۱. تعامل با دانشگاه‌ها و نخبگان اقتصادی: در حال حاضر رابطه ایمیدرو با نهادهای دانشگاهی، بخش خصوصی و فعالان معدنی بسیار خوب است که این‌ موضوع می‌تواند به بهبود سیاستگذاری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها کمک کند و حکمرانی خوب را در بخش معدن توسعه دهد.

۲. عبور از تحریم‌ها و حفظ صادرات در بخش معدن: در یکسال گذشته بخش معدن توانسته کارنامه خوبی در عبور از تحریم‌ها داشته باشد و صادرات زنجیره معادن و صنایع وابسته حفظ شده و حتی افزایش یابد. در حال حاضر با توجه به تشدید تحریم‌ها مدیریت هوشمندانه‌ای با تکیه بر حفظ منافع ملی برای صادرات مواد معدنی و صنایع وابسته به آن در حال انجام است. 

۳. مشورت پذیری و رابطه خوب با تشکل‌ها: نظر خواهی و مشورت‌گیری از تشکل‌ها و فعالان صنفی موضوعی است که در دوره مدیریت آقایان کرباسیان و غریب‌پور افزایش یافته و باعث نزدیکی دولت و بخش خصوصی فعال در بخش معدن شده بطوریکه "فرهنگ نظام تصمیم‌گیری پشت درهای بسته بدون‌مشورت بخش خصوصی" برچیده شده است.

۴. توسعه‌گرایی، انگیزه بالا و قدرت مدیریت: پس از آنکه آقای کرباسیان به دلیل قانون بازنشستگی از ایمیدرو رفتند نگرانی زیادی در رابطه با جایگزینی ایشان وجود داشت، چراکه اقدامات خوبی در بخش معدن شروع شده بود. با آمدن آقای غریب‌پور این نگرانی‌ها از بین رفت و شاهد آن‌ بودیم مدیری توسعه‌گرا، باهوش و پرتلاش‌ در راس ایمیدرو قرار گرفت تا آهنگ توسعه بخش حفظ شده و ریتم آن تندتر شود.

۵. توسعه اکتشافات: فعالیت‌های خوب دوره مدیریت آقای کرباسیان در امر توسعه اکتشافات معدنی موضوعیست که از سوی آقای غریب‌پور نیز در پیش گرفته شده است. چند برابر شدن "اکتشافات حرفه‌ای" در بخش معدن تا حد زیادی نگرانی‌ها را نسبت به اتمام ذخایر معدنی کم کرده است.

۶. حل مشکلات فرابخشی: در طول یکسال گذشته شاهد بودیم که رابطه معدن و سایر نهادهای اجرایی و حکومتی به اوج خود رسیده و تفاهم‌نامه‌هایی در این زمینه امضا شده تا مشکلات فرا بخشی معدن مرتفع شود.

۷. تعطیل نشدن‌پروژه‌های کلیدی: اکثر فعالان  بخش معدن باور دارند که مدیریت کلان بخش معدن بویژه در ایمیدرو توانسته به رغم تنگناهای مالی، عملکرد قابل قبولی از خود نشان دهد و پروژه‌های بزرگ را به پیش ببرد تا جایی که پروژه‌هایی به ارزش حدود ۳.۶ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در دست اجرا بوده و تا حدودی آماده بهره‌برداریست.