در شرایطی که امید به سیاست‌‌‌های حمایتی دولت پکن از بخش ساخت‌‌‌وساز عامل اصلی رونق نسبی معاملات فولاد و سنگ‌‌‌آهن به‌‌‌شمار می‌رود، حرکت دنیا به سمت استفاده از انرژی‌‌‌های پاک و تورم بالای جهانی، از حفظ قیمت سایر فلزات در سطوح بالا حمایت می‌کند. در این شرایط، وضعیت فلزات صنعتی به‌مراتب بهتر از وضعیت سنگ‌‌‌آهن و فولاد است و برآوردهای جهانی روزهای بهتری را برای مس و آلومینیوم نسبت به سنگ‌‌‌آهن و فولاد پیش‌بینی می‌کنند.

اقبال به معاملات سنگ‌‌‌آهن بازگشت
در روزهای پایانی سال‌جاری میلادی، اقبال به معاملات سنگ‌‌‌آهنی‌‌‌ها بازگشت و برخلاف پیش‌بینی‌‌‌های قبلی، سنگ‌‌‌آهن که ظرف هفته‌‌‌های قبل و در نیمه ماه نوامبر تا ۸۹دلار به ازای هر تن نیز سقوط کرده بود، مجددا تا مرز ۱۲۰دلاری شدن صعود کرد. به گزارش پلتس، در روز پایانی هفته قبل، یعنی جمعه هفدهم دسامبر، هر تن سنگ‌‌‌آهن فاین (ریزدانه) عیار ۶۲‌درصد تحویل بنادر شمالی چین با نرخ ۱۱۸دلار و ۲۵سنت مورد معامله قرار گرفت.

برنامه دولت چین در زمینه کاهش تولید فولاد در این کشور ظرف نیمه دوم سال‌جاری میلادی و در ادامه رکود در بخش ساخت‌‌‌وساز مسکن چین باعث شده بود تا از رونق معاملات سنگ‌‌‌آهن در ۶ماهه دوم سال‌جاری میلادی کاسته شود؛ اما اعلام حمایت جدید دولت پکن از بخش ساخت‌‌‌وساز برای سال آینده میلادی به ایجاد رونق نسبی مجدد در معاملات سنگ‌‌‌آهن در روزهای پایانی سال‌جاری میلادی منجر شد. در عین حال، میزان افت تولید فولاد چین در نیمه دوم سال‌جاری میلادی به‌مراتب بیش از هدف تعیین‌شده از سوی دولت پکن بود و همین موضوع، انتظار رشد فولادسازی را در چین ظرف روزهای پایانی سال‌جاری میلادی تقویت کرده و از رونق نسبی معاملات سنگ‌‌‌آهن در سال‌جاری میلادی حمایت کرد. نزدیکی به تعطیلات سال نو میلادی موضوع دیگری است که از رشد بهای سنگ‌‌‌آهن حمایت کرد. انتظار می‌رود همزمان با تعطیلات سال نو میلادی، از حجم ارسال محموله‌‌‌های سنگ‌‌‌آهن به چین به دلیل تعطیلات کاسته شود. از همین رو، عموما در هفته‌‌‌های پیش از آغاز تعطیلات سال نو میلادی، افزایش خرید سنگ‌‌‌آهن به منظور ذخیره‌‌‌سازی در انبار، امری رایج است که این موضوع نیز از رشد قیمتی در این بازار حمایت کرد.

البته تمامی سیگنال‌‌‌های اثرگذار بر بازار سنگ‌‌‌آهن در چین افزایشی نیست. موجودی سنگ‌آهن در ۴۵بندر چین همچنان رو به رشد است و طی هفته جاری به ۱۵۷میلیون تن رسیده است. ظرف هفته‌‌‌های گذشته فعالیت بارگیری و تخلیه سنگ‌‌‌آهن در بنادر چین و استرالیا به دلیل توفان کاهش یافته و در برخی موارد متوقف شده بود که این توفان نیز برطرف شده است؛ این موضوع می‌تواند به افزایش سرعت بارگیری سنگ‌آهن در مبدا و همچنین افزایش سرعت تخلیه آن در مقصد منجر شود. این امر موجب افزایش موجودی سنگ‌‌‌آهن در بنادر چین شده است که از این منظر زمینه عقبگرد قیمتی در این بخش را فراهم می‌کند.

کاهش تولید فولاد فراتر از برنامه
چین، بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد جهان، از ژانویه تا نوامبر امسال برابر ۹۴۶میلیون و ۳۶۰‌هزار تن فولاد تولید کرد که این رقم نسبت به میزان تولید فولاد این کشور در ۱۱ماه ابتدایی سال قبل کاهش ۶/ ۲درصدی داشته است. در این شرایط، Huatai Futures اعلام کرد، با توجه به اینکه هدف کاهش تولید فولاد خام در چین ظرف ۱۱ماه ابتدایی سال‌جاری محقق شده و حتی بیش از برنامه نیز پیشروی داشته است، احتمالا برخی فولادسازان چینی افزایش تولید را آغاز خواهند کرد. در عین حال در ۱۱ماه ابتدایی سال‌جاری میلادی، چینی‌‌‌ها برابر ۷۹۶میلیون تن چدن خام تولید کردند که این رقم نسبت به میزان تولید چدن در چین کاهش ۲/ ۴درصدی داشت. بنابراین کاهش تولید چدن در چین فراتر از افت تولید فولاد در این کشور بوده است و به‌شدت احتمال افزایش تولید در هفته‌‌‌های پیش‌رو وجود دارد. موجودی فولاد کارخانه‌‌‌های چین در هفته منتهی به ‌روز جمعه ۱۷دسامبر برای پنجمین هفته متوالی کاهش یافت و به ۴/ ۴میلیون تن رسید که این رقم کمترین میزان موجودی فولادسازان چینی پس از سال ۲۰۱۹ است. کاهش موجودی، آن هم در شرایطی که انتظار می‌رود فعالیت ساخت‌‌‌وساز در چین با حمایت‌‌‌های دولتی مجددا رونق بگیرد، زمینه حمایت قیمتی از فولاد و البته سنگ‌‌‌آهن را رقم زد.

