به گزارش بیرونیت به نقل از سی‌ان‌بی‌سی، استخراج این فلزات از طریق استخراج از اعماق دریا به محلی برای مناقشات جهانی تبدیل شده است چرا که بسیاری از اختلالات زیست محیطی بالقوه ممکن است در بخشی از سیاره زمین به دلیل همین استخراجات ایجاد شود که عمدتا این اختلالات ناشناخته است. علاوه بر این، مقررات بین‌المللی برای استخراج معادن در اعماق دریا هنوز نهایی نشده و آژانس نظارتی مسئول وابسته به سازمان ملل، سازمان بین‌المللی بستر دریا ISA اخیرا ضرب الاجل کلیدی برای انجام این کار را از دست داده است.

در حال حاضر سازمان بین‌المللی بستر دریا باید درخواست‌های استخراج معدنی را در صورت عدم وجود مقررات بپذیرد. شرکت فلزات اعلام کرده که قصد دارد در تابستان آینده درخواست خود را ارسال کند و در سال ۲۰۲۵ بهره‌برداری از اعماق دریا را آغاز کند.

جسیکا بتل که رهبری طرح معدن‌کاری در اعماق دریا را بر عهده دارد در این مورد معتقد است: ما در مورد نحوه عملکرد اعماق دریا خیلی خیلی کم می‌دانیم اما می‌دانیم که آسیب پذیر و نسبت به مزاحمت بسیار حساس است.

اما جرارد بارون مدیرعامل شرکت متالز معتقد است که ما باید اثرات بالقوه استخراج معادن در اعماق دریا را با مضرات شناخته شده ناشی از استخراج زمینی، مانند جنگل زدایی ناشی از استخراج نیکل در اندونزی و کار کودکان در معادن کبالت کنگو در این منطقه مقایسه کنیم.

بارون تاکید کرد: ما به این مساله اعتقاد نداریم که استخراج از اعماق دریا بدون تاثیر است اما آنچه پیشنهاد می‌دهیم این است که تاثیرات استخراج از اعماق دریا در مقایسه با گزینه‌های مبتنی خشکی تقریبا ناچیز است.

پتانسیل دست نخورده
طبق گزارش بنچمارک مینرال اینتلیجنس شرکتی که بر ردیابی این مواد متمرکز است، از آنجایی که فلزات عنصری جدایی ناپذیر برای انتقال انرژی به شمار می‌روند، بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ تقاضای باتری برای نیکل حدود ۲۰ برابر، تقاضای منگنز حدود ۸ برابر و تقاضای باتری کبالت چهار برابر خواهد شد.

نیکل، مس، کبالت و منگنز به وفور در کف دریا به شکل گره‌های چند فلزی یافت می‌شوند که غلظت‌های کروی از مواد معدنی هستند که تا ۷۰ درصد از بستر دریا را در مناطق خاصی پوشش می‌دهند.

بارون تصریح کرد: در محدوده کلاریون کلیپرتون آنها تخمین می‌زنند که بیش از ۲۰ میلیارد تن ندول در این منطقه وجود دارد و زمانی که صحبت از نیکل می‌شود، تخمین‌ها حاکی از وجود حدود ۲۷۰ میلیون تن ذخیره است.

برای مقایسه، جهان در سال گذشته حدود ۳.۳ میلیون تن نیکل تولید کرد. شرکت فلزات بر این باور است که بازار نیکل می‌تواند بیشترین سود را از استخراج اعماق دریا ببرد، هم به این دلیل که این ماده معدنی جدایی ناپذیر از باتری‌های لیتیوم یونی با انرژی متراکم است و هم به این دلیل که افزایش استخراج نیکل در اندونزی باعث جنگل زدایی گسترده در جنگل‌های بارانی این کشور می‌شود که در واقع نقاط تنفسی و حیاتی زمین به شمار می‌روند.

بارون ادامه داد: چیزی که من کاملا به آن متقاعد شده‌ام این است که می‌توانیم رشد نیکل جنگل‌های بارانی را کاهش داده و یا حتی آن را متوقف کنیم.

یکی از مناطقی که شرکت فلزات در آن دارای مجوز اکتشاف است به نام منطقه نوری دارای بزرگترین ذخایر نیکل توسعه نیافته در جهان و نزدیک به ۲۹ هزار مایل مربع از بستر دریا را در برمی‌گیرد. اگرچه این تنها حدود ۰.۰۲ درصد از کل بستر دریاست اما این شرکت می‌گوید که این منبع، همراه با منطقه پروژه دیگری که در آن شرکت قرارداد اکتشاف دارد، حاوی نیکل، مس، کبالت و منگنز کافی برای تامین انرژی حدود ۲۸۰ میلیون خودروی الکتریکی – تعاد خودورهای بنزینی و برقی در حال در ایالات متحده - است.

سال گذشته، شرکت فلزات هوش معدنی بنچمارک را مامور کرد تا یک تجزیه و تحلیل چرخه زندگی انجام دهد که اثرات زیست محیطی جمع آوری نیکل، کبالت و مس از کف دریا و سپس فرآوری این مواد معدنی در خشکی در تگزاس را مدل سازی کرد.

تجزیه و تحلیل‌ها نشان می‌دهد که پروژه نوری پیشنهادی شرکت فلزات در اکثر دسته بندی‌های تاثیر آن اندازه گیری شده از جمله پتانسیل گرمایش جهانی که به طور کلی ۵۴ تا ۷۰ درصد گرمای کمتری تولید می‌کرد، بهتر از استخراج و پردازش زمینی عمل کرده است. استخراج معادن در اعماق دریا از انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با انفجار و همچنین باطله‌های سولفیدی – مواد زائدی که می‌تواند آب‌های زیرزمینی را آلوده کند – جلوگیری می‌کند.

