وب‌سایت خبری و تحلیلی mining.comدر گزارشی در این باره با اشاره به نقش رکود جهانی بازار فلزات و افت محسوس تقاضا در افزایش سریع موجودی انبارهای سنگاپور، از یک پلیتیک جدید تجاری به‌عنوان یک عامل مهم دیگر در سرازیر شدن این فلزات به انبارهای سنگاپور خبر داد.
اطلاعات منتشرشده در این گزارش نشان می‌دهد، ذخایر فلزات در سنگاپور در حال افزایش است و کاهش تقاضای جهانی تنها بخشی از دلایل آن است. روی و سرب تصفیه‌شده از اواسط سال گذشته به سنگاپور سرازیر شده و یکی از کوچک‌ترین کشورهای جهان را به انبار حیاتی برای شرکت‌هایی از جمله Trafigura Group و Glencore Plc تبدیل کرده است. این دو در واقع، از بزرگ‌ترین تامین‌کنندگان کالا در جهان هستند و ماموریت اصلی آنها، این است که تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان قابل اعتماد مواد معدنی، فلزات و انرژی را به یکدیگر متصل کنند.

علاوه بر کاهش تقاضا، در شرایط مازاد عرضه، روی‌آوردن شرکت‌های واسطه تامین کالا به قراردادهای اشتراک اجاره، برای کسب سود بیشتر ناشی از گران‌‌‌قیمت بودن ذخیره فلزات در سنگاپور، از دیگر دلایل این موضوع است.

در واقع واسطه‌‌‌ها و تامین‌کنندگان فلزات با انگیزه کسب سود بیشتر ناشی از اشتراک هزینه‌‌‌های انبارداری، در سنگاپور گران‌‌‌قیمت، اقدام به ذخیره سرب و روی در این کشور کرده‌‌‌اند. این گزارش می‌‌‌افزاید: براساس داده‌های بورس، مجموع موجودی دو فلز پایه (روی و سرب)، در انبارهای ثبت‌شده در بورس فلزات لندن در سنگاپور از ماه مه ۲۰۲۳ بیش از ۱۰برابر شده و به رکورد تقریبا ۴۳۰‌هزار تن در هفته‌های اخیر رسیده است.

یک علت این موضوع را می‌‌‌توان تا حدی به روند رکودی بازارها و اقتصاد جهانی نسبت داد. در حالی که پیش‌بینی‌‌‌ها درباره رکود اقتصادی ایالات‌متحده در حال افزایش است، چین هم‌‌‌اکنون به‌عنوان بزرگ‌ترین مقصر رکود در بازارهای جهانی فلزات معرفی می‌شود؛ جایی که بحران ملکی چندساله و افت شدید تقاضا برای مصرف فلزات در آن موج می‌زند.

جیا ژنگ، رئیس بخش تجارت در شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری شانگهای سوچو جیوینگ، گفت: «تقاضای نرم در چین دلیل نهایی این موضوع است. معامله‌‌‌گران منتظر بهبود تقاضای چین هستند تا بتوانند این منابع را به‌سرعت به بزرگ‌ترین بازار جهان ارسال کنند.» اگرچه بررسی‌‌‌ها نشان می‌دهد این تمام داستان نیست.

سنگاپور برای چند دهه مرکز توزیع مهم فلزات اساسی بوده است. در جزیره جورونگ در سواحل جنوب‌غربی سنگاپور و در سمباوانگ در شمال، پشته‌های فلز را می‌توان برای سال‌ها رها کرد یا در صورت نیاز به‌سرعت به کشتی‌های اقیانوس‌پیما منتقل کرد.

در سطوح فعلی، موجودی‌های انباشته‌شده در سنگاپور به حدود ۱۴۰هزار مترمربع فضای ذخیره‌سازی نیاز دارد. این منطقه نسبت به مساحت کل سنگاپور عرصه بسیار بزرگی محسوب می‌شود؛ جایی که هزینه‌های ذخیره‌سازی، حمل‌ونقل و نیروی کار نسبتا بالاست.

انباشته‌شدن در سنگاپور گران‌قیمت -زمانی که انبارهای ارزان‌‌‌تر LME در مالزی و کره‌جنوبی موجود است - ممکن است بیشتر به یک استراتژی تجاری مرتبط باشد که به برخی شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا از هزینه‌‌‌های ذخیره‌‌‌سازی بالاتر مرتبط با دولت‌شهر، نسبت به نوسانات تقاضا سود ببرند. منابع آگاه می‌‌‌گویند، با بالا بودن هزینه‌‌‌های ذخیره‌‌‌سازی، معامله‌‌‌گران درآمد خود را از طریق قراردادهای سودآور «به‌اشتراک گذاشتن اجاره» با انبارهای فلزات افزایش می‌دهند.

این قراردادها -که بیشتر در انبارهای مس و آلومینیوم در کشورهای دیگر استفاده می‌شود - می‌تواند به تقسیم نیمی از هزینه‌های ذخیره‌سازی با شرکت‌های تجاری منجر شود. اپراتورهای انبارهای فلزات در سنگاپور برای جذب بازرگانان به انبارهای خود، نه‌تنها موافقت کرده‌اند که برخی از هزینه‌های ذخیره‌سازی خود را به اشتراک بگذارند، بلکه مشوق‌های مالی به ارزش ۵۰دلار در هر تن را برای جذب فلز به تاسیسات خود ارائه کرده‌اند.

به‌طور معمول، انبارها می‌دانند که می‌توانند این هزینه‌ها را به مشتریانی که در نهایت فلزات را از انبار خریداری می‌کنند، منتقل کنند. فقط ترافیگورا و گلنکور نیستند که این مدل را برای ذخیره‌سازی فلزات انتخاب کرده‌‌‌اند.

شنیده‌‌‌ها حاکی است شرکت سیتی‌گروپ همچنین برخی از فلزات را از انبارهای رقبا به انبارهایی منتقل کرده که توانسته است با آنها قراردادهای اشتراک اجاره منعقد کند. سنگاپور به‌‌‌عنوان مرکز موجودی این نوع فلزات می‌‌‌تواند در آینده همزمان با افزایش تقاضا در کشورهای خارج از قاره آسیا، قیمت‌ها را در سایر نقاط جهان افزایش دهد.
منبع: دنیای اقتصاد