به گزارش معدن‌نامه، مصطفی موذن زاده،مرد دیروز صنعت و معدن ایران که همچنان نیز به دلیل علاقه و تحصیلات خویش مشاور طرح های متعدد معدنی و فولادی است با تواضع و فروتنی خاصی درخواست مصاحبه را پذیرفت. گفتگوی صمیمی که در محل دفتر ایشان انجام گرفت در ادامه می خوانید : 

زمانی که در مجلس بودم به طور طبیعی رفت و آمد زیادی با ذوب آهن اصفهان داشتم. در آن دوران این شرکت، اصلی ترین تولید کننده فولاد کشور بود، مبارکه و خوزستان در حال ساخت بودند و بسیاری از ذوب آهنی ها در ساخت این صنایع و سایر فولاد های ایران نقش آفرین شدند.  

در دورانی که مدیرعامل شرکت ملی فولاد شدم و پس از آن هم ایمیدرو را تاسیس نمودم، ارتباط بنده با ذوب آهن مستقیم تر شد.تسریع در اجرایی شدن طرح توازن ذوب آهن اقدام اساسی بنده در این شرکت بود. درآن دوران برنامه ریزی برای نظام مند کردن سیستم مالی ذوب آهن نیز مورد توجه ویژه قرار گرفت و با موفقیت انجام شد. 

آخرین باری که ذوب آهن آمدم جشن چهلمین سالگرد تاسیس این شرکت مادر صنعتی بود،  بسیار علاقمند و حساس بودم که بدانم طرح ها و پروژه های مختلف ذوب آهن هم اکنون در چه مرحله ای قرار دارند. 

زمانی که در مجلس بودم در فاینانس های برنامه اول توسعه که بنده رییس کمیسیون بودم،دقیقاً به یاد دارم که از حق ذوب آهن اصفهان دفاع کردم. فاینانس توسعه این شرکت در برنامه اول قابل مشاهده است اما متاسفانه انجام نشد و اتفاقاتی رخ داد که به پروژه های پنجگانه تبدیل شدند. در این بین و از فاینانس برنامه اول توسعه نیز پروژه سبا برای ذوب آهن معیین گردید. 

به اتفاق همکارانم بورس فلزات سابق و بورس کالای فعلی را راه اندازی کردیم تا کلیه معاملات در بستر شفافیت انجام گیرد اما در همان دوران نیز چالش های بسیاری را تجربه نمودیم. همچنان هم بورس کالا تنها ابزار شفاف برای تبادلات مختلف به شمار می رود. 

همچنان پیگیر احوال ذوب آهن هستم،در دهه چهل مدیریت معادن با ذوب آهن اصفهان بود اما در حال حاضر شرایط تغییر کرده است و طرفین(فولادی ها و معدنی ها) باید متناسب با تحولات زمان برای موفقیت تلاش کنند.

به عقیده بنده معدنی ها باید در مسیر خودشان و فولادها نیز در استای تحقق اهداف شان حرکت کنند. اما معادن به فکر تکمیل زنجیره خودشان افتادند و فولادی ها نیز فکر خرید پهنه های معدنی. دور شدن از تخصص ها،توازن زنجیره را به هم زد و هم اکنون برای اعتماد سازی و تعامل به مدلی جهت ایجاد توازن نیاز داریم زیرا تفاهم و برقراری ارتباط عادلانه،رونق تولید را در بخش های صنعت و معدن رقم می زند. در یک کلام توسعه پایدار معدنی ها و فولادی ها از مسیر توافق به ثمر می نشیند.