او را کرده‌اند مردِ سالِ فولاد. مردی که شاید برای خودش مردی باشد اما برای صنعت فولاد طفلی بیش نیست.

طفلی از میانِ طفلانی که برای دیده شدن هر کاری می‌کنند. پا روی دوشِ کارگران می‌گذارند تا کسب شهرت کنند، تندیس بگیرند و عکس و تصویرشان در رسانه‌ها بچرخد.

خانم‌ها، آقایان؛ بیایید مردِ سالِ یک‌هزار و چهارصد و سهِ صنعتِ فولاد را بشناسیم.

درست است که تنها هفت ماه از سال، گذشته و البته سه ماه از این هفت ماه کارخانه مشکل برق داشته و چند روزی هم به‌دلیل نوروز و دیگر مناسبت‌ها و اتفاقات، تعطیلاتِ رسمی داشته‌ایم، اما این سبب نمی‌شود که مدیر عامل صبا فولاد، مرد سال فولاد کشور نشود.

اینکه او چه عملکردی داشته، چه اقداماتی انجام داده، چه میزان صادر کرده و تولیدش چقدر رشد داشته، ملاک نیست، بلکه مهم آن است که "دشتیانه" آنقدر جسارت داشته که به منابع صبا فولاد، حق کارگران و بیمه‌شدگان تامین اجتماعی و اعتبار وزارت رفاه، دست‌ درازی کند تا در ازایش مرد سالِ فولاد شود.

طنز تلخی‌ست که مدیرانِ صنعت فولاد کشور از یک سو زمین و زمان را به هم بریزند که به‌دلیل قطعی گسترده برق در تابستان گذشته، صدها هزار تن کاهش فولاد داشته‌ایم و از سویی دیگر روی‌شان شود که یکی از خود را مرد سال فولاد ایران کنند و برایش کف بزنند.

صنعت فولاد ایران امروز با نسل دهه شصتی مدیرانی روبروست که میلِ شدیدی به دیده شدن دارند بدون آنکه کاری کنند. این نسل به‌جای عملکرد، به میزان ارادت و چاکری‌شان برای دولت‌ها، پست‌های مدیریتی را می‌گیرند، بر کرسی صنعت فولاد تکیه می‌زنند و یک شبه مرد سال می‌شوند.

این نسل از مدیران گمان می‌کنند که اگر نجنبند و خود را در دل وزرا و معاونان‌شان جا ندهند، فرصت را از دست داده‌اند و مجبورند در آینده کاسه چه کنم در دست گیرند.

خطر پیش روی نسل دهه شصتی صنعت فولاد کشور افتادن در دام توهم، غرور، تزویر، شهرت‌طلبی و احساسِ توانمند بودنِ بیش از حد است.

شاید بهتر باشد این نسل که میانگینِ تجربه مدیریتی همه آنها روی هم به سه سال هم نمی‌رسد قدری بیاموزند، در محضر بزرگان تلمذ کنند و لا‌اقل استانداردهای بزرگ شدن را یاد بگیرند.

خوب است که وزرایِ تازه‌کارِ صمت و رفاه و روسای جدید ایمیدرو و سایر هلدینگ‌های بزرگ معدنی و صنعتی، فریبِ رزومه‌هایِ ساختگیِ "مردِ سال" و عملکرد‌های دور از واقعیت و کاذب را نخورند و بنگاه‌های اقتصادی کشور را به دست افرادی بسپارند که مردِ ثانیه‌ها هستند نه سال‌ها، مردِ سیاست‌گذاری‌‌اند نه سیاسی‌‌کاری، مرد عمل‌اند نه حرف، مردِ تصمیم‌گیری‌اند نه تصمیم‌پذیری، مردِ حل مساله‌اند نه ایجادِ مساله و مردِ توسعه‌اند نه توصیه.