به گزارش بیرونیت، سال گذشته این کشور ۲.۰۳میلیون تن نیکل استخراج کرد که بیش از نیمی از میزان تولید جهان را تشکیل می‌دهد. اندونزی اکنون طیفی از محصولات نیکل، از جمله فلز تصفیه‌شده با خلوص قابل قبول برای تحویل LME را صادر می‌کند. این امر برای این کشور نشان‌دهنده آن است که با ممنوعیت صادرات سنگ معدن از سال ۲۰۲۰ تاکنون، معدنچیان را مجبور به حرکت به سمت پایین‌‌‌دست کرده‌‌‌اند.

این اقدام برایLME تقویت‌‌‌کننده نقدینگی به حساب می‌‌‌آید؛ چراکه به نظر می‌رسد قرارداد نیکل خود را پس از بحران سال ۲۰۲۲ بازسازی کند. با این حال، برای دیگر مدعیان فعال در این حوزه، تبدیل اندونزی به یکی از قدرت‌های بازار نیکل ممکن است مشکل‌‌‌ساز شود. سایر کشورها با ممنوعیت صادرات سنگ معدن فرآوری‌نشده اندونزی موافق نبودند و از این‌رو اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۲ پرونده‌ای علیه این کشور در سازمان تجارت جهانی تشکیل داد. این سیاست بحث‌برانگیز بود؛ اما به طور غیرقابل انکاری موفق بوده و از نظر تولید کامل نیکل و همچنین از لحاظ ترکیب محصول نیز موفق ظاهر شده است.

نقش در حال تغییر اندونزی در زنجیره تامین نیکل جهانی به‌واسطه تجارت این کشور با چین، این کشور را به مشتری اصلی نیکل تبدیل کرده است. در سال ۲۰۱۸ تبادل نیکل بین دو کشور منحصرا به شکل سنگ معدن یا نیکل آهن بود که اولین مرحله ارتقای فرآیند موردنیاز دولت اندونزی است. همان‌طور که بازیگران چینی مسیرهای پردازش جدیدی را برای سولفات‌نیکل با درجه باتری باز کرده‌‌‌اند، محصولات بیشتری در تجارت دو کشور ظاهر می‌‌‌شود.

چین قبل از سال ۲۰۲۲ نیکل مات صفر را از اندونزی وارد می‌‌‌کرد، چراکه در چین تولید نمی‌‌‌شد. میزان واردات سال گذشته چینی‌‌‌ها بیش از ۳۰۱‌هزار تن گزارش شده است. اکنون اندونزی سولفات نیکل و همچنین نیکل تصفیه‌شده را به چین صادر می‌کند. صادرات سولفات در اوایل سال گذشته آغاز شد و به ۶۰‌هزار تن رسید. حجم صادرات سولفات به چین در سه‌ماه ابتدایی امسال نیز بیش از ۴۰‌هزار تن بوده است.

رشد ۱۹ درصدی تولید نیکل اندونزی
ارسال اولین محموله فلزات پالایش‌شده اندونزیایی به چین در دسامبر گذشته آغاز شد و در سه‌ماه اول سال ۲۰۲۴ به ۴هزار و ۲۵۰تن افزایش یافت. اندونزی در سال‌جاری دومین تامین‌‌‌کننده نیکل تصفیه‌شده چین پس از روسیه به حساب می‌آید. واردات خالص نیکل تصفیه‌شده چین از ۲۵۶‌هزار تن در سال ۲۰۲۱ به ۱۳۳‌هزار تن در سال ۲۰۲۲ رسید و در سال ۲۰۲۳ به ۵۵‌هزار تن کاهش یافت.
LME که مشتاق جذب نقدینگی فیزیکی به قرارداد خود پس از توقف معاملات در سال ۲۰۲۲ است، پنج برند جدید چینی را با ظرفیت تولید سالانه قابل تحویل ۷۹‌هزار و ۱۰۰تن تایید کرده است. ظهور مرکز تولید نیکل کلاس «۱» خلوص بالا در چین و اندونزی در زمان مفیدی برای LME اتفاق افتاده است. طبق آخرین آمار اخبار تحریمی، LME از پذیرش تحویل فلزات تولیدشده پس از ۱۲آوریل توسط شرکت نوریلسک‌نیکل روسیه منع شده بود.

نوریلسک با تولید سالانه بیش از ۲۰۰‌هزار تن از لحاظ تاریخی تامین‌‌‌کننده نقدینگی بزرگ برای بخش کلاس«۱» بازار نیکل بوده است. فلز روسیه در پایان ماه آوریل یک‌سوم از ذخایر نیکل LME را تشکیل می‌‌‌داد؛ اما میزان نیکل چینی در این سیستم در اوت سال گذشته به ۱۲۱‌هزار تن رسید. تا حدودی با تحویل برندهای جدید چینی، موجودی نیکل در انبارهای LME امسال به طور پیوسته افزایش یافته است، به‌طوری که هفته گذشته به بالاترین میزان در دوسال گذشته یعنی ۸۴‌هزار تن رسید.

رونق تولید نیکل اندونزی نشانه‌‌‌ای از پایان این روند به این زودی‌‌‌ها ارائه نمی‌‌‌دهد. براساس گزارش گروه مطالعات بین‌المللی نیکل، تولید معدنی این کشور در سه‌ماه ابتدایی سال‌جاری ۱۹‌درصد دیگر نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد داشته است.
منبع: دنیای اقتصاد