به گزارش بیرونیت، بر همین اساس، تحقیقات پژوهشگر لرزه زمین‌ساخت سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور طی سالیان اخیر درباره گسل مشاء گویای وجود شواهد زمین‌شناختی فراوان از فعالیت لرزه‌ای آن است.
به گفته دکتر شهریار سلیمانی‌آزاد، در پژوهش‎های دیرینه لرزه‌شناسی انجام شده، آثار زمین‌شناختی مربوط به آخرین رخداد مهلرزه‌ای گستره تهران در 190 سال پیش (سال 1830 میلادی) نیز با بزرگای 7.2 بر روی این پهنه گسلی در بخش خاوری محل تلاقی آن با گسل شمال تهران ثبت شده و مورد پژوهش قرار گرفته است.
وی تصریح کرد: آخرین یافته‌ها در دفتر بررسی مخاطرات زمین‌شناسی، زیست‌محیطی و مهندسی-گروه لرزه زمین‌ساخت و زلزله‌شناسی نشان می‌دهد که در جنوب پهنه خاوری-باختری گسل مشاء دو پهنه گسلی موازی دیگر به ترتیب پهنه گسلی موازی آراکوه در 5 تا 8 کیلومتری و کاجان در حدود 15 کیلومتری قرار گرفته‌اند که با توجه به ویژگی‌های هندسی و جنبشی آنها، هر دو پتانسیل ایجاد زمینلرزه‌های متوسط و بزرگ را دارند.
این پژوهشگر لرزه زمین‌ساخت تاکید کرد: بر این اساس، پهنه گسلی آراکوه در محلی است که شهرهایی مانند دماوند، رودهن، بومهن و شهر جدید پردیس دقیقا بر روی آن ساخته شده‌اند.
گفتنی است؛ همچنین پهنه گسلی کاجان که یک پهنه گسلی فعال دیگر با راستای کلی خاوری-باختری است نیز از جنوب منطقه آبسرد تا جنوب منطقه جاجرود گسترش داشته و داده‌ها و اطلاعات نوین تیم این پژوهشگر سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور در سال‌های اخیر نیز متمرکز بر شناسایی این دو پهنه گسلی است.
شایان ذکر است، اطلاعات مقدماتی در مورد این دو پهنه گسلی نیز در گزارش پژوهشی که به تازگی منتشر شده قابل دسترسی است.