به گزارش بیرونیت، در چنین شرایطی به نظر می رسد عرضه سهام های جدید در بورس راهکار دولت برای جذب سرمایه های سرگردان به سمت تولید و صنعت باشد. با این حال عرضه در بورس و انتشار اوراق، قوانینی دارد و باید دید این شمار از شرکت ها می توانند در چهارچوب قوانین سهام خود را در بورس عرضه کنند؟ 

*ابزاری برای تامین بودجه 

لطفعلی بخشی افتصاددان در این باره به بیرونیت مطرح کرد: وقتی شرکتی می خواهد وارد بورس شود، باید اساس نامه، ترازنامه و اظهارنامه هایش همگی شفاف باشد و در ۳ سال گذشته سودده بوده باشد. در شرایطی که شرکت های دولتی ضررده هستند، چگونه می توانند به بورس وارد شوند؟ آیا این شرکت ها قابلیت پذیرش را براساس قوانین بورس دارند؟ 

وی افزود: همچنین عرضه سهام در بورس باید براساس منطقی اتفاق بیفتد. کشش بورس محدودیت خود را دارد و اگر ما بیش از کشش آن، سهام در بازار عرضه کنیم و برای آن سهام تقاضا نباشد ارزش سهام ها افت می کند و قیمت آنها پایین می آید، در چنین شرایطی سهامدارانی که با هدف فروش با قیمت بالا سهام خود را عرضه کرده اند، نه تنها سود نمی کند که متضرر هم می شوند.  

بخشی ادامه داد: ورود شرکت ها در بورس در کل اتفاق خوبی است به ویژه ورود شرکت های دولتی، چون ورودشان به بورس به شفافیت عملکرد آنها می افزاید و می تواند به کاهش میزان فساد موجود منجر شود اما در امکان ورود یکباره ۱۰۰ شرکت به بورس شک و شبهه وجود دارد. با این حال عرضه سهام شرکت های دولتی در بورس سازوکاری سالم تری در مقایسه با دیگر روش ها یی است که پیش از این دولت برای درآمدزایی از آنها استفاده می کرد. روش هایی چون فروش واحدهای صنعتی و تولیدی. 

این اقتصاددان خاطرنشان کرد: دولت برای بودجه سال ۹۹ بر فروش ۱۰۰ هزار میلیارد تومان نفت حساب کرده بود، با شیوع کووید ۱۹ دولت نه تنها نتوانست نفت بفروشد بلکه درآمد آن هم از محل مالیات ها کم شد. از سویی دیگر تحریم ها از درآمدهای گمرک کاست. همچنین در پی شیوع بیماری دولت مبالغی از جیب خود به مردم پرداخت پس در حال حاضر پول زیادی در اختیار ندارد، در چنین شرایطی فروش اقلام دولتی ابزاری است که دولت به وسیله آن می خواهد تامین بودجه کند تا بتواند حقوق کارمندانش را بدهد، یارانه ها را پرداخت کند و... . این ۱۰۰ شرکتی که قرار است در سال جاری به بورس وارد شوند، همین اقلام دولتی هستند آن هم در شرایط کنونی که قیمت ها در بورس بالا رفته است.

*قوانین بورس ظرفیت پذیرش جدید دارد؟ 

در همین رابطه، فریال مستوفی رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری اتاق ایران اظهار کرد: حضور شرکت‌ها در بورس می تواند به شفافیت بیشتر عملکرد آنها بینجامد. در نتیجه پررنگ شدن حضور شرکت ها در بورس به معنای افزایش شفافیت و در پی آن رشد اقتصادی است، اتفاقی که منتهی به سرمایه گذاری های بلندمدت از سوی سرمایه گذاران می شود. 

وی افزود: همچنین اگر شرکت های بیشتری در بورس حاضر شوند و سهام خود را عرضه کنند رقابتی به وجود می آید که در ارتقای عملکرد آنها تاثیر مثبت دارد. همچنین در شرایطی که دغدغه امروز دولت در تولید و تجارت موضوع نقدینگی است و در حال حاضر کشور حجم بالایی از نقدینگی را در اختیار دارد، سوق دادن این نقدینگی و سرمایه های خرد به بازار سرمایه راهکار خوبی برای مدیریت آنهاست. 

مستوفی ادامه داد: پس افزایش ورود شرکت ها به بورس در کل راهکار درستی تلقی می ‌شود، اما اگر قرار است بنا بر گفته مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت سهام ۱۰۰ شرکت جدید تا پایان سال در بورس عرضه شود، این شمار از شرکت ها باید قابلیت و شایستگی حضور در بورس را داشته باشند. 

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی اضافه کرد: همچنین در توانایی و ظرفیت کنونی سازمان بورس در مورد شمار بالای شرکت های متقاضی تردید است.  آیا سازمان بورس می تواند در چهارچوب قوانین کنونی این شمار را بپذیرد؟ مگر اینکه قوانین تسهیل شود.

*آمادگی شرکت‌ها برای ورود به بورس ملاک است

در ادامه محمدرضا بهرامن رئیس خانه معدن ایران اظهار کرد: لازمه ورود به بورس رعایت قوانین و مقررات اعمال شده در این زمینه است و اگر ما اصول ورود به بورس را رعایت کنیم و تابع قوانین باشیم عرضه سهام شمار بیشتر شرکت ها خیلی هم خوب است، پس اصل مطلب مشکلی ندارد.  

وی افزود: در حال حاضر با سرمایه های سرگردانی در کشور رو به رو هستیم که گاه به طور هیجانی به بخش های مختلف جذب می‌شود. اگر این سرمایه ها را به مسیر درست هدایت کنیم می توانیم بر میزان سرمایه بیفزاییم اما همه اینها مشروط بر این است که نظارت های لازم صورت بگیرد و کسی که سهام خود را در بورس عرضه می کند نگرانی برای آورده خود نداشته باشد. 

رئیس خانه معدن ادامه داد: بخش معدن از جمله صنایعی است که تاکنون کمتر به بورس ورود پیدا کرده است و وارد کردن شرکت‌ها به بورس اقدامی ایده آل به شمار می‌آید اما اگر مدیریت درستی بر آن صورت نگیرد نمی‌تواند اهدافی را که تعیین شده برآورده کند. 

بهرامن در پایان خاطرنشان کرد: تمام اینها مشروط به به رعایت مقررات و ضوابط و آمادگی داشتن شرکت ها برای عرضه سهام در بورس است؛ پس کلیت طرح اشکالی ندارد اما به شرط رعایت مقررات.