حسین مدرس‌خیابانی که پس از برکناری رضا رحمانی به مدت سه ماه سرپرستی این وزارتخانه را بر عهده گرفته بود، به عنوان وزیر پیشنهادی صمت برای یکسال باقیمانده از عمر دولت روحانی به مجلس تازه نفس یازدهم معرفی شد تا در اولین تقابل جدی دولت و مجلس نقش آفرینی کند.

آنگونه که از شواهد پیداست او رای اعتماد مجلس را خواهد گرفت چراکه پس از سخنان مقام رهبری مبنی بر همکاری مجلس با دولت، بعید به نظر میرسد که نمایندگان بخواهند رئیس جمهور را در انتخاب وزیر صمت وارد چالش کنند.

مدرس خیابانی از یک نظر در بهترین دوران به مقام وزارت صمت خواهد رسید چرا که بر سر سفره ای آماده خواهد نشست و در بخش صنعت و معدن آنچه را که گذشتگان گذاشته‌اند درو خواهد کرد. تصویر او را در هفته های آینده همراه با قیچی و روبان بسیار خواهیم دید زیرا سال آخر همه دولت‌ها به افتتاح طرح‌هایی اختصاص دارد که در طول ۷سال گذشته عملیات اجرائی اش شروع شده است. اما از طرفی با توجه به فشار تحریم‌ها، تورم بالا، رکود اقتصادی، کرونا، نوسانات ارزی و کمبود ارز، تنظیم بازار کالا و خدمات دچار چالش‌هایی خواهد شد.

در این میان لازم است تا مدرس‌خیابانی با بکارگیری معاونان قوی، باتجربه و خلاق بخش صنعت، معدن و تجارت را مدیریت کند.

تغییر در معاونان ستادی یکی از مهم‌ترین اولویت‌های مدرس خیابانی می‌تواند باشد. معاونان فعلی کم تجربه بوده و قادر نیستند نوسانات بازار را تحلیل کرده و به نیاز جامعه پاسخ گویند.

بهتر است تا برای هریک از بخش‌های صنعت، معدن و تجارت مدیرانی کاربلد و آشنا به اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی در نظر گیرد و خود مناسبات دولت و وزارتخانه را تنظیم کند.

با توجه به اینکه در سازمان‌های توسعه‌ای و بنگاه‌ های صنعتی و معدنی مدیران نسبتا مجربی بکار گرفته شده‌اند هرگونه تغییر به ضرر بخش تولید خواهد بود.

بهتر است تا او تمرکز خود را بر تیم ستادی خود بکارگیرد و ساختمان سمیه را به مرکز فرماندهی تولید و تجارت تبدیل کند.

خبرهایی از کم تحملی او در برابر نقد و افرادی که به عنوان گزینه‌ های وزارت مطرح شده‌اند به گوش می‌رسد که این موضوع خطری جدی برای توسعه صنعتی کشور است.

بهتر است تا به جای آنکه وقت خود را صرف جابجایی مدیران بنگاه‌ ها و تصفیه حساب‌های شخصی کند، بر امور تنظیم بازار کالا و خدمات که تخصص اصلی او و ماموریت ویژه‌اش هست، بپردازد.

در این میان لازم است تا با استفاده از تجربه وزرای موثر قبلی بخش صنعت و معدن، روند توسعه این بخش را تسریع کند.

بهتر است از حسین محلوجی، وزیر معادن و فلزات دولت سازندگی کار با بزرگان را یاد بگیرد و به گونه‌ای در بخش معدن موثر باشد که تولید انواع محصولات معدنی را افزایش داده و بخش خصوصی را در این بخش فعال کند.

از محمدرضا نعمت‌زاده جسارت را به ارث برده و در برابر تصمیم‌های پوپولیستی بایستد و اجازه ندهد دولت در قیمت‌ گذاری انواع کالا و خدمات  نقش مستقیم داشته باشد و تنظیم بازار را به خود بازار بسپارد.

نجابت را از غلامرضا شافعی وزیر صنایع دولت اصلاحات بیاموزد و احترام مدیران تکنوکرات خود را نگه دارد.

سیاست را نیز از اسحاق جهانگیری یاد بگیرد و به گونه‌ای تولید و تجارت را مدیریت کند که منافع کلان کشور تامین شود و تن به قومیت گرایی و فشار نمایندگان و عوام ندهد.