حالا گفته می‌شود قطعا در سال جاری اتفاق مثبتی درخصوص کاهش قطعی برق مجموعه‌ها و صنایع سنگین به ویژه فولاد نخواهد افتاد و این مشکل ادامه‌دار است. این در حالی است که قطعی برق برای اقتصاد کشور مطلوب نیست و هر روزی که تولید انجام نشود، می‌تواند میلیون‌ها دلار از درآمدزایی تولیدکنندگان فولاد کم کند.
موضوع کمبود انرژی را اگر در کنار بحث تحریم‌ها و محدودیت‌های ارزی فعالان معدنی بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که مشکلات فعالان معدنی برای تولید بسیار است که از تامین قطعات و تجهیزات گرفته تا مواد اولیه همه را در‌بر می‌گیرد اما کمبود انرژی در این بین از افزایش ظرفیت تولید فولاد جلوگیری می‌کند و منجر به بالا رفتن میزان عدم نفع و خسارت ناشی از عدم تولید می‌شود.سال گذشته با وجود کمبود انرژی مسوولان مطرح کردند که تولید‌کننده‌ها به صورت خودتامین دست به تولید برق بزنند اما مساله این است که فولادسازان تولیدکننده برق نیستند! تولید برق یک امر تخصصی است که در اختیار وزارت نیرو قرار دارد. تولید برق به صورت خودتامین در توان شرکت‌های بزرگ فولادی است اما واحدهایی که در مقیاس کوچک‌تر فعالیت دارند، نمی‌توانند از پس هزینه‌های تولید برق خودتامین بربیایند. در نتیجه کمبود انرژی که حدودا ۳ سالی است که آغاز شده‌، به نظر می‌رسد در سال‌های پیش رو هم ادامه داشته باشد؛ موضوعی که می‌تواند برای تولید فولاد بحران‌زا باشد.

سال جاری اتفاق مثبتی نمی‌افتد
در این خصوص یک فعال معدنی گفت: با توجه به شرایط فعلی در حوزه انرژی کشور به نظر می‌رسد قطعا در سال ۱۴۰۳ اتفاق مثبتی درخصوص کاهش قطعی برق مجموعه‌ها و صنایع سنگین به ویژه فولاد نخواهد افتاد.
علیرضا ارغایی با اشاره به برخی اخبار و اطلاعات منتشرشده در رابطه با قطعی‌ها گفت: بعضی اوقات اطلاعاتی مبنی بر قطعی دو ماهه فولادی‌ها به صورت صد‌ درصدی و ۵۰‌درصدی برای صنایع فولادی اعلام شده که لازم است جهت کاهش زیان‌های حاصل از این وضعیت، استراتژی‌های متناسب با این مشکل با استفاده از تجربیات سال‌های گذشته در دستور کار قرار گیرد.وی خاطرنشان کرد: بر همین اساس، می‌توان گفت با سرعت بخشیدن در قسمت‌هایی از تولید فولاد در فرصت کنونی، در زمان قطعی برق، می‌توان با استفاده از تجهیزات غیروابسته صد درصدی به برق، سهم تولید را مدیریت کرد.این فعال معدنی درخصوص تاثیر محدودیت احتمالی فولاد چین بر بازار فولاد ایران بیان کرد: کاهش تولید فولاد آلیاژی (شمش یا آهنگری شده) تاثیری در بازارهای جهانی ندارد چراکه ایران در تولید فولادهای آلیاژی سهم خاصی در بازارهای جهانی ندارد و کاهش ظرفیت تولید، حاصلی جز از دست دادن بازارهای موجود و کاهش حجم صادرات نخواهد داشت.

