مهران نشیبی سرپرست تیم کانون کوهنوردی شرکت فولاد خوزستان، در گفت و گو با خبرنگار رویداد گفت: در این صعود که انجام آن سه روز بطول انجامید کوهنوردان لحظات فرح بخشی را در دل طبیعت زیبا و کوهستانی منطقه سپری کردند و از مزایای ارزشمند ورزش در تامین سلامتی روح و جسم، بهره فراوانی بردند.

سفر ما به مقصد قرارگاه پلور در جاده هراز عصر روز دوشنبه 21 مرداد آغاز شد و با سپری کردن مسیر، ظهر روز سه‌شنبه 22 مرداد به قرارگاه رسیدیم؛ و همنوردان جهت اسکان در خوابگاه‌هایی که از طریق پرتال فدراسیون کوهنوردی رزرو شده بود مستقر شدند. درحال ثبت اسامی صعودکنندگان در دفتر سالن مدیریت بودیم که آسمان شروع به بارش بارانی زیبا نمود.

جلسه توجیهی قبل از صعود توسط سرپرست و رهنمودهای پیشکسوتان برگزار شد و با پرسش‌های همنوردان به پایان رسید.

صبح روز چهارشنبه 23 مرداد طبق برنامه کنار درب قرارگاه منتظر پاترول‌ها برای اعزام‌مان به سمت حسینیه صاحب الزمان(عج) گوسفند سرا که نقطه آغاز پیمایش بود، شدیم. هوا مه آلود و بسیار مطبوع بود، البته برای روزهای آتی هواشناسی جوی صاف را در ارتفاعات پیش‌بینی کرده بود.

پس از پیمودن جاده خاکی گوسفندسرا و بسته‌بندی کوله‌ها در گونی‌ها و تحویل به باربری، 10 دقیقه‌ای را نرمش و حرکات کششی انجام دادیم و پیمایش خود را از محل حسینیه در ارتفاع سه هزار و 120 متر آغاز نمودیم.

شیب ملایم مسیر پس از حدود یکساعت کم کم رو به افزایش گذاشت و استراحت اول به همنوردان داده شد، عازم بارگاه سوم بودیم تا شبی را در آنجا بگذرانیم و صبح پنجشنبه را به قصد صعود به قله حرکت کنیم. علیرغم گرمای هوا و موقعیت فصلی هر از گاهی شقایق‌های وحشی در مسیر، خودی نشان می‌دادند و عطر آویشن و گیاهان کوهی مسحورکننده بود.

با توجه به ارتفاع‌زدگی، چند تن از همنوردان مجبور به بازگشت به حسینیه شدند، نهایتاً پس از حدود چهار ساعت و نیم پیمایش به بارگاه سوم دماوند در ارتفاع چهار هزار و 200 متری رسیدیم.

نفرات منتخب برای صعود جهت هم هوایی تا یخچال اول در ارتفاع چهار هزار و 700 متری قبل از آبشار یخی صعود نمودند و سپس هرکدام از همنوردان دقایقی را به بیان مطالب فنی و تجربیات خود پرداختند و بعد از نیم ساعت به سمت پناهگاه و چادرهایمان برگشتیم.

نشیبی با اشاره به بیتی گفت: حتماً این یک بیت را شنیده‌اید: رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود، رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود. از نخستین نکات مهم در فعالیت کوهنوردی، آهسته و پیوسته حرکت کردن است که از چند جنبه دارای اهمیت می‌باشد. تقسیم انرژی برای ادامه دادن کل مسیر، با گام‌های آهسته و پیوسته میسر می‌شود، به ویژه در مسیرهای طولانی‌تر و دارای شیب بیشتر، همچنین لذت بردن از کوهستان و فعالیت کوهنوردی تنها در رسیدن به قله و مقصد نیست، بلکه تمامی طول مسیر و جاذبه‌های گوناگون آن می‌‎تواند لذت بخش باشند و هدف از صعود قله، استفاده از تمامی جاذبه‌ها و زیبایی‌های مسیر است. برداشتن گام‌های آهسته، تنفس‌های عمیق، نوشیدن مایعات شیرین و استراحت‌های بسیار کوتاه در طول مسیر، رسیدن به قله را آسان‌تر می‌کند.

وی در ادامه گفت: در ارتفاع نزدیک چهار هزار و 800 متر بخاطر ترافیک سنگین دیگر گروه‌ها، اولین استراحت را داشتیم. شیب تند زیر آبشار یخی را به سمت بالا ادامه دادیم و هر نیم ساعت یکبار استراحت درجا داده می‌شد.

هوا نیمه ابری شده بود، پاکوپ پشت یال را انتخاب کردیم تا از شر بادهای غربی در امان باشیم، گهگاهی از تراکم ابرها کاسته می‌شد و پرتوهای خورشید از لابه لای ابرها به ما می‌رسید و به صعود دلگرم‌تر می‌شدیم. کوهنوردانی از بالا می‌آمدند، همه صعود کرده بودند و با خنده‌ای بر لب جملات دلگرم کننده و تبریک با زبان و گویش‌های مختلف به ما می‌گفتند.

حدود ساعت یازده ظهر تپه گوگردی را پشت سر گذاشتم و چیزی تا قله نمانده بود. ارتفاع حدود پنج هزار و 500 متر است و کم کم بخارات گوگردی به مشام می‌رسد. در برخی مناطق از حفره‌های کوچکی روی زمین گاز گوگرد بیرون می‌زند و در فضا می‌پیچد. گاز گوگرد، باد شدید و ارتفاع بالا، تنفس را بسیار دشوار کرده بود. یاس به دل راه نمی‌دهیم و ادامه مسیر را پیش می‌گیریم. بخاطر جلوگیری از گاز گرفتگی، لیموترش‌هایی پاره شده و آب لیمو همراه آورده بودیم و بر دستمال سر و گردن و ماسک‌های خود آغشته نمودیم. از کنار دهانه گوگردی بزرگ عبور می‌کنیم، بادی که از پشت سر می‌وزد ما را از آن مصون نگه می‌دارد. صدای تنوره آتشفشانی می‌آید اما گوگرد زیاد آزاردهنده نیست.

بلاخره ساعت 11:30 دقیقه بر بام ایران گام نهادیم و بعد از تبریک و شاد باش به یکدیگر و گرفتن عکس‌های یادگاری تصمیم به برگشت گرفتیم.

مسیر شن اسکی را پیش گرفتیم و سریع‌تر ارتفاع را کم می‌کنیم. پایین دست ابرها کنار رفته‌اند و منظره دیدنی است. آبشار زیبای یخی از زیر ابرها بیرون آمده و خودنمایی می‌کند. کمی پایین‌تر جان پناه هم دیده می‌شد.

وی با ذکر نکته‌ای صحبت‌های خود را به پایان رساند و گفت: ارتفاع نسبی قله دماوند که با اندازه‌گیری ارتفاع قلّه نسبت به پست‌ترین درّه بین این قله و نزدیک‌ترین قلّه مرتفع‌تر آن مشخص می‌گردد، چهار هزار و 661 متر است که به همین علت کوه دماوند را در رده دوازدهم بلند قامت‎ترین قلّه‌های جهان از نظر ارتفاع نسبی قرار می‌دهد.