دبیر انجمن نوردکاران فولادی ایران ادامه داد: اما اینکه با چه ابزار و مکانیسمی این کار را انجام بدهد، حداقل در حوزه فولاد و محصولات فولادی استفاده از مکانیسم بورس کالا مهم‌ترین نگاهی است که در این عرصه وجود دارد.
وی گفت: مطابق آمارها در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ میزان عرضه شمش در بورس تقریبا نصف میزان عرضه محصولات نوردی بوده و این یک ایراد بزرگ است و این نگاه باید تغییر کند.
براری اضافه کرد: متاثر از همین مساله، نوردکاران در سال ۱۴۰۰ سال سختی داشتند و برخی دیگر از عوامل ازجمله قطعی برق و گاز، نوسانات و تعدد سیاست‌گذاری‌ها، مکانیسم‌های صادراتی و همچنین کمبود مواد اولیه، بر این سختی دامن زد.
وی اظهار داشت: زنجیره فولاد کاملا بومی بوده و از ابتدا تا انتهای زنجیره در داخل کشور وجود داشته و کمترین میزان وابستگی به خارج را دارد و انتظار می‌رود مدیریت عادلانه‌ای در سرتاسر زنجیره به‌ویژه در نحوه تقسیم سود آن وجود داشته باشد.
این مقام صنفی یادآوری کرد: در سال ۱۴۰۰ کمترین حاشیه سود (در بیشتر ایام سال بین چهار تا پنج درصد) در بخش نوردکاران فولادی بوده، درحالی‌که مطابق آمارهای رسمی حداقل رشد هزینه‌های تولید بالای ۱۰ درصد قیمت تمام شده بوده است؛ اما در سایر حلقه‌های زنجیره این سود بیشتر است.
براری تاکید کرد: به نظر می‌رسد پرهیز از مدیریت بخشی و وجود نگاه کلان به زنجیره، راهگشای مشکلات در زنجیره فولاد است.
وی خاطرنشان کرد: سال ۱۴۰۱ سالی سرنوشت‌ساز در بخش‌های مختلف اقتصادی ازجمله صنعت فولاد است و به‌ویژه با اجرای طرح ملی مسکن از فولاد و محصولات فولادی استفاده می‌کنند، باید توجه ویژه‌ای به سرتاسر زنجیره به‌خصوص نوردکاران که تولیدکننده میلگرد، نبشی و سایر محصولات طویل هستند، شود.
کل زنجیره فولاد در بورس باشد
دبیر انجمن نوردکاران فولادی ایران یادآور شد: امروز نوردکاران فولادی به‌عنوان بخش تمام خصوصی فولاد در کشور مشغول فعالیت‌اند که بالای ۶۰ هزار نفر اشتغال ایجاد کرده و قابلیت افزایش این میزان اشتغال را نیز دارد، زیرا واحدهای تولیدی به دلیل کمبود مواد اولیه با کمتر از ظرفیت واقعی‌شان مشغول فعالیت‌اند.
براری تاکید کرد: امروز این ظرفیت در نوردکاران فولادی هست که تولیدشان را افزایش دهند و علاوه بر تأمین کامل بازار داخل، به بازارهای صادراتی نیز نگاه داشته باشند و به ارزآوری و اشتغال‌زایی بپردازند.
این مقام صنفی اضافه کرد: اگر قرار است الزامی به عرضه محصولات در بورس وجود داشته باشد، باید این الزام برای کل محصولات زنجیره فولاد آن هم به‌صورت حداکثری باشد، نه اینکه به‌طور مثال فشار فقط به انتها یا میانه زنجیره باشد.
وی تاکید کرد: نوردکاران که در انتهای زنجیره هستند، نیز باید بتوانند در بورس کالا نیازهایشان را با قیمت خوب و منطقی و با حاشیه سود مناسب تامین کند تا به تولید و مدیریت بازار بپردازند.
