به گزارش بیرونیت، بهرام سبحانی در گفت‌وگو با بیرونیت درباره طرح پیشنهادی مجلس، جهت ساماندهی به شرایط صنعت فولاد کشور گفت: کسانی که پیشنهاد این طرح را داده‌اند؛ گویا اصلا در جریان رویکرد بازار فولاد، معاملات و مشکلات این صنعت نبوده‌اند. در این صنعت اکثر مشکلات مربوط به آخر زنجیره بازار و محصول نهایی است که به دست مصرف کننده می‌رسد؛ در صورتی که طرح ارائه شده توسط مجلس از تولید کننده‌ها، واسطه‌ها و مصرف کننده، همه را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

 

وی افزود: در مقاطع مختلف ما مشکلی در زنجیره تولید فولاد اعم از گنداله، آهن اسفنجی و شمش نداشته‌ایم و این طرح نه تنها به بهبود شرایط کمک نمی‌کند؛ بلکه در صنایع بالادست نیز، ایجاد مشکل خواهد کرد.

رئیس انجمن تولید کنندگان فولاد درباره علت تدوین این طرح توسط مجلس اذعان داشت: مدتی به خاطر افزایش قیمت میل گرد در بازار، مجلس درصدد تدوین این طرح بر آمد و بدون نیاز به این طرح، تنها با نظارت بر بازار فروش و عرضه میلگرد در بورس، می‌توان به اوضاع سردرگم این صنعت سر و سامان داد. 

بحرام سبحانی در ادامه با بیان نظر خود در خصوص قیمت‌گذاری سنگ آهن در بورس گفت: در حال حاضر که صحبت از ملحق شدن سنگ آهن به بورس مطرح شده است؛ در واحدهایی نظیر فولاد مبارکه که سالانه بالغ‌ بر ۱۵ میلیون تن مصرف سنگ آهن دارد؛ مشکلات فروانی ایجاد خواهد شد؛ زیرا به طور مثال؛ با ثبت قیمت این ماده معدنی به میزان ۱۰۰ هزار تن یا دیگر ارقام نمی‌توان این مسئله را ملاک قیمت گذاری تعیین کرد و اینگونه مبلغ تعیین شده، نمونه مناسبی برای قیمت گذاری نخواهد بود و این طرح توجیه پذیر نیست.

وی درباره تاثیر مداخلات دولت در بازار فولاد و ناکار آمدی آن تاکید کرد: دخالت‌های دولت تا کنون اثر مثبتی در صنعت فولاد نداشته است و بعضا موجب وخیم‌تر شدن شرایط شده است. متاسفانه برخی مسولان تحت تاثیر جوسازی‌ها و آمارهای غیر واقعی قرار می‌گیرند، به طور مثال ماه پیش عده‌ای به عنوان نورد کاران با ادعای نیاز خود به شمش، خواستار منع صادرات این کالا بودند؛ برهمین اساس در روزهای گذشته ۱۶۰ هزار تن شمش در بورس عرضه شد؛ که تنها برای۶۰ هزار تن آن تقاضا وجود داشته است؛ در حالی که قیمت آن ۱۰ درصد از قیمت صادرات آن پایین تر بوده است.

رئیس انجمن تولید کنندگان فولاد در ادامه افزود: این گونه فرصت سوزی‌ها و از دست دادن بازارهای خارجی می‌تواند لطمه به این صنعت بزند و مشخص شده که تمام جنجال‌های گذشته درباره نیاز به شمش تو خالی بوده است. برای بهبود این شرایط ابتدا باید ما نیازهای بازار داخلی را بررسی و به زمینه‌های صادراتی محصولات خود توجه کنیم. در شرایط فعلی ما نهایتا ۱۰ میلیون تن نیاز به میلگرد جهت اجرای پروژه‌های عمرانی داریم و مابقی باید به صورت محصولات صنعتی یا ورق‌های فولادی مورد استفاده قرار گیرد؛ زیرا کشورهای دیگر خود تامین کننده نیاز میلگردشان هستند.