به گزارش بیرونیت، علی شکرریز در گفت‌و‌گو با "بیرونیت" اظهار کرد: برای کالایی مانند فولاد که از تنوع محصول برخوردار است، قیمت‌گذاری دستوری و کنترل معنی ندارد؛ متاسفانه سیاست‌گذاران فکر می‌کنند با اعمال رویه و قانون و مقررات موفق می‌شوند وضعیت بازار فولاد را تنظیم کنند اما این پرسش مطرح است که سیاستگذاران آیا به این مساله فکر کرده‌اند که برای فولاد با این همه تنوع محصول چطور می‌خواهند به صورت دستوری قیمت‌گذاری کنند؟

او تصریح کرد: در گذشته شاهد این بودیم که اشخاصی درخصوص واردات ورق ترفند زده اند و ورق مورد دلخواهشان را درشرایطی که واردات ممنوع بوده و تعرفه بالایی داشته وارد کرده اند و سیاستگذاران هم نتوانستند هیچ گونه کنترلی انجام دهند پس با دستور و قانون نمی توان بازار را کنترل کرد.

معاون وزیر معادن و فلزات در دولت سازندگی عنوان کرد: دلالی در تمام مشاغل وجود دارد و یک شغل عادی به حساب می آید مسلم است که در بازار فولاد هم دلالان فعالیت دارند ولی رانت زمانی ایجاد می شود که برخی اشخاص روزنه هایی را از همین مسیرهای قانونی پیدا می کنند و به دنبال کسب سود خودشان هستند. درواقع رانت‌خواران کار غیرقانونی نمی‌کنند بلکه از همین قوانینی که اعمال می شود روزنه‌هایی پیدا می کنند و به نفع خودشان استفاده می کنند و سود می‌برند.

شکرریز تاکید کرد: هرگونه قانون، مقررات و اعمال رویه که قیمت، توزیع و تولید فولاد را کنترل کند، باعث ایجاد رانت می‌شود و اشخاصی که مسلط هستند از این شرایط به نفع خودشان استفاده می‌کنند. بنابراین این طرح مجلس هم برای کنترل بازار به جایی نمی‌رسد، تنها راهکار ممکن که در تمامی دنیا جواب داده و موفق عمل کرده این است که اجازه داده شود تا بازار بدون دخالت در تولید، توزیع و قیمت‌گذاری راه خودش را پیدا کند.