تامین زیرساخت واحد‌ها، کنسانتره سنگ‌آهن، گندله و آهن‌اسفنجی و فولاد خام) نیاز به ۴هزار و ۴۰۱میلیون یورو سرمایه دارد که حجم قابل توجهی از سرمایه‌گذاری موردنیاز طرح‌های قابل تحقق برای ایجاد توازن در زنجیره نیز تامین اعتبار شده است.

دو بخش مهم و با اهمیت که در تکمیل زیرساخت‌ها برای دستیابی به چشم‌انداز تولید فولاد در ۱۴۰۴ ضروری به نظر می‌رسد نیروگاه و ریل است که هر یک به میزان ۲هزار و ۵۱۰میلیون یورو و ۳هزار و ۵۴۰میلیون یورو تامین مالی نیاز دارد؛ اما مجموع نیاز مالی برای احداث واحد‌ها و تامین زیر‌ساخت تا سال ۱۴۰۴ برابر ۴/ ۱۳میلیارد ریال نقدینگی است که بخش بزرگی از آن باید از سوی دولت تامین شود و خارج از سرمایه‌گذاری واحد‌ها است.

برنامه‌های تکمیلی در طرح جامع فولاد
یکی از برنامه‌هایی که طرح جامع فولاد در برنامه‌های تکمیلی خود گنجانده، توسعه فولاد در جنوب کشور است. این برنامه با رویکرد واردات مواد اولیه و صادرات محصولات با ارزش افزوده بالا در نظر گرفته شده است، اما به نظر می‌رسد توسعه صنعت فولاد در جنوب کشور کمتر به معضل کمبود تامین آب، نبود زیرساخت‌های حمل و نقل ریلی و نیروگاهی دچار شود.

از سوی دیگر برنامه توسعه اکتشافات در عمق، احیا و فعال‌سازی معادن کوچک مقیاس و توسعه واحد‌های فرآوری سنگ آهن کم عیار و باطله برای جبران کسری بخشی از مواد اولیه نیز در این طرح دیده می‌شود.

علاوه بر این برای جلوگیری از صدور مجوز مازاد در کل زنجیره (مانع شدن از نگاه بنگاهی و بخشی‌نگری)، برنامه یکپارچه‌سازی زنجیره فولاد کشور از معدن تا محصولات نهایی و ارزش افزوده و هدایت سرمایه‌گذاری در کسری زنجیره فولاد و تکمیل طرح‌های نیمه تمام نیز مورد توجه است.

در همین رابطه فعالان عرصه معدن و صنایع معدنی د‌رباره آخرین پایش طرح جامع فولاد اظهار نظر کردند. مدیر عامل معدنی و صنعتی چادرملو در خصوص آخرین پایش انجام شده در طرح جامع فولاد که توسط مشاور (شرکت بین‌المللی مهندسی فولاد تکنیک) تهیه و اطلاعات آن کسب شده است تصریح کرد: ظرفیت‌های ایجاد شده و در دست اجرا در زنجیره تولید فولاد به مقدار ۵۵میلیون تن در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ در بخش سنگ‌آهن خام و آهن اسفنجی با کمبود مواجه است و ظرفیت‌ها با نیازهای مصرف متوازن نیست.

ناصر تقی‌زاده با اشاره به این موضوع که در بخش سنگ‌آهن سالانه نیاز به استخراج ۱۶۷میلیون تن سنگ آهن خام برای تولید ۸۶میلیون تن کنسانتره و دانه‌بندی است خاطرنشان کرد: ظرفیت استخراج در سال ۱۴۰۴ به مقدار ۱۴۵میلیون تن پیش‌بینی شده که سالانه ۲۲میلیون تن کمبود سنگ‌آهن خواهیم داشت. مدیرعامل معدنی و صنعتی چادرملو یادآور شد: در بخش تولید آهن‌اسفنجی که از سال ۱۴۰۴ سالانه مقدار ۵۲میلیون تن در زنجیره تولید موردنیاز است، ظرفیت‌های ایجاد شده و در دست اجرا حدود ۴۸ میلیون تن است که در این بخش نیز با کسری ۴میلیون تنی مواجه خواهیم شد.

وی تاکید کرد: اما در گزارش مشاور پیش‌بینی شده است با طرح‌هایی که در دست اجرا است، در صورت تحقق، در افق ۱۴۰۴ کمبود آهن اسفنجی نداریم.