اندرو میلر مدیر ارشد اجرایی هوش معدنی بنچمارک معتقد است: اگر این پروژه‌ها به روشی که امروز توصیف و هدف‌گذاری می‌شود پیش برود، در واقع می‌تواند مزایای قابل توجهی نشان دهد.

اما نکته آنجاست که اثرات بالقوه‌ای وجود دارد که توسط تجزیه و تحلیل چرخه حیات بنچمارک ثبت نشده از جمله آسیب احتمالی به اکو سیستم‌های اعماق دریا و تنوع زیستی – مسائلی که نگرانی زیادی برای بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های مدافع که در برابر استخراج معدن در اعماق دریا صف آرایی کرده‌اند ایجاد کرده است.

ناشناخته‌های بزرگ
چند سال پیش، صندوق جهانی حیات وحش یک بیانیه تجاری منتشر کرد که در آن خواستار توقف استخراج معادن در اعماق دریا شد. شرکت‌های بزرگ فناوری گوگل و سامسونگ و همچنین خودروسازان رنو، ولو، فولکس واگن، بی ام و ریویان از آن زمان تاکنون قرارداد امضا کرده‌اند.

دانشمندان پیش بینی می‌کنند که دهه‌ها طول می‌کشد تا اطلاعات کافی درباره اعماق دریا داشته باشیم تا بتوانیم تصمیمات آگاهانه در این زمینه بگیریم و چیزی را به خطر نینداخته و نابود نکنیم.

اگرچه بارون ادعا می‌کند که منطقه کلاریون – کلیپرتون جایی که شرکت فلزات قصد دارد در آن استخراج کند، بسیار دقیق‌تر از سایر مناطق اعماق دریا کاوش شده اما در عین حال اذعان می‌کند که دانشمندان هنوز در حال کشف دانستنی‌های بیشتری در مورد این منطقه هستند.

بارون همچنین تاکید می‌کند: گزارش‌ها نشان می‌دهد که ممکن است بین ۵ تا ۸ هزار گونه دریایی وجود داشته باشد که هنوز شناسایی نشده و یا در حال کشف هستند. از جمله مرجان‌ها، اسفنج‌ها، اختاپوس‌ها، خیارهای دریایی و کرم‌ها را می‌توان در این رابطه در نظر گرفت. برخی از این موجودات به گره‌های چند فلزی برای سرپناه یا به عنوان بخش مهمی از زیستگاه خود متکی هستند و اگر این گره‌ها از کف اقیانوس کنده شود، ناگزیر این گونه‌های حیاتی آسیب خواهند دید.

سازمان بین‌المللی بستر دریا مستقر در کینگستون جامائیکا، اخیرا ضرب الاجل‌های کلیدی را که توسط کشور کوچک و جزیره‌ای نائورو از اعضای سازمان بین‌المللی بستر دریا که از پروژه نوری حمایت می‌کند و قصد دریافت حق امتیاز برای استخراج از اعماق دریا دارد را از دست داد. در ژوئن ۲۰۲۱، نائورو نامه‌ای به سازمان بین‌المللی بستر دریا ارسال کرد و آژانس را از برنامه‌های خود برای شروع استخراج از اعماق مطلع کرد. با توجه به قوانین موجود از قبل، این مساله به سازمان بین‌المللی بستر دریا یک چارچوب زمانی دو ساله برای نهایی کردن مقررات قبل از شروع پذیرش درخواست‌های معدن‌کاری داد.

اینکه آیا این برنامه‌ها باید اکنون به صورت موقت تایید شوند یا خیر، یک منطقه خاکستری قانونی است. شرکت فلزات می‌گوید که قصد دارد درخواست خود را در جولای ۲۰۲۴ ارسال کند و بارون خوشبین است که حتی در صورت نهایی نشدن مقررات، این درخواست تایید شود.

او می‌گوید: شورای حقوقی و فنی باید درخواست ما را بر خلاف جایی که مقررات در آن زمان وجود دارد، بررسی کند و خبر خوب اینکه این مقررات بسیار پیشرفته هستند و بنابراین فکر می‌کنم کافی است با آن مقرراتی که تقریبا نهایی شده‌اند تنظیم شده و یا با آن سنجیده شود.

پرادیب سینگ یکی از همکاران موسسه تحقیقاتی پایداری در پوتسدام که در جلسات سازمان بین‌المللی بستر دریا شرکت و در مذاکرات حضور می‌یابد، چندان مطمئن نیست که مقررات به زودی تصویب شود.

سینگ معتقد است: سازمان بین‌المللی بستر دریا حتی آستانه‌هایی در مورد اینکه چه سطوح آسیب قابل قبول و چه سطوح آسیب قابل قبول نیست ایجاد نکرده و بنابراین فکر می‌کنم زمان زیادی طول می‌کشد تا به نقطه‌ای برسیم که همه ۳۶ ایالت از امضای مقررات خوشحال شوند.

این مساله که آیا تجارت بالقوه بزرگ معدن‌کاری در اعماق دریا صنعت فلزات جهانی را کم و بیش پایدار خواهد کرد و آیا اثرات اجتناب ناپذیر اکوسیستم برای بازگشت انرژی پاک ارزش آن را دارد یا خیر، موضوع بحث، دیدگاه و تحقیق علمی است.

منبع: روابط عمومی ایمپاسکو