به نوع موادی که از معدن استخراج می‌شوند، فکر کنید. و احتمالاً اول از همه طلا و سایر فلزات گرانبها، زغال‌سنگ، فلزات پایه مانند نیکل و فلزاتی که در ساخت باتری به کار می‌روند، مانند لیتیوم در ذهنتان خواهد آمد.

احتمالاً شما به ماسه فکر نخواهید کرد، اما این دانه‌های ریز بخش عمده ای از بیشترین ماده استخراج شده از کره زمین را تشکیل می دهند: یعنی بخشی از آگارگات‌ها.

به گزارش بیرونیت به نقل از ماینینگ تکنولوژی، ماسه تنها محصولی است که بیشترین معدنکاری را دارد. که مواد معدنی و فلزات را با حاشیه عظیم تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. حدود ۸۵ درصد از موادی که از زمین استخراج می‌کنیم ماسه، شن یا سایر مواد آگارگاتی است.

ماسه همچنین پرمصرف ترین ماده بعد از آب است که تقریباً در هر فرآیند ساخت و ساز و تولید مورد استفاده قرار می‌گیرد، حتی به عنوان عنصری در خمیر دندان نیز استفاده می‌شود.

میزان مصرف آگارگات سالانه ما در سطح جهان چیزی در حدود ۵۳ میلیارد تن است. به عبارت دیگر هر فرد روزانه ۲۰ کیلوگرم مصرف ماسه دارد.

با توجه به رشد سریع شهرنشینی در جهان، به ویژه با توجه به رشد اقتصادی در شرق آسیا، تقاضا برای ماسه افزایش یافته است: از اوایل دهه ۲۰۰۰، چین هر سه سال بیشتر از ایالات متحده در کل قرن بیستم ماسه استفاده کرده است.

کمبود ماسه مناسب در عین فراوانی

سیاره ما پوشیده از ماسه است. صحرای ساهارا در آفریقا به تنهایی ۸ درصد مساحت کره‌ی زمین را پوشش می‌دهد و با ابعادی در حدود ۹.۲ میلیون کیلومتر مربع با چین قابل مقایسه است. تپه های ماسه‌ای در صحرای ساهارا تا حدود ۱۸۰ متر ارتفاع دارند. ماسه‌های زیادی در ساهارا وجود دارد و این فقط یکی از بیابان‌هایی است که در جهان وجود دارند.

مشکل ماسه‌های کویری این است که از نظر کاربرد، بی استفاده هستند. دانه‌ها توسط باد هوازده شده اند که آنها را صاف و گرد کرده است و برای استفاده در داخل بتن که عمده ماسه برداشت شده برای این کاربرد استفاده می شود، غیرممکن است.

شن و ماسه مورد نیاز ما دانه های دندانه‌دار و زاویه‌دار است که ممکن است در بستر رودخانه ها و سواحل، در دریاچه ها و در امتداد ساحل پیدا شوند. در اینجاهاست که شما می‌توانید ماسه‌های سیلیسی پیدا کنید. که با ذوب آن‌ها شیشه های پنجره، شیشه جلوی ماشین و صفحه های هوشمند تهیه می‌شوند. ما بسیار خواستار آن موادی بودیم که اکنون در خطوط ساحلی در حال فرسایش هستند و اکوسیستم ها آن‌ها را نابود کرده‌اند.

عدم کنترل کافی قانون بر این بخش معدنکاری

علیرغم شکل گیری حجم زیاد فعالیت‌ معدنی و مطرح شدن به عنوان یکی از کالاهای برتر تجاری در حجم بسیار زیاد، آگارات‌ها تا حد زیادی توسط قانون کنترل نمی‌شوند. گزارش سال ۲۰۱۴ برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد میزان مصرف سالانه ماسه را بین ۴۷ تا ۵۹ میلیارد تن تخمین زده است.

دانشمندان تخمین می زنند که هوازدگی کوهها و صخره ها توسط رودخانه ها و یخچال های طبیعی سالانه ۱۲.۶ میلیارد تن رسوب وارد اقیانوس ها می‌کند. با محافظه کارانه ترین تقریب، ما بیش از سه برابر سریعتر از آنکه طبیعت بتواند آن را دوباره جایگزین کند، ماسه استخراج می کنیم.

