به گزارش معدن نامه، بهروز رادفر ضمن بیان این مطلب گفت: در روش ابداعی بدون صرف بودجه توانستیم آب را وارد دوباره چرخه مصرف و از لوله کشی های موجود هم برای انتقال آب برگشتی استفاده کنیم.

او افزود: نمونه برداری های ما نشان می دهد که حداقل با این روش، 6 لیتر بر ثانیه آب را بازیافت کرده و حدود 10 سال، جلوی دفع پساب از کارخانه پایلوت را به طور کامل خواهیم گرفت.

رادفر ادامه داد: در کارخانه پایلوت کنسانتره تیتانیوم، آب تنها به عنوان روش انتقال دهنده مواد استفاده می شد روی این موضوع تمرکز کردیم که چگونه می توان این آب را با توجه به وضعیت نامناسب آب در منطقه بازیابی کرد.

مدیر مرکز نیمه صنعتی تیتانیوم درباره روش ابداعی بازیابی آب در این مرکز گفت: برای این منظور، 2 حوضچه به عنوان حوضچه های رسوب گیر در بیرون از کارخانه حفر شد. همچنین یک حوضچه دیگر به عنوان سر ریز از حوضچه های ته نشینی حفر شد تا آب رسوب گیری شده به این حوضچه انتقال پیدا کند.

بر اساس گزارش ایمیدرو، بازیابی واحد پایلوت کارخانه تیتانیوم کهنوج در حالی اجرا شد که از اواسط دهه هشتاد تاکنون حدود 6 تا 8 لیتر بر ثانیه آب با لجن خروجی از این واحد به بیرون از کارخانه هدایت و در محیط رها می شده است. همچنین، غلظت لجن خروجی بسیار بالا بود و علاوه بر عبور از شاخص های استاندارد موجود، مشکلات زیادی برای محیط ایجاد می کرد و حتی به دلیل اینکه از سوی محیط زیست استان، نمونه برداری فصلی می شده اخطار هایی نیز در این زمینه دریافت شده بود.

وی ادامه داد: در کانال های بین حوضچه ها نیز برای تصفیه بهتر آب، از سنگ ریزه های حاصل از سرند مواد ورودی کارخانه به عنوان فیلتر استفاده شد. بر اساس نتایج اعلام شده از سوی آزمایشگاه مورد اعتماد سازمان محیط زیست استان، شاخص رسوب موجود در آب (TSS) از ۶۰۰۰ به ۴۹ کاهش یافت.

منبع: ایمیدرو