برخی شرکت‌های توسعه‌‌‌دهنده املاک در چین با بحران مالی روبه‌رو شده‌‌‌اند؛ اما تصمیمات اخیر دولت پکن، همچون تزریق نقدینگی با کاهش ضریب ذخیره قانونی موسسات مالی این کشور و اعلام حمایت از شرکت‌های توسعه‌‌‌دهنده املاک که با بحران بدهی روبه‌رو نیستند، باعث شده است تا برخی از فعالان بازار انتظار تقاضای باثباتی را برای فولاد در این کشور داشته باشند. این موضوع، زمینه حفظ قیمت در سطوح فعلی را فراهم می‌کند. البته برخی از تحلیلگران نیز نظری خلاف رویه دارند و معتقدند دوران تکیه چین بر بخش ساخت‌وساز به اتمام رسیده است که این موضوع باعث عقبگرد قیمتی در بخش تقاضا و بهای سنگ‌‌‌آهن می‌شود.

سنگ‌‌‌آهن و فولاد از رالی صعود قیمت فلزات جا مانده‌‌‌اند
موسسه «فیچ» در نیمه دسامبر، گزارشی از برآورد تقاضا برای فلزات و محصولات معدنی در سال‌جاری میلادی ارائه کرد که در آن از بهبود تقاضا برای فلزات و محصولات معدنی و در عین حال، افزایش سوددهی فعالیت در این بخش خبر می‌دهد. در این گزارش نیز آینده بخش فولاد و سنگ‌‌‌آهن به‌روشنی سایر بخش‌‌‌ها ترسیم نشده است. در گزارش موسسه فیچ آمده است، محدودیت زنجیره تامین به دلیل شیوع ویروس کرونا در سال آینده میلادی همچنان باقی می‌‌‌ماند؛ اما با توجه به کاهش تدریجی محدودیت اعمالی از سوی اقتصادهای بزرگ و کاهش محرک‌‌‌های مالی انتظار می‌رود اثرگذاری این ویروس بر اقتصاد جهانی به‌مراتب کمتر باشد. در واقع، باید شاهد کاهش اثرگذاری تورمی سیگنال‌‌‌های اقتصادی بر بازارهای کالایی باشیم.

در گزارش موسسه «فیچ» پیش‌بینی شده است که استرالیا و برزیل باید در سال‌‌‌ آینده بر میزان تولید سنگ‌آهن بیفزایند که این موضوع فشار کاهشی بر قیمت این محصول وارد می‌کند. با وجود این، همچنان بهای این محصول در نقطه تعادلی قرار خواهد گرفت. اما در سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۵ این بازار با مازاد عرضه روبه‌رو می‌شود که این موضوع باعث فشار قیمتی بر این بازار می‌شود. برخلاف رویه کاهشی برآوردشده برای بازار سنگ‌‌‌آهن و فولاد، اغلب موسسات بین‌المللی روزهای خوشی را برای سایر فلزات صنعتی برآورد می‌کنند. حرکت دنیا به سمت استفاده از انرژی‌‌‌های پاک باعث رونق معاملات بخش فلزات صنعتی می‌شود و تقاضا را برای فلزاتی مانند مس، آلومینیوم و نقره افزایش می‌دهد. این موضوع از تثبیت نرخ در این بخش حمایت می‌کند. در گزارش موسسه «فیچ» آمده است، حرکت دنیا به سمت استفاده از انرژی‌‌‌های پاک از تقاضای بلندمدت برای مس حمایت می‌کند. موسسه CRU پیش‌بینی کرده که سهم انرژی‌‌‌های پاک از تقاضای جهانی برای مس از ۵‌درصد در سال ۲۰۲۱ به ۲۰‌درصد در سال ۲۰۳۵ برسد. این موضوع سیگنالی در جهت حمایت از رشد قیمتی فلز سرخ در سال‌های پیش‌‌‌رو خواهد بود. در گزارش موسسه «فیچ»، آینده‌‌‌ای مثبت برای آلومینیوم پیش‌بینی شده است. در این گزارش از استمرار کاهش تولید آلومینیوم به دلیل کسری برق در سال آینده میلادی تاکید شده است. به‌‌‌علاوه عدم‌قطعیت از تامین برق در چین در بلندمدت باعث می‌شود تا سرمایه‌گذاری جدید در ظرفیت‌‌‌سازی برای آلومینیوم در چین رو به کاهش بگذارد. این موضوع به کاهش تولید آلومینیوم در بلندمدت منجر شده و تعادل این بازار را در بلندمدت محدود می‌کند. موسسه CRU برآورد می‌کند که میزان موجودی آلومینیوم در بازارهای جهانی تا ۴۰روز کاهش یابد که این موضوع می‌تواند از روند نوسان نرخ در بازار جهانی حمایت کند.
منبع: دنیای اقتصاد