در گزارشی از برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۹ نتیجه گرفته شد که چارچوبهای قانونی موجود می‌توانند نقطه شروع تنظیم مقررات باشند، اما آنها به اندازه کافی خوب پیش نمی روند.

وسعت استفاده از ماسه در بخشهای مختلف صنعت و همچنین تلاشهای مربوط به حفاظت محیط زیست، به این معنی است که این موضوع نیاز به یک دید کاملاً متحد در حاکمیت، برنامه ریزی و مدیریت منابع دارد.

وجود مافیا در صنعت ماسه

افسران پلیسی که کشته‌اند، روزنامه نگارانی که آتش گرفتند و معترضینی که تیراندازی کردند، از جمله مواردی است که در حیطه استخراج ماسه اتفاق افتاده است. ماسه یک منبع حیاتی است و می تواند در یک قیمت بالا رهبری شود، بنابراین توجه مجرمان را به خود جلب کرده است. که مافیای به اصطلاح ماسه ای نامیده می‌شوند. معدنکاران غیرقانونی و اغلب توام با رفتار خشونت آمیز ماسه، گروه هایی هستند که به طور غیرقانونی در مناطق ممنوعه ماسه استخراج می‌کنند.

سنگاپور بزرگترین وارد کننده ماسه

سنگاپور به دلیل فعالیت‌های احیای اراضی این کشور که در ۴۰ سال اخیر شاهد افزایش ۲۰ درصدی در سطح زمین کشورشهر بوده است، بزرگترین وارد کننده ماسه در جهان است. سنگاپور قبل از استفاده از این منابع و تمایل به واردات ماسه از مالزی، ویتنام، اندونزی و دیگر کشورهای جنوب شرقی آسیا به طور سنتی از ماسه ایالت‌های همسایه استفاده می‌کرده است.

بهترین راه حل فعلی، تجدید نظر در ساخت و ساز است

در سال ۲۰۱۹ ، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد راه حل های موجود را ذکر کرد که می توانند برای کاهش خسارت به اکوسیستم ها و همچنین خطرات برای جوامع و کارگران اطراف سایت های استخراج ماسه اجرا شوند.

این گزارش خواستار بازنگری در نحوه طراحی و ساخت ساختمان ها و زیرساخت ها برای کاهش تقاضای ماسه و شن است. یک راه برای این کار از طریق کاهش مصرف بی رویه ماسه است: تقریبا یک سوم فضای اداری دبی در سال ۲۰۱۴ خالی از سکنه بوده است و گزارش، برج خلیفه را به عنوان یک ساختمان طراحی شده به عنوان سمبل پرستیژ دانسته است تا برای انجام کارهای ضروری. برای کاهش مصرف ماسه، ما نیاز به بازنگری اساسی در زیرساخت ها و پروژه های ساختمانی داریم.

نوآوری می تواند مصرف ماسه را کاهش دهد

یکی از راه های کاهش استخراج ماسه، اجرای زیرساخت های بازیافت است. در آمریکا، بیشتر بتن بازیافت شده به عنوان آگارگات در پایه جاده استفاده می شود و کمتر از یک چهارم برای تولید بتن جدید استفاده می شود.

بازیافت شیشه به ماسه های شیشه ای ویژگی هایی شبیه به ماسه طبیعی را نشان داده است، بدون از بین رفتن استحکام آن. استفاده از ذرات بزرگتر شیشه خرد شده برای تولید بتن می تواند میزان انتشار دی اکسید کربن را تا بیش از ۱۸ درصدکاهش دهد و مطالعات نشان داده اند که می توان از شیشه بازیافت شده برای پر کردن مجدد ساحل استفاده کرد.

تحقیقات دانشگاه بث (Bath) و دانشکده مهندسی گوا (Goa) هند نشان داد که ذرات PET هم اندازه ماسه از بطری‌های پلاستیکی بازیافت شده، بهترین نتیجه را در هنگام آزمایش پلاستیک به عنوان جایگزینی برای ماسه در بتن به دست آورد. با جایگزینی فقط ۱۰ درصد ماسه های استفاده شده در بتن با پلاستیک، این تحقیق تخمین می زند که سالانه ۸۲۰ میلیون تن ماسه ذخیره می شود.