معدن نامه: چرا صنایع پایین دستی فولاد در قالب سندیکای لوله و پروفیل به سنگ پیش پای صنایع بزرگ تبدیل شده اند؟

صنایع بزرگ کشور همواره به دلیل اینکه محصولات واسطه ای را به تولید می رسانند، تحت تاثیر صنایع پایین دستی به تولید و تجارت مشغولند.

در دهه های گذشته به دلیل صدور مجوزهای گوناگون و وجود رانت در توزیع ورق های فولادی برخی صنایع در قالب لوله و پروفیل شکل گرفته اند و به تولید مشغول شده اند. این صنایع اما به دلیل نبود شرایط رقابت نتوانسته اند خود را تجهیز کرده و در بازاری رقابتی به فعالیت مشغول شوند.

این صنایع بعدها در قالب تشکلی مطالبات صنفی خود را ادامه دادند و در نرخ گذاری تعرفه های واردات نقش آفرینی کرده انواع ورق را با این تعرفه های وارد کشور کردند.

حال رونق صادرات فولاد است این صنایع دادشان درآمده که فولاد مبارکه ورق مورد نیاز را به آنان نمی دهد این در حالیست که مدیران ارشد مبارکه همواره چنین موضوعی را تکذیب کرده اند.

داستان از این قرار است که چون صادرات فولاد به صرفه شده، برخی از صنایع پایین دستی به دنبال گرفتن سهمیه ورق فولادی با قیمت های غیر واقعی جهانی هستند. آنان بخشی از این میزان ورق ها را به تولید محصولات اختصاص می دهند اما بخشی دیگر را در بازارهای آزاد با قیمت های واقعی به فروش می رسانند.

با توجه به واقعی نبودن قیمت فولاد در کشور، نوعی رانت در آن ایجاد شده که برخی از گروه های ذینفع را وادار کرده به دنبال سهمیه های ارزان فولاد باشند و اجازه آزادسازی قیمت را ندهند.

در چنین شرایطی بهتر است قیمت فولاد آزاد شده و تعرفه واردات آن کاهش یابد که تولیدکننده واقعی و رقابتی در سایه آن به فعالیت های سالم اقتصادی مشغول شود.

تجربه چهارماه اخیر نشان داده که واقعی نبودن قیمت ها و تعیین قیمت های دستوری و فرمولیزه کردن آن چیزی جز تشویق و ترویج فساد را به دنبال نداشته است.

از این رو بهترین راه برای مبارزه با رانت و فساد کنونی آزادسازی قیمت ها در همه ابعاد است.