هادی ترشیزی در گفت و گو با معدن نامه با بیان مطلب فوق اظهار کرد: صنایع فولاد ایران اگرچه سابقه ای بیش از نیم قرن دارند و توانسته اند در تولید برخی محصولات فولادی جزو اولین تولیدکنندگان دنیا باشند اما در عمل به دلیل بدسلیقگی برخی مدیران، حلقه ارزش افزوده آن از هم جدا شده و سیاستگذاران فولاد کشور همواره به صورت جزیره ای عمل کرده اند.

مدیرعامل شرکت سدید افزود: وقت آن رسیده که با توجه به نیاز صنایع پایین دستی به انواع فولاد سیاستگذاری مناسبی از سوی مدیران بخش معدن کشور صورت گیرد و مدیریت توزیع فولاد خام برای صنایع مختلف تنظیم شود.

او با بیان اینکه متاسفانه در حال حاضر با وضعیت مناسبی در صنعت فولاد روبه رو نیستیم، گفت: تولید کنندگان بزرگ فولاد با توجه به قدرتی که دارند برای بازار طبق نظر خود برنامه ریزی می کنند و اجازه نمی دهند تا نظام عرضه و تقاضا در این خصوص به صورت طبیعی به حرکت خود ادامه دهد. به عنوان مثال در صنعت لوله و پروفیل شاهد آن هستیم که به رغم وجود ده ها طرح بزرگ آبیاری و گاز رسانی، لابی برخی فولادسازان بزرگ سبب شده تا نظام تعرفه گذاری به سمتی حرکت کند که عمدتا به تامین منافع بنگاه های بزرگ بپردازد و در این میان صنایعی که از محصول فولادی به عنوان ماده اولیه خود استفاده می کنند با زحمت دو چندان و قیمت بالا به تامین نیاز خود بپردازند.

ترشیزی افزود: درست است که رکود موجود هم صنایع بالادستی و هم صنایع پایین دستی صنعت فولاد کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است اما به نظر می رسد برخی سیاستگذاری ها به گونه ای است که منافع کشور را در این خصوص رعایت نکرده و صرفا به دلیل وجود برخی امتیازها و به بهانه ساخت داخل، فولادسازان بزرگ داخلی باعث بسته شدن راه ورود برخی محصولات فولادی که خود از تولید آن بر نمی آیند یا توان پوشش دادن به همه تقاضا را ندارند، می شوند.

او ادامه داد: به نظر می رسد صنعت فولاد هم اکنون بهتر است به سمتی حرکت کند که در فضایی رقابتی محصولات خود را به صورت شفاف تر در بورس کالا عرضه کرده و با قیمتی که بازار تعیین می کند به فروش برساند نه اینکه در بازار داخلی یک قیمت و در بازار صادراتی به قیمتی کمتر محصول خود را به فروش برساند.

مدیر عامل شرکت سدید گفت: صنعت فولاد ایران در حالی رشد کرده که نتوانسته به تامین نیازهای صنایع پایین دستی خود بپردازد به همین خاطر است که ما در تامین ورق های مورد نیاز در صنعت گاز به خارج وابسته هستیم چرا که فولادسازان ما قادر نیستند چنین ورق هایی را به تولید برسانند. با اینکه مثل روز روشن است که در این زمینه ساخت داخلی وجود ندارد نظام تعرفه گذاری ما به گونه ای است که محصول فولادی مورد نیاز برای تولید لوله های انتقال نفت و گاز با تعرفه نسبتا بالایی وارد کشور می شود که این موضوع سبب خواهد شد تا فعالان صنعت لوله و پروفیل نتوانند مواد اولیه خود را با قیمت مناسب به دست مصرف کنندگان برسانند و کشور را از این لحاظ بی نیاز کنند.

ترشیزی افزود: آنچه که امروز صنایع لوله و پروفیل را آزار می دهد تامین نابهنگام مواد اولیه از سوی فولادسازان دولتی و تعیین تعرفه واردات برای فولادهایی است، که برای آن ساخت داخل نداریم است. در چنین شرایطی دیده می شود که به دلیل صدور مجوزهای بی رویه در صنعت پروفیل، ده ها واحد تولیدی کوچک به وجود آمده اند که قادر نیستند محصولی را به تولید برسانند که اقتصادی بوده و نسبت به نوع خارجی خود از نظر قیمتی به رقابت بپردازند.

او با اشاره به مشکل صدور مجوزهای بی رویه برای برخی صنایع فولادی در دهه های گذشته گفت: این مجوزها سبب شده تا فعالان این صنعت با طیف وسیعی از تولیدکنندگان مواجه شوند و عملا نتوانند در این زمینه رقابتی را شکل دهند. ای کاش مدیرانی که به صدور این موجوزها مشغول بودند با یک سیاستگذاری درست سرمایه گذاران را به سمتی سوق می دادند که بتوانند واحدهای بزرگ تولیدی را به وجود آورند و به جای ده ها تولید کننده، چند تولید کننده که تعداد آنها به انگشتان دو دست هم نمی رسید در این صنعت مشغول به فعالیت می شدند و در مقیاس بزرگتری به تولید م پرداختند.

ترشیزی تاکید کرد: اگر بخواهم مشکلات صنایع لوله و پروفیل به عنوان دو صنعت پایین دستی فولاد را باز گو کنم می توانم بگویم که نبود یک سیاستگذاری واحد در بخش معدن و صنایع معدنی سبب شده تا توزیع مواد اولیه به صنایع پایین دستی فولاد سازی، کشور را به سمتی ببرد که انواع لوله و پروفیل را با قیمت بالاتری نسبت به مدل مشابه خارجی خود به تولید رسیده و عملا رقابت پذیری اش را از دست دهد. در این زمینه توصیه می شود که مدیران وزارت صنعت، معدن و تجارت به جای تمرکز بر قیمت محصولات و صدور انواع مجوزهای صنعتی که بازار آنها در کشور اشباع شده به سمتی حرکت کنند که یک استراتژی مشخصی برای صنایع بالادستی و پایین دستی فولاد بنویسند تا تکلیف فعالان این صنعت برای تولید مشخص شده و آنها بر اساس یک قاعده که همه بازیگران این صنعت از آن پیروی می کنند کسب و کار خود را توسعه دهند.

او افزود: امروز کشور ما نیاز بسیار زیادی به برخی محصولات فولای نظیر لوله های انتقال آب و گاز دارد که بهتر است سیاستگذاران با نگاه کلان تری به این موضوع نگاه کرده و با چشم پوشی از بخشی نگری، سیاست های تولیدی کشور را به سمتی ببرند که بتواند انواع بازارهای کشور را تامین کند. طبیعتا در چنین شرایطی وزارت راه و صنعت بر سر تولید ریل به تفاهم می رسند، وزارت صنعت و نفت و نیرو بر سر تولید لوله های گاز و آب هم پیمان می شوند و سایر وزارتخانه های صنعتی و عمرانی کشور به سمتی حرکت می کنند که مکمل هم بوده و تولید را به سمت و سوی مشخصی سوق دهند. در این صورت می توان گفت صنعتی به مانند فولاد می تواند در کشور موفق عمل کرده و در شرایطی که بازار با رکود مواجه هست قادر باشد تا گلیم خود را از آب بیرون بکشد.