به گزارش بیرونیت، روزنامه جهان صنعت نوشت: بیشترین حجم فرآوری سنگ تزئینی کشور مربوط به اصفهان است و به همین خاطر این استان قطب صنعت سنگ به شمار می‌رود، اما متاسفانه چالش‌هایی که در این حوزه وجود دارد موجب شده این صنعت به نام ایتالیا و چین برند شود. آمارها می‌گویند اصفهان حدود ۵۰ درصد از سنگ فرآوری شده موجود در بازار کشور را تامین می‌کند و این استان بعد از مرکزی، یزد و آذربایجان مقام سوم بیشترین معادن سنگ تراورتن را در کشور در اختیار دارد. این در حالی است که به علت کیفیت انواع تراورتن در اصفهان و به واسطه تنوع سنگ‌‌ها، مقرون به صرفه بودن و ارزان بودن آنها این استان در سطح خاورمیانه توانسته از این لحاظ حرفی برای گفتن داشته باشد.س سنگ‌‌هایی چون مرمریت، چینی، تراورتن، گرانیت و مرمر عمده تولید معادن سنگ و طلا، سرب و روی عمده تولید معادن فلزی استان اصفهان و می‌توان گفت بیشترین حجم فرآوری سنگ تزئینی در کشور مربوط به اصفهان است و به همین خاطر این استان قطب صنعت سنگ به شمار می‌رود.
وجود بیش از ۱۵۰ معدن سنگ فعال و واقع شدن اصفهان در مرکز کشور به عنوان یک استان استراتژیک که دسترسی آسان را به تمام نقاط کشور آسان کرده است باعث شده که این استان از این لحاظ رتبه بالایی داشته باشد، اما آنچه پاشنه‌آشیل صنعت سنگ در اصفهان به شمار می‌رود برندهای سنگ استان است که با نام چین و ایتالیا در بازار جهانی شهره شده است. به‌ گفته بسیاری از فعالان معدنی، دلیل این موضوع که یکی از چالش‌های بزرگ صنعت سنگ به شمار می‌رود، صادرات سنگ خام بدون توجه به فرآوری مطابق نیاز روز دنیا است که هم موجب زمینگیر شدن صنعت سنگ شده و هم سبب شده تا این صنعت تنها با ۴۰ درصد از پتانسیل خود فعالیت کند.

خطر خارج شدن اصفهان از فضای رقابتی
رییس انجمن همگن صنایع سنگ استان اصفهان در پاسخ به این سوال که آیا این مشکلات می‌تواند صنعت سنگ اصفهان را از فضای رقابتی خارج کند، تصریح می‌کند: متاسفانه مشکلات عدیده‌‌ای که در صنعت سنگ اصفهان وجود دارد، باعث شده هزینه‌‌های تولید تا ۲۰۰ درصد بالا برود و افزایش پیدا کند و این مساله خطر خارج شدن اصفهان از فضای رقابتی را دوچندان می‌کند.رضا احمدی می‌افزاید: طی سال‌‌های اخیر صنعت سنگ اصفهان از مرحله استخراج تا فروش در بازارهای جهانی با هزارتوی مشکلات مواجه شده و عدم توجه به این مساله و بی‌‌توجهی مسوولان و عمل نکردن دولت به تعهدات خود باعث شده که صنعت سنگ با مشکلات جدی روبه‌رو شود.
وی ادامه می‌دهد: با وجود چنین مشکلاتی چه انتظاری می‌توان از بازار تولید و صنعت سنگ داشت. اگر حمایتی از این صنعت نشود و سیاست‌‌های حمایتی نادیده گرفته شود، اجازه می‌دهیم این صنعت به نابودی نزدیک شود.
در حال حاضر حدود هشت هزار واحد صنعتی در استان اصفهان فعال است که نزدیک به یک‌چهارم آن یعنی حدود دو هزار واحد به فرآوری سنگ اختصاص یافته که این موضوع بیانگر سهم قابل توجهی از تولید و اشتغال استان اصفهان در این زمینه است.
