به گزارش معدن نامه، غلام سرور نوتی زهی در خصوص جذابیت‌های معدنی استان اظهار کرد: معدن در بخش گردشگرى استان سیستان وبلوچستان جایگاه ویژه اى دارد زیرا از شمال استان تا جنوب آن که حدود 900 کیلومتر طول دارد، آثار تونل‌هاى چند کیلومترى و چاه‌هاى عمیق با دهانه‌هاى متفاوت در سنگ‌هاى گرانیتى مشاهده می‌شود که قدمت این آثار را متخصصان زمین‌شناسى بین 1500 تا 1600سال تخمین زده‌اند.

او ادامه داد: به لحاظ تاریخی در نزدیکى این معادن آثار کوره‌هاى ذوب فلزات که معمولا از هیزم استفاده کرده اند به وفور دیده می‌شود. حتی در آزمایشاتى که روى سرباره‌ها‌ى کنار کوره‌ها انجام شده، فلز مس با عیار ١ الى 1.5 درصد مشاهده کرده‌اند که ارزش فرآورى مجدد این ماده معدنى را نشان می‌دهد.

رئیس خانه معدن سیستان و بلوچستان افزود: از این نمونه آثار یکى در پنج کیلومترى شمال شهر زاهدان و یکى در٣٥ کیلومترى جنوب زاهدان قرار دارد و محدوده جنوب را شرکتى ثبت کرده و پس از اکتشاف پروانه شش تن طلا را گرفته است.

نوتی‌زهی با بیان اینکه اغلب معادن متروکه معادن شدادى محسوب می‌شوند، گفت: سیستان و بلوچستان ظرفیت‌های بسیاری در بخش معدن برای جذب گردشگر دارد که می‌توان با برنامه‌ریزی از آنها بهره‌برداری کرد چرا که مردم سیستان و بلوچستان از معدنکاری و نقش تولید ثروت آن آگاه هستند و فعالان معدنی را دوست دارند. بنابراین با آمدن گردشگران داخلی و خارجی به معادن استان مطمئنا استقبال می‌کنند.

او افزود: در جنوب استان سیستان و بلوچستان، 90 کیلومترى شمال چابهار محدوده‌اى به نام گِل‌فِشان که تپه‌هایى به ارتفاع تقریبا 100 تا 150 متر دارد، واقع شده است. از این تپه‌های معروف به گِل‌فِشان که پدیده‌ای طبیعی است گل‌ولای از زیر زمین به شکل چشمه‌وار به سطح زمین می‌رسد و شکل ماهوری بخود می‌گیرد. در این محل گِل‌ به صورت حباب در طول وعرض سه متر در سه متر به بالا پرتاب می‌شود. مردم محلى معتقدند که این گل خاصیت مداوایى پوستى دارد. این در حالی است که از این موارد در سطح استان مناطق مستعد معدنى فراوانى وجود دارد و برای گردشگران جذاب خواهد بود. 

منبع: روابط عمومی خانه معدن ایران