مصطفی موذنزاده در گفتوگو با "بیرونیت" با بیان اینکه بخش معدن ماشینآلات هپکو را قبول ندارد، اظهار کرد: فعالان معدنی کشور برای خرید محصولات هپکو تمایلی ندارند و اگر هپکو سبد تولیدش همین ماشینآلات باشد، معدنیها به هیچ وجه سراغ آنها نمیروند.
او افزود: در حال حاضر بهترین راه حل برای رفع فرسودگی ماشینآلات و تامین نیاز معدنکاران، خرید ماشینهای دست دوم خارجی است که البته این ماشینها زیاد کار نکرده باشند و بتوانند با یک سوم قیمت آنها را بخرند. اینکه بعد از واگذاری توقع داشته باشیم معدنکاران جذب محصولات هپکو میشوند، اشتباه است زیرا ماشینآلات تولیدی این کارخانه موردپسند معدنیها نیست و بسیاری از ماشینهایی که مخصوص معدنکاریست، هپکو نمیتواند تولید کند و توان تولیدش را ندارد.
موذنزاده ادامه داد: حالا که هپکو به ایمیدرو واگذار شده پیشبینیام این است که کار سازمان توسعه سخت شده و ماموریت بزرگی در زمینه بازاریابی و تقویت تولید هپکو و امور آن در پیش دارد. پیشنهادم میکنم ایمیدرو با استفاده از روشهای جدید فروش و بازارسازی محصولات هپکو را برای بخش معدن جذاب کند.
او افزود: در شرایط فعلی بهترین کاری که ایمیدرو میتواند انجام دهد، این است که در معادن تحت مالکیت خود از این ماشینآلات استفاده کند یا به سرمایهگذارانی که قصد دارند وارد این بخش شوند و محدوده معدنی بگیرند، شرط ورودشان را خرید از هپکو و استفاده از ماشین آلات آن بگذارد. مانند روشهای بازاریابیهای مرسوم در فروشگاههای زنجیرهای. که این روزها اغلب جواب میدهد و اگر یک جنسی میخری به همان مبلغ یه کالای دیگر هم میتوانی انتخاب کنی. در غیر این صورت بازارسازی محصولات هپکو در داخل با شکست مواجه میشود.
بنیانگذار ایمیدرو تصریح کرد: بهترین کار این بود که مالکیت هپکو با ایمیدرو باشد و مدیریت را بخش خصوصی برعهده گیرد. مشکل سیاستگذاریهای ما این است که خصوصیسازی را از مالکیت شروع کنیم، خصوصیسازی باید از مدیریت شروع شود.
موذنزاده افزود: ایمیدرو با یک ساختار دولتی چگونه میتواند هپکو را مدیریت کند؟ در فضایی که بعضاً مدیر هیچ اختیاری ندارد و خودش را موقتی میداند، سفارشی نیرو استخدام میشود، به جای سود شرکت زیان دارد و دولت با سوبسید تولید را سرپا نگه داشته، نمیتوان انتظار توسعه صنایع و رشد بخش خصوصی در اقتصاد را داشت.