به گزارش بیرونیت به نقل از S&P Global Platts؛ تولید فولاد سبز یا پاک برای دستیابی به اهداف جهانی کربن‌زدایی مطابق با توافقنامه پاریس در مورد تغییر اقلیم بسیار مهم است، اما چالش‌های زیادی در پیش رو است.
تولید فولاد فرآیندی با شدت انتشار بالای آلایندگی است. تولیدکنندگان فولاد تحت فشار قرار دارند تا اثرات زیست‌محیطی خود را کاهش دهند، زیرا سرمایه‌گذاران به طور فزاینده‌ای روی مسائل زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی تمرکز می‌کنند.
شرکت‌های بزرگ فولاد در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ متعهد به صفر کردن تولید دی‌اکسید کربن هستند. این در حالی است که براسساس داده‌های موسسه Trucost همچنان بیشترین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را صنعت فولاد ایجاد می‌کند.
اطلاعات انجمن جهانی فولاد از سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که ArcelorMittal بزرگترین تولیدکننده فولاد در جهان است. آلن نایت، رئیس مسئولیت شرکت‌ها و توسعه پایدار در ArcelorMittal اخیرا درباره تولید فولاد سبز گفته است که «شما نیازی به حذف تدریجی استفاده از فولاد ندارید. ما فقط باید روش ساخت آن را تغییر دهیم. این به معنای تغییر همه چیز است و به معنی تغییر آن به روندی است که گران‌تر است.»
نایت همچنین تاکید کرده است که «چند مسیر مختلف برای رسیدن به فولاد پاک وجود دارد. تولیدکنندگان می‌توانند فولاد قدیمی را بازیافت کنند، فولاد را با هیدروژن ایجاد کنند یا فرایندهای ساخت فولاد سنتی را با فناوری‌هایی که گازهای آلاینده را جذب می‌کنند، ترکیب کنند.»
وی در ادامه صحبت‌هایش خاطرنشان کرده است که «این صنعت در حال حاضر نرخ بازیافت بالایی دارد، اما تقریباً قراضه کافی برای تأمین تقاضای فولاد در جهان وجود ندارد. ArcelorMittal هر دو فناوری جذب و هیدروژن و کربن را دنبال می‌کند.»
طبق گزارش تحقیقاتی که محققان دانشگاه کلمبیا در ۹ مارس منتشر کردند، تولید فولاد مبتنی بر هیدروژن باعث افزایش شدید هزینه‌ها می‌شود. در این گزارش آمده است: «امروز هیچ رویکرد واحدی نمی‌تواند کربن‌زدایی عمیق به صنعت آهن و فولاد برساند و همه رویکردها منجر به افزایش قابل توجه هزینه تولید می‌شوند.»
نایت نیز در این‌باره تاکید کرده است که «اگرچه شاید با تولید فولاد سبز مصرف‌کنندگان نهایی در نهایت تفاوت زیادی در قیمت کالاهای خاص مشاهده نکنند اما این، چالشی را برای تولیدکنندگان رقابتی با فولاد ایجاد می‌کند که به روش قدیمی ساخته شده است.»
الکساندر شوولف، مدیرعامل فولادساز روسی Severstal نیز در این زمینه گفت: «هیدروژن به عنوان یک فناوری جذاب به نظر می‌رسد و امیدواریم فولادسازان روسی در آینده از آن استفاده کند. با این حال، علاوه بر هزینه بالاتر، در ذخیره‌سازی و انتقال هیدروژن نیز مواردی وجود دارد.»
نایت هم عنوان کرده است که «استفاده از جذب کربن و فناوری‌های مربوطه می‌تواند به شرکت‌های فولادی اجازه سوزاندن زباله‌ها و ایجاد محصولات جانبی با ارزش در طی عملیات ساخت فولاد خنثی از کربن بدهد. درباره فناوری جذب هیدروژن در مقابل کربن نیز ما فکر می‌کنیم که در این مرحله به جامعه مدیون هستیم که هر دو مورد را آزمایش کنیم.»
در حالی که رهبران جهان در حال آماده شدن برای گردهمایی جهانی آب و هوا در سال جاری هستند، استراتژی‌های کربن‌زدایی فولاد و سایر صنایع سنگین می‌تواند از جمله مباحث مورد بحث باشد.
چندین سازمان در حال ایجاد چارچوب یا راهنمایی برای ایجاد یک صنعت فولاد پاک‌تر هستند. کلر برودبنت، رئیس پایداری در انجمن جهانی فولاد در مصاحبه‌ای گفت: «این صنعت توجه می‌کند و سعی دارد برای تأمین منابع فنی در یک میز قرار گیرد. البته فشار برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای در بخش فولاد در حال افزایش است.»
در این میان، علاوه بر فشار دولت‌ها، مشتریانی که فولاد می‌خرند هم به دنبال گزینه‌هایی برای پاک کردن زنجیره تأمین محصولات مختلف هستند. به عنوان مثال، شرکت جنرال موتورز اخیرا متعهد شده است که تا سال ۲۰۴۰ یا قبل از آن فقط خودروهای الکتریکی تولید کند و به خنثی شدن کربن دست یابد. طبق گزارش سال ۲۰۲۰ انجمن جهانی فولاد، صنعت خودرو حدود ۱۲درصد از استفاده جهانی از فولاد را تشکیل می‌دهد.
در این شرایط به گفته رئیس مسئولیت شرکت‌ها و توسعه پایدار شرکت ArcelorMittal فشار سهامداران این شرکت و سایر شرکت‌های فولادی بر ما برای کاهش آلایندگی بسیار زیاد است.