محمد ابکا در گفتوگو با بیرونیت درباره مصوبه اخیر مجلس مبنی بر افزایش تعرفه برق مصرفی صنایع فولادی مطرح کرد: این مصوبات در واقع حمله به صنایع فولادسازی به روش احیای مستقیم کرده و به این خاطر است که در این روش، گاز و برق بیشترین مورد استفاده را دارد. به خاطر رایانهای که دولت به برق و گاز اختصاص میدهد، باعث شده است تا، سودآوری روش احیا مستقیم نسبت به روشهای دیگر نظیر کوره بلند افزایش یابد و الان فولادسازان توقع دارند که، همچنان این بارانهها به روال سابق باقی بمانند.
وی افزود: حال اگر امسال حاملهای انرژی را آزاد کنند، در مرحله اول سود فولادسازی احیا مستقیم پائین میآید و اگر این روش ادامه پیدا کند و حاملهای انرژی به قیمتهای بین المللی برسد، فولاد سازهایی که با این روش کار میکنند، با مشکل روبه رو میشوند.
ابکا درباره مداخلات دولت و مجلس در نحوه قیمتگذاری فولاد تشریح کرد: سیاست قیمتگذاری دستوری در سال جاری غلط بود. البته روی دیگر سکه آن است که چرا فولادسازان، بازار و مصرفکننده را در نظر نمیگیرند. اگر به این منوال قیمت فولاد افزایش یابد، بر روی بسیاری از صنایع مانند ساختمانسازی تاثیر میگذارد و از آن جایی که درآمد آحاد جامعه، متناسب با این موضوع افزایش نمییابد، در نهایت مردم متضرر میشوند.
وی در ادامه ضمن تایید مطالبهگری فولادسازان در بحث قیمتگذاری با اشاره به فشارهای ناشی از افزایش قیمت فولاد بر مردم خاطرنشان کرد: البته با این که حمله فولادسازها به قیمتگذاری دستوری درست بود، اما خودشان نیز رعایت نمیکنند و به دنبال سودهای بالا هستند، که این سودها کنترل شده نیست و به هر حال برنامه کشور، در بحث قیمتگذاری مطرح است. از آن جایی رفاه مردم نیز اهمیت دارد، با افزایش قیمت فولاد به طبع ساختمانسازی نیز متوقف میشود. اکنون توان خرید پایین است و جوانان توان خرید ماشین، مسکن و وسایل خانگی را ندارند و افزایش قیمت این موارد نباید در نتیجه افزایش قیمت فولاد برای کسب سود بیشتر، توسط ایشان باشد و باید این مسائل لحاظ شود.
مشاور طرح جامع فولاد با اشاره به مشکلات مطرح شده در همایش صنعت فولاد و آهن، پیرامون سند چشم انداز ۱۴۰۴ گفت: امسال دو موضوع اصلی در همایش فولاد و آهن مطرح شد. نخست پس از مطالعه طرح جامع فولاد، در بحث ظرفیتسازی، ما زودتر از موعد این برنامه، یعنی سال ۱۴۰۴ به ظرفیت مورد نظر خواهیم رسید. در سند چشم انداز در خصوص صادرات از این برنامه عقب هستیم و مصرف داخلی نیز، پائینتر از مفاد برنامه بوده است.
وی افزود: ایرادی که عدهای به این سند وارد میدانند آن است که در این طرح باید راهکار مصرف داخلی و صادرات داده شود، در حالی که این موضوع وابسته به رشد اقتصادی، افزایش ساخت و ساز، رشد صنعت و تشکیل سرمایهگذاری ثابت است که در این موارد توفیقات مورد نظر حاصل نشده است. لذا مصرف فولاد در حال حاضر کمتر از میزان مد نظر است.
محمد ابکا درباره علت ناهماهنگیهای مطرح شده در خصوص سند چشمانداز ۱۴۰۴ گفت: از آن جایی که این سند چشمانداز، تنها مربوط به یک رشته خاص نبوده است، بنابراین به دلایل مختلف، نظیر رشد اقتصادی کم، عدم سرمایه گذاری داخلی و خارجی، پیچیده بودن شرایط صادرات یا دیگر دلایل، ممکن است بعضی از سازمانها، سند چشمانداز را دنبال نکرده باشند. این مسائل مرتبط به بحث فولاد نیست و همین عوامل باعث کاهش استفاده از ظرفیت صنعت فولاد در کشور شده است.