براساس محاسبات می‌توان دریافت که ۵۰ واحد از این سنگبری‌‌ها برای تامین نیاز داخل استان کفایت می‌کند، اما وجود این تعداد واحد سنگبری در استان اصفهان نشان از تولید در حد بازار مصرف کشور و صادرات این محصول به خارج را دارد و سرمایه‌گذاری در بخش صنعت سنگ به عنوان یک صنعت پربازده، به راحتی می‌تواند قدرت تاثیرگذاری بخشی از اقتصاد ایران را در عرصه‌‌های جهانی تضمین کند.
نکته اینجاست که تا زمانی که سنگ‌‌های بزرگ بر سر راه سنگبری‌‌ها و صنعت سنگ باشد، نمی‌توان به آینده این صنعت امیدوار بود. با توجه به اینکه ۹۰ درصد واحدهای صنعتی فعال اجاره‌‌ای هستند و مالکان اصلی این واحدها نتوانسته‌‎اند در صنعت سنگ ادامه فعالیت بدهند، به همین دلیل این واحدها را اجاره داده‎اند و افرادی که این واحدها را اجاره کردند پس از مدتی که در این صنعت فعالیت می‌‌کنند به دلیل عدم سوددهی کار خود را تعطیل می‌کنند و واحدها را تحویل صاحبان‌شان می‎‌دهند.

زخمی که ناسور شده است
رضا مقدری کارشناس اقتصاد در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه مشکلات صنعت سنگ در اصفهان از چه زمانی حادتر شد، می‌گوید: مشکلات صنعت در زمان تدوین طرح هدفمندی یارانه‌‌ها در مجلس شروع شد و مانند یک زخم هر روز ناسورتر شد.
وی ادامه می‌دهد: دولت قرار بود بسته‌‌های حمایتی به تولیدکنندگان بدهد، اما این بسته‌‌ها به دست تولید نرسید و آنچه که عایدشان شد تنها هزینه بود که باعث بی‌رغبتی تولیدکنندگان شد.
در این زمینه یک پیشکسوت حوزه سنگ نیز اظهار کرد: رکود در بازار تولید ساخت‌و‌ساز و همچنین تحریم و کم‌توجهی دولت به مشکلات بخش خصوصی، قوانین دست‌و‌پاگیر و بوروکراسی‌های اداری و همچنین مالیات بر ارزش‌افزوده باعث شده که سنگبری‌ها با مشکلات عدیده‌‌ای روبه‌رو شوند. محمد دفاعی ادامه می‌دهد: مالیات بر ارزش‌افزوده باید به شکل کارشناسی از سنگبری‌ها اخذ شود تا به این حد تولید‌کنندگان دچار چالش نشوند.
وی تصریح می‌کند: مالیات بر ارزش‌افزوده‌‌ای که از کارخانجات سنگبری اخذ می‌شود هیچ مبنای منطقی و شرعی ندارد.
رییس انجمن صنفی کارفرمایان سنگبری استان اصفهان نیز در این ارتباط به بازار می‌گوید: برای نیل به اهداف و استفاده از ظرفیت‌های کارشناسان این صنعت امری ضروری محسوب می‌شود.
علی نادری می‌افزاید: متاسفانه در شرایط فعلی بسیاری از افراد به علت هزینه‌های بالای فرآوری این محصول به خام‌فروشی روی آورده‌اند تا دغدغه‌ای در زمینه فرآوری نداشته باشند و این موضوع به معنای هدررفت منابع کشور است.
وی تاکید می‌کند: متاسفانه به دلایل ذکر شده در بازار جهانی تعداد زیادی از واحدهای سنگبری اصفهان که قطب عمده تولید سنگ کشور محسوب می‌شوند از بازار رقابت خارج شده‌اند و به جای محصولات آنها، محصولات چین، برزیل، هند جایگزین شده است.
بیش از دو هزار واحد سنگبری در استان اصفهان فعالیت دارند که ۸۰۰ سنگبری در منطقه محمود‌آباد هستند. واحدهایی که این روزها با مشکلات بسیاری دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند و بسیاری از تولیدکنندگان را تا مرز تعطیلی کشانده‌ا‌ند، مشکلاتی که به گفته فعالان این عرصه از سال ۹۵ شروع شده و تاکنون ادامه داشته است‌، باعث تعطیلی کارخانجات سنگ شده که باید هرچه زودتر برای آنها فکری شود.