تقی‌زاده با اشاره به این مطلب که شرکت معدنی و صنعتی چادرملو در هر دو بخش اکتشافات و تولید آهن‌اسفنجی، طرح‌های مهم و اساسی در دست اجرا دارد افزود: امید است این طرح‌ها قبل از سال ۱۴۰۴ راه‌اندازی شود و قسمتی از کمبود سنگ‌آهن خام و آهن‌اسفنجی را جبران کند.

وی یادآور شد: در بخش اکتشافات طرح‌ها با سرعت در حال اجرا است و در بخش تولید آهن‌اسفنجی سه طرح در دست اجرا داریم.

تقی‌زاده با اشاره به سه طرح تولید آهن‌اسفنجی اظهار کرد: احداث کارخانه احیای مستقیم شماره ۲ در مجتمع صنعتی چادرملو با ظرفیت تولید سالانه ۲/ ۲میلیون تن آهن‌اسفنجی پیش‌بینی شده است که در مدت ۴۰ ماه اجرا و راه‌اندازی شود.

وی افزود: همچنین پیش‌بینی شده احداث کارخانه احیای مستقیم در سرمد ابرکوه با ظرفیت تولید سالانه ۸۰۰هزارتن و قابل توسعه تا یک‌میلیون تن آهن اسفنجی، در مدت ۳۶ ماه اجرا و راه‌اندازی شود.

علاوه بر این مشارکت ۳۰درصدی در طرح احداث کارخانه احیای مستقیم در شهرستان اردبیل به ظرفیت تولید سالانه یک‌میلیون تن آهن‌اسفنجی است که در مدت ۳۰ ماه اجرا و راه‌اندازی شود.

حمل‌ونقل ریلی یک مشکل اساسی در توسعه فولاد
تقی‌زاده به مشکلات حمل‌ونقل ریلی در افق ۱۴۰۴ اشاره کرد و افزود: در طرح جامع فولاد کل خطوط ریلی کشور در سال ۱۴۰۴ به میزان ۲۵هزار کیلومتر پیش‌بینی شده است. این در حالی است که تا پایان سال ۱۳۹۹ عملکرد کل خطوط ریلی کشور فقط به میزان ۱۳هزار و ۹۵۴ کیلومتر است که نسبت به برنامه با تاخیر روبه‌رو است. وی یادآور شد: عملکرد احداث خطوط ریلی سال‌های ۱۳۹۹-۱۳۹۶ به میزان یک‌هزار و ۵۰ کیلومتر است که متوسط سالانه ۲۶۳ کیلومتراست.

این در حالی است که کل بارحمل شده ریلی زنجیره فولاد درسال ۱۳۹۹ به میزان ۳۴میلیون و ۱۷۲هزار تن، کل کشور ۵۰میلیون و ۶۰۰ هزار تن است. وی تصریح کرد: پیش‌بینی سال ۱۴۰۴ زنجیره فولاد ۱۰۵ میلیون تن، کل کشور ۲۰۲میلیون تن است که باتوجه به بند ۲ در صورت عدم احداث خطوط ریلی نسبت به برنامه تا سال ۱۴۰۴ حمل ریلی این مقدار مواد اولیه و محصولات در زنجیره فولاد با چالش اساسی مواجه می‌شود.

وی معتقد است آمارهای یادشده مبین آن است که اگر روند احداث خطوط ریلی در کشور مشابه سال‌های گذشته باشد حمل و نقل ریلی مواد اولیه و محصولات زنجیره فولاد در افق ۱۴۰۴ با مشکل همراه خواهد شد.

در همین راستا مدیرعامل توسعه آهن و فولاد غدیر ایرانیان بر این باور است که اساسا عمده سرمایه‌گذاری در زنجیره کامل فولاد از محصول تا معدن توسط شرکت‌های صنعتی و معدنی و سهامدارانشان صورت می‌گیرد.

اسدالله فرشاد در این باره افزود: درست است که استراتژی توسعه و برنامه جامع طرح توازن آهن و فولاد در افق ۱۴۰۴ برای ۵۵میلیون تن توسط وزارت صمت، ایمیدرو تدوین شد، ولی فقط بخش کوچکی از کل سرمایه‌گذاری‌ها توسط بخش دولتی کلید زده شد.