وی با بیان اینکه مشکل اصلی امروز صنعت فولاد مصرف پائین فولاد است، افزود: بقیه ارگانها به خوبی این سند چشمانداز را رعایت نکردهاند و به طور مثال در بحث راه آهن توفیق چندانی حاصل نشده است و نه بنادر به میزان کافی گسترش یافتهاند، به طور کلی زیرساختهای مورد نظر وجود ندارد، به همین خاطر از چند سال قبل ما تاکید داشتیم، که دیگر کارخانه فولادسازی جدیدی در داخل کشور ساخته نشود و تمامی کارخانهها از این به بعد، در کنارههای خلیج فارس و دریای عمان ساخته شوند، که این طرح نیز صورت نپذیرفته است. در بحث زیرساختها، دولت امکانات احداث و توسعه بنادر و توسعه خطوط راه آهن یا توسعه خطوط انتقال آب و برق را ندارد.
رئیس هیات مدیره فولاد تکنیک با اشاره به چالشهای میان فولادسازان و معدنکاران اذعان داشت: یکی از بحثهای مهم دعوای میان سنگ آهنیها و فولادیها است. از طرفی فولادسازها معدنیها را به دلیل احداث کارخانه فولادسازی مواخذه میکنند و کمبود مواد اولیه خود را به خاطر این امر میدانند، از سوی دیگر معدنداران فولاد سازان را به دلیل ورود به بحثهای معدنی و در اختیار گرفتن معادن سنگ آهن، مورد سرزنش قرار میدهند؛ نتیجتا فولاد سازهایی که بزرگ نیستند، سرشان بی کلاه میماند و با مشکل در تامین مواد اولیه روبه رو میشوند.
وی افزود: معدنداران نیز به علت آن که در بورس فعالیت میکنند و لذا باید جوابگوی سهامداران باشند، این امر را توجیه میکنند. فولادسازها با اینکه مطابق اصل ۴۴ آزاد شدهاند، اما همچنان این تفکر برایشان وجود دارد که معدنیها ابتدا سنگ آهن را باید به آنها تخصیص دهند.
ابکا با اشاره به مشکلات زیرساختی در پیشبرد برنامه توسعه و راهکار برون رفت از آن گفت: احداث برخی کارخانهها در محلهای نامناسبی بوده است، اما به هر حال سند چشم انداز را دنبال کرده است. مصرف دست فولادسازان نیست و مصرف سرانه به شدت پایین است. سرمایهگذری ثابت بنا بر برنامه ششم توسعه قرار بوده است، سالانه ۲۱/۴ درصد باشد؛ که اکنون منفی است و هیچ کدام از شاخصهای برنامه ششم انجام نشده است. راهکار برون رفت از این مشکلات آن است که، ابتدا معدنداران و فولادسازان با مشارکت هم، زیرساختهای مورد نیاز را بسازند و منتظر دولت نباشند و در عوض دولت مشوقهایی را درنظر بگیرد، زیرا این خدمات تنها برای مصرف آنها استفاده نمیشود و بقیه صنایع نیز منتفع خواهند شد.
مشاور طرح جامع فولاد با اشاره به تاثیر رشد اقتصادی بر صنعت فولاد و رابطه این دو گفت: هم رشد اقتصادی بر صنعت فولاد تاثیر دارد و هم فولاد بر رشد اقتصادی و هنگامی که مصرف فولاد افزایش یابد، به معنای رشد اقتصادی است. باید شرایط اقتصادی کشور بهبود یابد و این امر انجام خواهد شد و این طور نیست که تا ابد رشد اقتصادی منفی باشد. اگر امید داشته باشیم تمام مسائل دیگر نظیر مشکلات مسکن، کمبود سرماگذاری و ارزش افزوده حل میشوند، آن زمان تمام کارخانهها و افزایش ظرفیتهایی که صورت گرفته است، به مثابه سرمایهگذاری است که، بعد از مدتی بازدهی خود را نشان خواهد داد.
وی افزود: به طور مثال زمانی که ما به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در سال برسیم، باید صبر کنیم تا مصرف افزایش یابد و با مدیریت دولت، تولید محدود شود. این کار در کشورهای دیگر نیز انجام میشود و مبحث آن با تصدیگری دولت در تولید متفاوت است. در جاهای دیگر دنیا نیز شاهد این امر هستیم، به طور مثال، صنایع فولادی با ۷۵ درصد ظرفیت خود کار میکنند و با ۱۰۰ درصد ظرفیت تولید انجام نمیشود.
ابکا در پایان درباره علت افزایش ظرفیتهای پی در پی با توجه به رکود بازار داخلی گفت: این طور نیست که چون مصرف به میزان کافی وجود ندارد تولید متوقف شود و افزایش ظرفیت صورت نگیرد، زیرا هرچه پیش میرویم، هزینههای احداث کارخانههای فولادسازی افزایش مییابد و بالاخره دولت و مسئولین باید فکری به حال مسائل اقتصادی کشور کنند.
مطالب مرتبط
نظرات کاربران برای این مطلب فعال نیست