البته تداوم این درآمد شگفت‌‌‌‌‌‌انگیز نیازمند صرف هزینه در اکتشاف و سرمایه‌گذاری در نوآوری‌‌‌‌‌‌های این حوزه است. موضوعی که به‌نظر می‌رسد میانگین سالانه آن حدود ۱۲درصد کل درآمدهای صنایع مس جهان است.

رقمی که کفاف احداث پروژه‌های جدید و افزایش ابعاد درآمد در دو بخش صنعت و معدن و بنگاه‌های فعال مرتبط با مس را نمی‌دهد. گزارشی که اخیرا از سوی S&P منتشرشده به‌وضوح نشان می‌دهد سرمایه‌‌‌‌‌‌گذاران مس محافظه‌‌‌‌‌‌کارتر شده و کمتر سرمایه‌گذاری می‌کنند.

از آن‌سو شرکت‌ها بر فناوری‌های مربتط با افزایش عمر معادن تمرکز کرده‌‌‌‌‌‌اند، به‌‌‌‌‌‌ویژه آن دسته از معادن که حاوی رگه‌‌‌‌‌‌هایی با عیار بالا و دارای پروژه‌های سودآور هستند چنین رویکردی دارند. دلیل چنین اقدامی نیز مشخص است: زمان زیادی برای توسعه یک معدن جدید و تلاش‌های اداری طاقت‌‌‌‌‌‌فرسا موجبات پرهیز از کلید زدن پروژه‌های جدید شده‌است؛ در واقع در شرایطی که زمان به‌ثمر نشستن یک پروژه کلان در بخش مس حدود ۱۶سال است، صرف‌کردن منابع در یک طرح جدید معقول به‌نظر نمی‌رسد. چنین وضعیتی موجب‌شده تا بین تقاضا و عرضه در بازار مس شکاف مشهودی بروز کرده و قیمت مس را بالا نگه دارد.

منبع: دنیای اقتصاد