وی ادامه داد: مثلا طرح‌های هشت‌گانه استانی که آنها هم در میانه راه در حد ۶۵درصد سهامشان به شرکت‌های سرمایه‌پذیر و بخش‌خصوصی واگذار شدند و هنوز هم بعد از گذشت ۱۶ سال از طرح‌های استانی بخش فولادسازی آنها به‌دلیل مشکلات تحریم و موضوع فاینانس و تاثیرات ناشی از تمدید LC‌ها و سررسید اقساط فاینانس چین (MCC) تکمیل نشده‌اند.

سرمایه‌گذاران موفق عمل کردند
فرشاد با اشاره به این مطلب که بحث اصلی مغفول ماندن نیست گفت: مساله این است که شرکت‌ها و سهامداران، اجرای پروژه‌های توسعه‌ای موردنظر خود را در زنجیره متناسب با مهیا بودن مناسبات لازم طرح، یعنی تامین زیرساخت‌های اساسی، آب و برق، گاز و به لحاظ تامین مواد اولیه اولویت‌گذاری کرده‌اند و بنابراین در بخشی از زنجیره در بالا دست یا پایین‌دست عدم بالانس ایجاد شده است. فرشاد ادامه داد: البته این روند در طول سه دهه گذشته نیز به همین منوال پیش رفته و در آن بخشی از زنجیره صنعت و معدن که تقاضای محصولی پیشی گرفته است، سرمایه‌گذاری را به خود جلب کرده است. وی افزود: سرمایه‌گذاران در راستای تامین اهداف فنی و اقتصادی خود، موفق عمل کرده‌اند و سودآوری‌های مطلوب آنها که بورسی هستند و آنها که بورسی نیستند از گزارش‌های عملکرد مالی اقتصادی آنها مشهود است.

مدیرعامل توسعه آهن و فولاد غدیر ایرانیان گفت: برخی از سرمایه‌گذاران که به سودآوری‌های مقطعی توجه کرده‌اند و مناسبات لازم را برای تامین مواد اولیه مطمئن و درازمدت خود فراهم نکرده‌اند در آینده‌ای نه چندان دور با مشکل جدی تامین مواد اولیه مواجه می‌شوند (‌به عنوان مثال فولادسازان کوچک با روش کوره‌های القایی که درحال حاضر جمعا ظرفیتی حدود هشت میلیون تن درسال را در شهرهای مختلف ایجاد کرده‌اند) که باید برای تامین بار آهنی شارژ کوره‌های القایی خود در بخش تولید آهن اسفنجی با روش‌های مختلف اقدام کنند.

موضوع مغفول مانده
فرشاد به موضوع سرمایه‌گذاری اساسی در بخش فعالیت‌های معدنی که مغفول مانده است اشاره کرد و افزود: توسعه فعالیت‌های اکتشافی، تدارک و به کارگیری تکنولوژی‌های جدید در فعالیت‌های اکتشافی و حفاری و توسعه سرمایه‌گذاری برای ایجاد ناوگان‌های بزرگ ماشین‌آلات حفاری و معدنی و استخراجی برای تامین کافی سنگ‌آهن موردنیاز حداقل پنجاه ساله آتی صنایع آهن و فولاد کشور از جمله فضاهایی است که نیاز جدی به سرمایه‌گذاری دارد.

وی دو موضوع مهم دیگر برای استمرار موفق فعالیت‌های زنجیره آهن و فولاد را در پنج دهه آینده به غیر از تامین سنگ‌آهن برشمرد و گفت: انرژی پایدار و حمل‌ونقل یعنی توسعه نیروگاه‌ها برای تامین انرژی کافی و مورد نیاز فولادسازی‌ها آن هم با تاکید بر بهره‌مندی از انرژی‌های پاک و عاری از کربن و توسعه سرمایه‌گذاری در بخش راه و راه‌آهن و صنعت حمل‌ونقل که هر دو پاشنه‌آشیل توسعه و استمرار مطمئن صنایع آهن و فولاد کشور هستند که نباید مغفول واقع شوند.

برنامه آتی طرح جامع
در همین حال هدایت‌گران طرح جامع فولاد علاوه بر پیگیری اهداف چشم‌انداز ۱۴۰۴، در برنامه‌های تکمیلی تعریف چشم‌انداز جدیدی در بازه‌های زمانی ۱۴۱۵ یا ۱۴۲۰، ۱۴۳۰ و تدوین سیاستگذاری لازم برای تکمیل مطالعات طرح جامع فولاد کشور را نیز مدنظر قرار داده‌اند.

منبع: دنیای اقتصاد