او با اشاره به اینکه پتانسیل صادرات صنعت فولاد در کشور موجود است، بیان کرد: چشم‌انداز صادرات فولاد بسیار عالی است و باید به تدریج به سمت صادرات سایر محصولات با ارزش افزوده بیشتر برویم. فولاد ما در جهان قابل رقابت است و به راحتی میتوانیم بازار هدف داشته باشیم.
شکرریز افزود: متاسفانه مشکل آزادسازی صادرات فولاد نیست، بلکه به دلیل قوانین صادراتی با مشکل مواجه هستیم.
او با اشاره به این که سیاست های صادراتی نوسان دارد، بیان کرد: تصمیم‌گیری‌های آنی در بخش صادرات مشکلات عدیده ای را به وجود می آورد پس بنابراین مشکل آزادسازی صادرات فولاد نیست.
شکرریز با تاکید بر توانایی صادرات فولاد ایران اظهار داشت: ما میتوانیم تا ۵۰ درصد محصولاتمان را بر اساس نیاز کشورهای همسایه صادر کنیم و تولیدات صادراتی بر اساس نیاز سنجی بازار هدف باشد.
به گفته او متعادل کردن بازار صادراتی در بخش فولاد بسیار در تقویت این بخش موثر است ما میتوانیم محصول را تا پیش از فرآوری صادر کنیم و بازار را از دست ندهیم.
معاون وزیر صنایع در دهه ۶۰ در ادامه با تاکید بر اجرای طرح جامعه فولاد گفت: معتقدم باید طرح جامع فولاد را دنبال کنیم و نقص های تولید را برطرف کنیم در حوزه تولید سنگ آهن باید اکتشافات را توسعه داده و برای کارخانجاتی که در مرکز مرز آبی قرار دارند از واردات سنگ آهن استفاده کنیم.
شکریز در پایان درباره احداث کارخانه‌های جدید در صنعت فولاد گفت: احداث کارخانه فولاد در حال حاضر منطقی نیست مگر آن که هماهنگ با طرح جامع فولاد باشد.
