📍داوری تصویرسازان معدن ناتمام ماند

به گزارش بیرونیت، او اصالتاً دامغانی بود ولی به اقتضای شغل پدرش که دامپزشکی بود و به شهرهای مختلف سفر می‌کرد، در سال ۱۳۲۴ در اهواز زاده شد و دوساله بود که به محله معصوم‌زاده دامغان و زادگاه پدری‌اش بازگشت. او به عشق سینما راهی تهران شد و رشته رادیو تلویزیون را در دانشکده هنرهای دراماتیک خواند و مدرک کارشناسی‌ارشد را در رشتهٔ سینما از دانشگاه تربیت مدرس گرفت، سپس مدرک دکترای سینما را از کشور انگلیس اخذ کرد و به ایران بازگشت.

عالمی در دهه ۱۳۷۰، مجری و کارشناس برنامه هنر هفتم بود و می‌توان گفت این برنامه اثرگذارترین برنامه تلویزیون در رابطه با سینما بوده‌است.

📍مردی که دوست داشت تمام معادن را بازدید کند

بخش معدن کشور با هنر و تصویرسازی همیشه غریبه بود. نخستین جشنواره ملی عکس معدن با همت ایمیدرو تشکیل شد تا با برگزاری تورهای عکاسی از معادن بزرگ و ثبت تلاش معدنکاران و ثروت خدادادی کشور از دریچه دوربین ثبت شود. اکبر عالمی از دنیای هنر و سینما دعوت بخش معدن را پذیرفت تا با داوری‌اش بهترین تصاویر از معادن انتخاب شوند. 

او معتقد بود عکس‌های متنوع از معادن گوشه و کنار این سرزمین پهناور آنقدر زیاد است که تمام استادان آرزو می‌کنند که ای کاش جوایز بیشتری برای برگزیدگان تعیین شده بود. 

این صاحب تالیف آثار هنری، مستندساز و استاد دانشگاه تربیت مدرس بر این باور بود که بخش معدن به اندازه‌ای جذاب است که او و همه داروان جشنواره ترغیب شدند تا به معادن بزرگ ایران سفر کنند و شاهد پیشرفت صنایع این بخش باشند. 

او همچنین در نشست‌های مربوط به جشنواره گفته بود که جشنواره عکس معدن، به راستی می تواند به شکوفایی معدن و صنایع معدنی ایران کمک کند. زیرا بخش معدن ناگزیر است به زودی از نظر اقتصادی، شانه به شانه صنایع وابسته به نفت، سهم قابل توجهی در اقتصاد داشته باشد. 

عالمی عنوان کرده بود که  بسیاری از هموطنان ما از تنوع معادن در سراسر نقشه پهناور ایران، اطلاع چندانی ندارند و جشنواره عکس معدن می‌تواند علاوه بر معادنی همچون مس و طلا حتی به معادن فیروزه و دیگر معادنی که جاذبه های متعددی دارند، نیز بپردازند و آن ها را برجسته کند این در حالی است که اکثر مردم، زمانی که با واژه معدن مواجه می شوند به یاد معادن زغالسنگ می افتند.

 او همچنین در خصوص اینکه عکس‌های این جشنواره برای شناساندن توانمندی های بخش معدن به جامعه هنری و علاقمندان به این حوزه از اقتصاد، چه تاثیری برجای می گذارد، گفته بود: نه تنها این افراد، بلکه کسانی که می توانند برای پیشرفت بخش معدن برنامه ریزی و سرمایه گذاری کنند با دیدن نمایشگاه عکس معدن ترغیب شوند که برای آینده معادن ایران در عصر جدید (شیوه های قدیمی منقرض شده است) نقش داشته باشند و با بهره گیری از فناوری روز به شکوفایی صنایع معدنی در سراسر ایران عزیزمان کمک کنند.

📍رئیس پیشین ایمیدرو: استاد عالمی تلاش‌های معدنکاران را از دریچه هنر می‌دید

مهدی کرباسیان با ارسال پیام تسلیت  به مناسبت درگذشت استاد اکبر عالمی عنوان کرد: دکتر عالمی در برگزاری اولین دوره جشنواره عکس معدن تلاش فراوانی کرد تا برای اولین بار تلاش های معدنکاران توسط هنرمندان عکاس به مردم عرضه شود. او زحمات بسیاری متحمل شد تا تلاش‌های معدنکاران را از دریچه هنر ثبت کند. یادش ماندگار

📍 رئیس ایمینو: افسوس که دیگر "عالمی" نداریم

حسین منصوری فقدان استاد عالمی برای تاریخ هنر و بخش معدن را تاسف برانگیز دانست و عنوان کرد: 

متاسفانه این ویروس لعنتی کرونا دکتر، این مرد شریف و مهربان را از ما گرفت. او افزود: ۱۰ روز پیش قبل از این اتفاق با استاد صحبت کردم و از او دعوت کرده بودم که بازدیدی از ایمینو داشته باشد و دکتر هم مثل همیشه با آغوش باز پذیرایم شد و قرار بود که تشریف فرما شود اما متاسفانه زودتر  به آغوش مرگ رفت. دریغا و هزاران دریغ و افسوس که اینک استاد در بین مان نیست. این انسان فرهیخته و روشنفکر و به تمام معنا مهربان و دوست داشتنی.

📍اهمیت تلاقی هنر و معدن

جشنواره عکس معدن فرصتی فراهم کرد تا با استفاده از حافظه و دانش تصویری عکاسان برای گسترش و ترویج موضوعات مرتبط با بخش معدن و صنایع معدنی، ارتباط بین اهالی فرهنگ و هنر با بخش معدن و صنایع معدنی تقویت شود. اما این جشنواره چند دوره‌ایست متوقف شده و بهتر است توجه مسوولان به این نقطه تلاقی هنر و معدن ادامه یابد.