به گزارش بیرونیت بر اساس مصاحبه‌ای که در ماه گذشته از او منتشر شده نکات قابل توجهی وجود دارد که می‌تواند سرلوحه کار مدیران فولادی قرار گیرد.

سعید بزرگی در این مصاحبه می‌گوید که در زمان شروع به کار تیم جدید در خرداد سال ۹۹، پلنت در وضعیت خاموش و با ۱۲ هزار تن موجودی گندله، تعهدات ارزی انجام نشده در بانک مرکزی، برون سپاری بخشی از فعالیت های اصلی سازمان، بدون وجود واحد نگهداری تعمیرات با فرایندهای تنظیم شده، قرار داشت.

او می‌افزاید: حقوق پرسنل با وجود عدم هماهنگی در مبالغ معمولاً در هفته دوم هر ماه پرداخت می‌شد و برای شات دان در کارخانه پاداش پرداخت می‌شد و به تبع آن سازمان به متوقف بودن پلنت عادت کرده بود.

بزرگی می‌گوید: وضعیت موجودی انبار قطعات یدکی بسیار ضعیف و اطلاعات بسیار محدودی از قطعات یدکی مورد نیاز وجود داشت.

به گفته او بخشی از آب مصرفی کارخانه با تانکر تامین می‌شد و به طور متوسط ۴۲ هزار تن تولید ماهیانه صورت می پذیرفت و با داشتن انبار های متعدد و بدون سیستم کنترل موجودی سرنوشت نامعلومی برای قطعات یدکی و برخی از کالاها وجود داشت و در تمام سیستم حتی یک نفر مسلط به دانش تولید به روش میدرکس حضور کامل نداشت.

بزرگی می‌افزاید: چارت سازمانی مدونی در اختیار نداشتیم و از ساختار سازمانی شرکت تعریف درستی در دست نبود. این‌ها تنها بخشی از شرایط شرکت در زمان حضور تیم فعلی در کارخانه بود و  پس از گذشت ۱۷ ماه کارخانه در شرایط متفاوتی قرار دارد، با دپو بیش از ۲۲۰ هزار تن گندله و موجودی ریالی ارزی بسیار مناسب، تعهدات ارزی در سامانه بانک مرکزی از منفی ۲۷ درصد به مثبت ۱۸۹ درصد رسیده است و موفق شدیم در این مدت نزدیک به ۲۰۰ میلیون دلار ارز آوری برای کشور داشته باشیم. این در شرایطی است که تمامی ارز حاصل از صادرات به کشور وارد شده و در اختیار سامانه نیما قرار گرفته است.