✍️بررسی و پژوهش: پایگاه خبری بیرونیت

۱. به‌جای تغییرِ افکار به تغییرِ افراد روی آورده است

۲. وزارتِ صمت را بنگاهدار می‌داند تا سیاستگذار

۳. به مدیرانِ "منصوب" و "منسوب" وزرایِ پشین مشکوک است

۴. مشکلِ تولید و تجارت را در عملکردِ بدنهِ وزارت می‌جوید تا عملکردِ سیاستگذاران

۵. معنیِ وزیرِ مقتدر بودن را با برکناری شبانه مدیرانِ پیشین برابر می‌داند

۶. عملگرا بودن را در جابجایی مدیران می‌جوید تا در تغییر تصمیم‌سازی‌ها

۷. هنوز در حال و هوای مپناست و باورش نمی‌شود که وزیر شده است

۸. آدابِ دولتمرد بودن را نیاموخته و در هیات دولت منفعل است

۹. در روزِ رای اعتماد گفت که برای توسعه تولید و تجارت ۸ استراتژی دارد اما هنوز هیچکدام آنها را رو نکرده است

۱۰. فکر می‌کند با کم محلی نسبت به مدیرانش، حساب کار دستِ آنها آمده است

۱۱. در مراسمِ روز صنعت و معدن به‌جای تامین نظر بخش خصوصی و اطمینان دادن به آنها برای پاسداری از حقوق‌شان و درخواست از آنان برای کمک به تولید و تجارت گفت که آمده با رانت و ویژه‌خواری مبارزه کند

۱۲. اولویت‌های بخش صنعت، معدن و تجارت را نمی‌شناسد

۱۳. زیر بارِ بخشنامهِ بستنِ عوارض بر صادرات زنجیره معدن رفت و بازارهای صادراتی را از بین برد

۱۴. در دام مقابله با بخش خصوصی افتاده و هنوز نتوانسته مشکلِ ریاست اتاقِ ایران را حل کند

۱۵. فکر می‌کند چه اشتباه بزرگی کرد که از مپنا بیرون آمد و پیشنهاد وزارت صمت را پذیرفت

۱۶. به‌جای آنکه وزیر صنعت، معدن و تجارت باشد، خود را وزیرِ برخی از بنگاه‌های صنعتی و معدنی می‌داند

۱۷. در هیات دولت با تجزیه وزارت صمت مقابله نمی‌کند

۱۸. فکر می‌کند که پشتیبانی بخش خصوصی، مجلس و نهادهای حکومتی از او ابدیست

۱۹. وقتی که کفشِ یکی از معاونانش از نمازخانه وزارت صمت به سرقت رفت به این موضوع فکر نکرد که چرا با آن همه گیت بازرسی چنین اقدامی صورت گرفته و دستوری برای پیگیری صادر نکرد

۲۰. در دایره مشاورانش کمتر از نظر بخش خصوصی استفاده می‌کند و این موضوع را کسر شأن خود می‌داند.