عصر برای افتتاح پالایشگاه بندرعباس و اسکله معادن و فلزات، به بندرعباس پرواز کردیم. [آقایان غلامرضا آقازاده، غلامرضا فروزش، حسین محلوجی و علی فلاحیان]، وزرای نفت، جهاد سازندگی، معادن و فلزات و اطلاعات و محسن، [رئیس ‌دفتر رئیس‌جمهور] و مهدی، [مدیرعامل شرکت سکوهای دریایی] و [حمید] میرزاده، [رئیس سازمان برنامه‌وبودجه] همراه بودند.

از فرودگاه با ماشین به پالایشگاه رفتیم و از قسمت‌های مختلف بازدید کردیم؛ خیلی عظیم و وسیع است. یک واحد از ۲ واحد آن راه افتاده. ظرفیت اسمی آن ۲۳۲هزار بشکه است. بعد از نماز مغرب، همراه با سرود خوداتکایی، از لوح پرده‌برداری شد. سپس در مراسم، گزارش وزیر نفت، تصنیف [عبدالحسین] مختاباد، اعطای نشان [سازندگی] به مهندس [حبیب] امین‌فر، [معاون مهندسی و طرح‌های وزارت نفت] و سپس صحبت من بود. تمامی مراسم، مستقیم از صداوسیما پخش می‌شد. با هزینه ۵/۱ میلیارد دلار و ۱۶۰ میلیارد تومان ساخته شده و گفتند ۹۵۰ میلیون دلار، به خاطر ساخت و نصب داخلی، صرفه‌جویی ارزی شده است.

بعد از شام خوابیدم. هوا گرم بود، زیر کولرگازی خوابیدم که باعث سرماخوردگی شد و صدای کولر اذیت می‌کرد. در جریان بازدید، با مشاهده عظمت پالایشگاه و با توجه به تهدیدهایی که گاه‌گاهی از سوی آمریکا داریم، کمی احساس نگرانی کردم، از اینکه اگر روزی آسیب بزنند! چون با این فکر خوابیدم، شب خواب بمباران می‌دیدم و شاید تحت تأثیر صدای کولر بود که بی‌شباهت به صدای هواپیما نبود.

شنبه ۴ مرداد ۱۳۷۶ // ۲۰ ربیع‌الاول  ۱۴۱۸ //  ۲۶ جولای ۱۹۹۷