ناتوان از تولید بیشتر
با اینکه در صنعت فولاد بالغ بر ۵۰میلیون تن ظرفیت تولید داریم اما ۳۲میلیون تن تولید واقعی داریم که دلیل عمده‌اش کمبود انرژی، بخشنامه‌های یک‌شبه و ضعف سیاستگذاری دولت است. اواخر سال گذشته بود که در خبرها آمد قبض برق صنایع فولادی و فلزی از اردیبهشت تا دی‌ماه به صورت علی‌الحساب بوده و طبق مصوبه وزارت نیرو بهای برق مشترکان این صنایع در کل این دوره باید براساس تعرفه ۱۲۰۰تومان به ازای هر کیلووات ساعت پرداخت شود.
به این ترتیب قبض برق صنایع فولادی با قدرت قراردادی ۲مگاوات و بیشتر برای بهمن‌ماه سال گذشته براساس نرخ‌های قطعی صادر شد و تعرفه برق این صنایع با افزایش ۲برابری به ۱۲۰۰تومان به ازای هر کیلووات ساعت رسید. در این خصوص گفته شد که بخشنامه تعرفه برق صنایع عطف‌به‌ماسبق شده و صنایع مذکور باید بهای برق را از اردیبهشت براساس نرخ جدید پرداخت کنند. به این ترتیب در حالی که نرخ قدیم علی‌الحساب ۶۰۰تومان به ازای هر کیلووات ساعت بود اما نرخ جدید برق ۱۲۰۰تومان به ازای هر کیلووات ساعت شد، در حالی که فعالان معدنی با مشکل کمبود برق مواجه بودند مقرر شد که در این مدت باید هزینه بیشتری را بابت برق پرداخت کنند.

قطعی انرژی برای اقتصاد مطلوب نیست
در سال‌های اخیر مشکل تامین انرژی صنعت فولاد نمود بیشتری داشته است. متاسفانه تولید در شرکت‌های فولادی مطابق با برنامه انجام نمی‌شود. یک تولیدکننده باید همه روزهای سال را به تولید محصول مشغول باشد تا بتواند به بازدهی مطلوب اقتصادی از منظر سرمایه‌گذاری دست یابد. در حالی که تعطیلی دو ماهه یا سه ماهه صنعت فولاد به سودآوری تولیدکنندگان لطمه می‌زند. ضمن اینکه این تولیدکنندگان سهام بخش خصوصی را نیز دارند و سهام آنها در بورس عرضه می‌شود بنابراین قطعی برق و گاز برای اقتصاد کشور مطلوب نیست و هر روزی که تولید انجام نشود، می‌تواند میلیون‌ها دلار از درآمدزایی تولیدکنندگان فولاد بکاهد.
در این رابطه پیشتر عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد گفته است: شرکت‌های فولادی سرمایه‌گذاری‎های خود را برای ۱۵میلیون تن فولاد انجام داده‌اند اما به دلیل کمبود انرژی نمی‌توانند در مدار تولید قرار بگیرند و این یعنی سالانه در کشور ۱۰میلیارد دلار درآمد از بین می‌رود.
نادر سلیمانی درباره قطعی گاز صنایع فولادی در زمستان سال گذشته مطرح کرد: مساله اصلی در رابطه با قطعی برق و گاز معضل بزرگی در توسعه کشور محسوب می‌شود، به‌ گونه‌ای که سال ۱۴۰۱ حدود ۲۵۰میلیون مترمکعب کم داشتیم. وی افزود: میزان مصرف کل برق صنایع فولادی در زنجیره ۵/۴ تا ۵درصد و ۵/۳ تا ۴درصد نیز مصرف گاز آنها می‌شود که به دلیل قطعی گاز و برق، می‌توان گفت حدود ۱۵میلیون تن تولید فولاد متوقف شده است. براساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، تا پایان سال ۱۴۰۲ باید تولید فولاد به ۴۰ تا ۴۲میلیون تن برسد که به نظر می‌رسد این مقدار تا پایان سال نهایتا ۳۰ تا ۳۲میلیون تن، یعنی میزان تولید سال ۱۴۰۰ باشد.
عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد با اشاره به میزان ارز از دست رفته کشور به دلیل کمبود انرژی گفت: با قطعی گاز و برق فولادی‌ها، علاوه بر تحت تاثیر قرار گرفتن توسعه، از برنامه تولید ۴۰میلیون تن فولاد نیز عقب می‌مانیم. از سوی دیگر، شرکت‌های فولادی سرمایه‌گذاری‌های خود را برای ۱۵میلیون تن فولاد انجام داده‌اند اما به دلیل کمبود انرژی نمی‌توانند در مدار تولید قرار بگیرند و این یعنی سالانه در کشور ۱۰میلیارد دلار درآمد از بین می‌رود.

منبع: روزنامه جهان صنعت